Piet schreef op zaterdag 13 augustus 2011, 23:34:
>>> Backchaning is een soort voorwaartse ketting van gedrag.
>>
>> Eh, "back" betekent achterwaarts, niet voorwaarts.
>
> Ja maar wel een keting van gedrag wat ervoor komt, dus vóór het eindgedrag
Precies. Het einde is dus vastgelegd, wat er voor komt is nog onbepaald. Dus geen open einde zoals jij zegt, maar een open begin.
Of om in het voorbeeld van de kat te blijven: De eindtoestand is dat het blikje voer wordt verstrekt, dat is een vast gegeven. De kat herkent eerst het geluid van de blikopener dat er aan vooraf gaat, een tijdje later de keukenla die aan de blikopener vooraf gaat, etc. In principe kun je dit onbeperkt naar voren uitbreiden. Het begin wordt steeds verlegd, maar het einde staat vast. Geen open einde dus, maar een open begin.
>> Bij Backchaining is het einde al bepaald, en dus allerminst open. Dat is
>> gewoon iets dat het paard al kent, en wat je vervolgens wilt verfijnen.
>
> Dat heb je zelf verzonnen
Zie boven. Duidelijk uitgelegd hoop ik zo.
> Ik bén een ex westernruiter. Misschien heb ik me nog wat zwak uitgedrukt.
> , maar tegen een kant laten lopen of in dit geval de wand van een schuur
> is common practice.
Ja, maar mijn punt is dat dit eerst is aangeleerd. Een paard loopt niet in volle galop tegen een muur aan, de mijnen niet tenminste. Jouw stelling dat het paard moet leren stoppen omdat ie anders tegen de muur aanknalt is dan ook onzinnig: het paard moest eerst leren om niet te stoppen en desnoods zo ongeveer tegen de muur aan te knallen. De omgekeerde wereld dus.
>> wat. Je neemt gewoon iets dat het paard kent, en gaat dat vooraf laten
>> gaan door een paar onbekende cues. Verder hoef je niks te doen, het paard
>> zal na een tijdje vanzelf de opeenvolging van de gebeurtenissen opmerken.
>
> Is écht ónzin Frans. Googel eens een beetje op het begrip backchaining
Heb ik gedaan. Lees het nog eens opnieuw wat ik hierboven schrijf. Niet mee eens dat paarden prima in staat zijn om op te merken wat er vooraf iets bekends gebeurt? Of niet mee eens dat ik dat backchaining noem? We kunnen er best een andere naam aan geven, maar dat verandert uiteraard niets aan het diervriendelijke karakter van datgene dat ik (en Egon) backchaining noem.
>> Backchaining is eigenlijk de allervriendelijkste training die je maar kan
>> verzinnen, want het gaat vanzelf, de mens speelt er eigenlijk niet eens
>> een rol in. Om de kat te leren opspringen als hij de keukenla hoort hoef
>> je immers ook niets te doen, behalve consequent de keukenla opendoen als
>
> Zoals jij het voorstelt lijkt het veel meer op de reflexreacties van Pavlov
Is het in wezen ook. Althans als je er de naam van een persoon aan wilt koppelen. Er zijn nogal wat figuren die graag hun naam verbonden zien aan iets dat eigenlijk niet wezenlijk anders is dan wat anderen ook al lang wisten. Pavlov noemt het een reflex, anderen noemen het backchaining,
Parelli heeft het over fases, en jij lijkt er liever weer een andere naam aan te willen geven.
>> Backchaining is hier onontkoombaar en werkt voortdurend tegen je als je
>> een slidingstop probeert aan te leren.
>
>
Nu laat je me lachen,
Heb ik gelukkig nog iets bereikt!
> Het is iets wat ik al jaren gebruik en wat ik voordat jij een andere
> naam zocht voor het werken met fases nog nooit in verbinding met Parelli
Egon noemde het als eerste backchaining, niet ik. Ik zocht geen andere naam, maar vind deze benoeming wel beter to the point. (Die fases zijn trouwens alleen maar weer een naam die
Parelli heeft gegeven aan iets dat al veel langer bekend was, al dan niet onder de naam backchaining).
> Dus een beetje veel teveel eer voor Parelli.
Waar teveel eer voor
Parelli? Ik noem in deze context nergens
Parelli, dat is iets dat jij er steeds bijsleept en de vermoedelijke reden vormt dat je deze trainingtool afkeurt zonder te willen/kunnen begrijpen wat ik bedoel. Nogmaals het heeft niets met
Parelli te maken maar is gewoon een algemeen gegeven dat al veel langer bekend was dan
Parelli.
Iedere kat laat wel zien hoe goed deze (onbewuste) training werkt, en dit terwijl katten doorgaans erg lastig te beleren dieren zijn. (Ik weet trouwens niet waarom jij het altijd over kippen hebt, ik vind kippen supersimpel te clickeren, katten daarentegen vind ik vele malen lastiger, maar dat terzijde).
Frans
Warboel
