Van harte gefeliciteerd met een levensjaar!

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Gewoon alleen maar voer met extra eiwitten geven, is misschien niet zo handig.
Om het simpel uit te leggen:
Eiwitten zijn opgebouwd uit aminozuren. In het lichaam, in de lever, worden opgenomen eiwitten afgebroken in aminozuren en weer opgebouwd tot eiwitten die het lichaam nodig heeft.
Sommige aminozuren kan het lichaam zelf aanmaken, andere zijn essentieel en moeten in de voeding zitten.
Als je heel veel eiwitten aanvoert, maar er ontbreekt telkens één essentieel aminozuur, kan het lichaam toch een relatief eiwittekort ontwikkelen, het kan uit de aangevoerde aminozuren dan toch niet alle benodigde eiwitten aanmaken.
Bij de mens zijn voor spieropbouw voornamelijk de aminozuren lysine en methionine nodig, ik vermoed dat dat voor een paard ook zo is. Als je paard dus voornamelijk last heeft van spierafbraak zou ik voor een voedingsmiddel kiezen waar deze aminozuren in zitten.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

joop schreef op dinsdag 25 oktober 2011, 12:08:


En hier in de omgeving noemen boeren en tuinders de paardenbloem distel en de akkerdistel stekel

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Aan het begin van deze zomer hebben wij 2 shetten bij onze 2 fjorden gekregen. Fjorden zijn beide ruin, shetten 1 ruintje, 1 merrie.
Ik heb ze met een draadje ertussen in de bak gezet. Dat leek heel goed te gaan, dus daags erna het draad open en kennis laten maken met één van de fjorden, Willem. Eerst ging dat goed, tot Willem wat opdringerig werd naar Lotte, die bang voor hem was en zich door het draad liet jagen. Vervolgens wilde Lotte helemaal niets meer van de fjorden weten en was ze als de dood als er één in de buurt kwam.
Toen heb ik de shetten dagelijks een paar uur bij Boully, de andere fjord, op het gras gezet (Willem mag niet op het gras). Dat ging vanaf het begin wel goed, er was immers te eten.
Nog weer wat later heb ik in de afscheiding tussen shetten en fjorden een doorgang gemaakt, waar de shetten wel onderdoor konden, maar de fjorden niet. Arco, het ruintje, liep toen al snel tussen de fjorden, Lotte durfde niet. Tot ze hengstig werd, was het opeens allemaal goed.
Alles bij elkaar heeft het zo'n 6 weken geduurd voor ik de draad definitief weg kon halen.

Het hangt er denk ik ook van af of ze continue kunnen eten. Op een weiland introduceren is denk ik gemakkelijker dan in een paddock met beperkt voer. En de leeftijd maakt verschil. Van een jong paard wordt vaak veel meer "geaccepteerd" dan van een ouder paard.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Katrien Imbrechts schreef op maandag 31 oktober 2011, 11:04:


Dat werd van onze shetten ook verteld.
Lotte, de grootste, ze is, denk ik, ca. 110 cm. schofthoogte, zou "voelen" of er al dan geen schrik op een draad stond en zich er sowieso niet door laten tegen houden. Bij ons heeft ze tot nog toe heilig ontzag voor alles wat maar op een schrikdraadje lijkt, ze durfde zelfs niet onder de hoge poort door, die ik voor de shetten had gemaakt.
Arco is een stuk kleiner, een echte mini, ergens tussen de 80 en 90 cm. Hij is een uitvinder en heel speels (nog maar 4 jaar oud). Hij is één maal in de bak door het draad gekropen, maar toen stond er ook enkel maar schrik op de bovenste en niet op de onderste draad. Verder is hij een keer onder het draad door naar een doodlopend padje gegaan, maar dit was enkel draad en hij durfde niet meer terug. We hebben nu voor hem overal dubbel draad staan en sindsdien is hij niet meer ontsnapt. (Alleen had ik vorige week een keer het hek niet goed afgesloten en toen liepen ze 's avonds alle vier in de tuin, maar da's natuurlijk een ander verhaal )
En ook Boully, onze oude fjord, was volgens zijn vorige eigenaren een uitbreker. Die is bij ons een keer door een stuk draad gelopen waar geen stroom op stond, maar daar hebben we verder ook nooit problemen mee gehad.
Wij hebben wel een goede schrikklok op netstroom, die houdt zelfs schapen tegen en die schijnen ook niet snel geïmponeerd te worden door schrikdraad, door hun dikke vacht.
En we hebben rondom flink brede sloten (polder) en op de bruggen goede hekken, dus ik ben nooit zo heel bang voor uitbraken, ze blijven toch wel op ons eigen terrein.

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)

Duivelsklauw (Harpagophytum) wordt niet aangeraden bij verzwakte patiënten met een slechte darmwerking. Verder mag het niet gebruikt worden bij maag- en/of darmzweren, omdat het de maagsapafscheiding bevordert.
Misschien dat Cox compositum van Groene Os wat kan helpen. Dat lijkt me een kruidensamenstelling die over het algemeen goed verdragen zal worden:
***
(Van de fabrikant)
Eigenschappen per ingrediënt:
• Boswellia en yucca zijn bekende pijnstillers.
• Yucca, rozemarijn en Zingiber(gember) hebben onder andere een
sterke COX-2 remmende werking.
• Camellia (groene thee) en Cynosbati (rozebottel) zijn sterke
antioxidanten.
• Lavendula werkt kalmerend en verkoelend en compenseert de
verwarmende werking van de gember en rozemarijn.
• Gember en lavendel werken kalmerend op de maag en darmen.
• Rozemarijn werkt opwekkend.
***

Els.
Tell me and I forget. Teach me and I remember.
Involve me and I learn.
(Benjamin Franklin)