Piet schreef op dinsdag 11 oktober 2011, 15:19:
> Vandaar ook dat ik mijn vorige reactie begon met je kan hem ook een knal
> voor zijn kop geven.
Dat is niet wat ik voorstelde, he?
> Maar niet zeggen dat clickeren niet geschikt zou
> zijn, omdat je waarschijnlijk zelf geen idéé hebt hoe je die dingen
> oplost. ( anders zou je dat nl. zo niet schrijven.)
Wat ik bedoel is dat als je de oplossing zoekt in clickeren maar je wordt jezelf niet bewust van de verborgen communicatie, en je paard blijft "per ongeluk" achter tegen je aanbotsen, en jij blijft steeds onbewust stapjes opzij en naar achteren doen omdat paardlief iedere keer toevallig net iets te dicht op je staat, dan los je denk ik het probleem nog steeds niet op. Ondertussen blijf je belonen voor van alles en nog wat, tenminste je denkt te belonen voor het een, maar de ontvanger (paard) ziet de beloning als beloning voor het geheel, dus ook voor het pasje dat je net even opzij deed om ruimte te hebben om de beloning te kunnen verstrekken. Het wordt al snel een onduidelijk geheel waar de hengst zijn conclusies uit trekt.
Ideaal is het als je zowel de verborgen communicatie verstaat en dat je prima kunt clickeren. Dat gaat prima samen. Schort er echter bij 1 van de twee (of beide) wat aan dan kun je ongewenste effecten krijgen. Gezien het feit dat de hengst wat bijterig enzo is geworden kun je al de conclusie trekken dat er verbetering mogelijk is.... en kun je dus beter een en ander stap-voor-stap oplossen. Maar dat is mijn idee, alleen maar gebaseerd op twee keurig opgevoedde hengsten, zonder bestraffing maar puur door het mee kunnen spelen in paardentaal.
> Ergens moet hier nog een verhaal en een afbeelding staan van een meneer
> met een Shire hengst van 1,5 of 2 jaar.
Ik geloof best dat het goed kan gaan. Maar het kan ook minder gunstig uitpakken.
> Nérgens voor nodig, straffen als een hengst of een merrie, want ik geloof
> nooit dat een paard blind is..en ook niet in allerlei hangorde
> theorietjes.
Ik heb het nergens over straffen gehad. Rangorde theorietjes? Het is maar wat je theorietjes noemt. Feit blijft dat wanneer je hondenspelletjes niet goed speelt je een hond kan krijgen die zijn tanden laat zien als je te dicht bij de voerbak komt, en als je hengstenspelletjes niet goed speelt kun je evengoed narigheid verwachten.
Natuurlijk zijn paarden noch honden blind, maar beiden begrijpen communicatie in hun eigen taal doorgaans prima. Als de hond aanstalten maakt om je hapje van de BBQ te grissen dan werkt een waarschuwend gegrom verrassend goed, en een bitchy merrie-houding wordt door een hengst prima afgelezen. Het is uiterst jammer dat we onze oren niet plat kunnen leggen, maar er zijn wel mensen geweest die geexperimenteerd hebben met hoedjes met bedienbare oren erop, en het scheen dat paarden die communicatie eveneens feilloos begrepen.
> Gewoon vragen of ie wat anders wil doen met het gereedschap wat je hebt en
> dat is consequent zijn met een juiste timing, goed gedrag markeren en dat
> belónen!
Dat moet iemand dan wel feilloos kunnen en een hengstveulen dat al enigzins brutaal is geworden is misschien niet het beste oefenobject. Een kip is dan praktischer, vooral als je nog foutjes maakt.
Ik zeg ook niet dat je niet moet clickeren, maar ik zou er wel voor kiezen om eerst volledig te concentreren op wie in wiens ruimte mag komen, wie zijn voeten wel of niet verzet, wie tegen wie opbotst, en dat soort zaken.
Frans
Warboel
