Voor mij zou het ook het belangrijkste zijn dat de pony's in hun vertrouwde omgeving kunnen overlijden. Mijn eerste pony heb ik in een kliniek laten inslapen (toen na onderzoek bleek dat er geen kans op een pijnvrij leven als weide-ornament in zat), en ik vind het nog steeds een rotidee dat hij zijn laatste uren daar heeft moeten doorbrengen.

Waarschijnlijk zou ik gewoon de Rendac laten komen, en dan proberen de pony vlak bij de weg te laten inslapen, zodat ze niet meer naar de straatkant versleept hoeft te worden. Maar dat zou puur voor mijn idee zijn.

Ik hoop ooit nog een keer iemand te vinden aan wie ik de pony's en het land (als dat eenmaal is afbetaald ) zou kunnen nalaten in de overtuiging dat ze gewoon kunnen leven op de manier die ze nu gewend zijn. Nu zou ik geen idee hebben wie voor ze zou kunnen zorgen. Gelukkig is de kans groot dat ik ze met gemak overleef...

Oja, van die ethische bezwaren wat betreft het 'weggooien' van het vlees heb ik niet zo'n last. Dan zou ik sowieso geen dieren (of hobby's, of nieuwe kleren etc.) moeten hebben, want met het geld dat ik daar nu aan besteed, zou ik veel meer monden kunnen voeden dan met het vlees van mijn pony's.