Marianne Gomes schreef op dinsdag 16 augustus 2011, 16:12:


Je moet nu niet zo emotioneel overreageren.
Jij schrijft dingen vanuit jouw beleving, ik vanuit de mijne en zo geldt dat voor iedereen.
Je kunt zomaar niet concluderen dat niemand geïnteresseerd is jouw belevenissen, ik vind het bijvoorbeeld best leuk om te lezen, maar het heeft misschien meer tijd nodig om duidelijk te krijgen of en wat er uit te halen valt behalve leuke belevenisverhalen. En leuke persoonlijke belevenisverhalen zijn toch ook OK?

Zo heb ik nooit de indruk gehad dat mijn verhalen over de natuurbegrazingen en dan speciaal de Oostvaardersplassen (die in de NL beleving heel gevoelig liggen qua dierenmishandeling e.d. - maar als ik pony was in NL zou ik in de OVP willen wonen en nergens anders!) erg veel enthousiasme opriepen.
Nou dan maar niet. Gemiste kans voor iedereen, want alleen daar kun je zien hoeveel er aan, ook zeer wetenschappelijk gepubliceerde, visies omtrent "paarden natuurlijk" niet klopt.

Die paarden van jullie gaan net zo min weg uit hun vertrouwde buurtje als die van mij. De dispersie patronen is iets dat toevallig wel redelijk betrouwbaar bekend is, ze hebben hun favoriete graasplekken etc.
Dat je iets voert op een bepaalde tijd veroorzaakt gewoon dat ze op die beloning reageren zoals het gemiddelde cluppie hollanders op een free biertje in de kantine na het werk (zie mijn reactie naar Rooie Pietje). Met dat systematisch een handje voeren ga je aan de andere kant ook een verplichting, een afspraak aan. Misschien is het wel veel handiger een verdragend uniek geluid te maken en daar een beloning aan te koppelen zodat je ze op ieder gewenst moment kan roepen in plaats van op een starre afspraaktijd. De associatie ertoe lijkt mij makkelijk te genereren aangezien je die afspraak reeds hebt. Zo maar een gedachte....

Piet schreef op dinsdag 16 augustus 2011, 12:06:


Had je ook nmm.


Waarom gelukkig (plaatsvervangende schaamte en penisnijd? ), en waarom niet?

Als we het, als brave behavioristen, bij waarneembaarheid houden dan waren er 3 discriminanten:
1) significante verhoging van kans op uitschachten bij clickeren;
2) 1) verdwijnt na verloop van tijd als vanzelf weer
3) 1) treedt niet als wetmatig altijd op
Dit volgt toch perfect het normale patroon van een toevallige bekrachtiging die uitdooft na verder genegeerd te worden?
Er is nog een tweede denklijn: blijkbaar is alleen het uitschachten bekrachtigd, want je hebt er nergens over gepiept dat Shiny pogingen deed je te verkrachten noch komen dergelijke klachten van andere hengstenclickeraars. Nmm enig mogelijke conclusie daaruit is dat de sleutelprikkel voor een hengst om geil te worden (geur!) ontbrak.
Mijn conclusie was: gewoon een willekeurige bekrachtiging vergelijkbaar met toevallig tong uitsteken of staartzwaaien o.i.d., die ik denk ik nu wat beter/bondiger onderbouwd heb

Piet schreef op woensdag 17 augustus 2011, 5:21:


Je kunt een eerste respons denk ik vaak niet zien, vanwege dat mooie zakje waar ze hun piemel in kunnen opbergen.
Wat nmm meer in detail gebeurt is dat de overgang van 1e naar 2e fase, van de 3-traps-uitschuifraket wat zo'n paardepik is, dus het opgeborgen zijn in de koker naar net even naar buiten piepen (maar niet uit voorhuid floepen), bekrachtigd wordt. Ik weet zo gauw niet hoe dit in medisch-anatomische termen correct te verwoorden maar het lijkt me duidelijk zo.
De kans dat je dat onbedoeld bekrachtigt lijkt mij heel groot omdat dat mechanisme heel vaak, zonder aanwijsbare reden, in beweging is (let er maar eens op!). Vanuit dat startpunt in bekrachtiging is het natuurlijk een fluitje van 1 eurocent om tot volle glorie te komen en dat verklaart meteen waarom de bijbehorende geilheid er niet is; het is alleen een anatomisch gegeven dat bekrachtigd wordt, niet een sexueel-chemisch iets.
Vanuit de frequentie van hetzelfde gegeven denkend lijkt het mij logisch dat de bekrachtiging net zo makkelijk uitdooft.


Hoe bedoel je dat dan? Ik heb er, nogmaals, nog nooit een hengst geil van zien worden noch daarover gehoord of gelezen. Dat uitschachten is een puur anatomisch gegeven volgens mij waar de sleutelprikkel voor sexuele opwinding los van staat, gelijk dat een hengst regelmatig zonder sexuele opwinding (niet masturberend of wat dan ook) op 5 benen staat te grazen.

Maria Delavega schreef op dinsdag 16 augustus 2011, 23:34:


da's helemaal waar
[knips]

Ach, ik heb nooit anders dan belabberde ervaringen met fokkers en stamboeken e.d. gehad. Ik kan me niet aan het vooroordeel onttrekken dat zo een calculator niet bedoeld is voor jullie om mee te spelen, ook niet om allerlei genetische miskleuren te voorkomen want die vindt de goegemeente juist mooi net als {insert abberation here}.

Ans Jondral schreef op woensdag 17 augustus 2011, 12:12:


Andere vraag: waarom zou je een verhoogde kans op zoiets, blijkbaar bij voorbaat "zo moeilijk", willen? Om de komende 10 jaar weer wat te zeuren te hebben en aandacht te trekken over het feit dat je niet met je moeilijke knol kan omgaan? Ik snap het niet.
Terwijl er zoveel paarden rondlopen die het al moeilijk genoeg hebben...