e m kraak schreef op donderdag 4 augustus 2011, 16:19:

Ik heb je een ster gegeven en ben in staat om nog 3 accounts aan te maken om het rijtje vol te maken . Ik heb hier ook een eczemer die nu voor het eerste jaar zonder deken staat en manen van 60 cm. Ik geloof het pas als ze volgend jaar ook het gehele jaar goed blijft.
Mijn paarden zijn over het algemeen niet te dik en volgens anderen slank maar persoonlijk zou ik ze nog een stukje stakker willen hebben.

Het toverwoord is bewegen. Wij hebben het ons al zo vaak afgevraagd onze paarden worden zoveel natuurlijker gehouden de laatste 10 jaar en toch hebben we nog nooit zoveel "dingetjes" gehad. Het verschil zit hem erin dat mijn paarden vroeger echt werkte, dus 365 dagen per jaar in het terein. Doordeweeks 2 a 3 uur in het weekend 5-6 uur. Rustig een galopje van 5 kwartier zonder nat of vermoeid te zijn. Ze kregen troep bix, slecht hooi en stonden in een box. In al die jaren nooit een DA op de stoep gehad en hadden nooit wat, nog geen vieze ogen of pukkeltje.

Ik kom via mijn werk heel veel in contact met mensen die hun paarden buiten de box houden en allemaal doen ze hun best. Hhet beste voer en duur duits hooi, drankjes, smeerseltjes maar het gene wat bij 90 % van deze paardenhouders is dat de paarden nooit flink aan de gang gaan. Zou er onder de sportpaarden van fanatieke wedstrijdruiters minder eczemers zijn omdat ze in een box staan of dat ze meer werken. In ieder geval krijgen ze geen voer dat ideaal is voor een eczemer en is het genetisch volgens studies ook aanwezig.

Ik loop in je stelling tegen aan dat een bokhoef iets anders is dan een graasvoetje.
Een graasvoet is altijd voor en het verschil tussen een steile en platte hoef.
Een bokhoef is een hoef met een gebroken voetas of beervoetig dit is ook vaak aan de achtervoeten en ook vaak aan beiden benen.

Het kip en het ei-verhaal is voor beide situaties in mijn ogen dan ook anders.
Een veulen wordt geboren met een bokhoef en ontwikkeld een graasvoetje.

Ik ken maar 1 benaming voor een bokhoef. Een bokhoef komt door een naar voren gebroken voetas dat betekend dat de hoek tussen de botten anders is dan bij een normale voetas. Hoewel bot niet geheel statisch is het mij een raadsel hoe je dit zou moeten oplossen met bekappen(op latere leeftijd). Ik zie nog wel eens discussies over het corrigeren van een "bokhoef" maar dan is het vaak meer een hoef die sterk op de toon land waardoor de hiel hoog is en de toon heel steil. Als je deze paarden de hiel verlaagt en met training het paard leert om anders te bewegen (vaak wat ruimer laat bewegen) zodat hij meer op zijn hiel gaat landen dan krijg je minder slijtage aan de toon en kan je de hoef in een normalere vorm krijgen.

Een paard heeft altijd een voorkeur voor een bepaald been sommige veulens zetten dus altijd hetzelfde been naar voren met grazen en ontwikkelen aan die kant een graasvoetje.
(sommige spreiden zelfs allebei de benen naar buiten net zoals giraffen).
Dat zij aan dezelfde kant ook het sterkst ontwikkelen lijkt mij dan ook logisch als zij bij alles de voorkeur voor dat been hebben. Tenslotte is ieder paard in mindere of meerdere maten scheef. Ik denk wel dat het verschil in voeten ook zal meehelpen in het versterken van het scheef gaan. Bij veulens los je het op door een snavelijzertje hierdoor zal het veulen met het andere beentje naar voren gaan staan en groeit hij recht. Voer aanbieden op een verhoging is ook zo een idee maar hoe je dat in een weiland moet gaan organiseren is mij een raadsel. Ik heb geen ervaring met het bekappen van paarden met ongelijke voeten, ik heb ze nooit gehad en wil ze liever ook niet hebben. Nu ben ik ook niet gek van paarden met korte halzen al had ik er wel 1 maar die is gelukkig mooi opgedroogd. Volgens mij is het vnl een probleem bij de steeds grotere gefokte rijpaarden en daar hou ik ook al niet van dus vind ze niet zo snel in mijn hoek.

Ik heb wel een paardje gekend dat haar been had gebroken, liep al 10 jaar met een ijzertje om dat dat 1 beentje korter was dan de rest. Kwam op een andere plek te staan waar men net een cursus van PN had gevolgd en omdat ijzers altijd slecht waren direct dat ijzer er af gehaald. Paardje is maandenlang steenkreupel geweest en heeft heel veel pijn gehad totdat er weer iets onderkwam dat ze weer recht was. Dit was niet de schuld van PN maar wel een voorbeeld dat je niet alles met bekappen kan oplossen.
Als een plaksnavelijzertje mijn veulen heel erg kan helpen om geen graasvoetje te krijgen
dan zou ik dit tijdelijk wel overwegen. Oplossen met bekappen moet je mij maar eens uitleggen hoe je dat zou willen doen.

joop schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 10:31:


Ik begrijp de reacties niet helemaal.

De stelling was dat merries mager worden van ieder jaar een veulen. Die mening deel ik niet, dat je je paard gebruikt als fokfabriek is een hele andere discussie. Trouwens als er iets natuurlijk is dan is het wel voor een merrie ieder jaar een veulen.

Het romantische idee dat de merrie zelf een hengst uitzoekt zie ik ook niet. Ooit de foto's bekeken van Egon dat een jaarling merrie door 4 hengsten wordt verkracht in de Oostvaarderplassen. Kluisteren is weer een hele andere discussie maar de theorie we gooien verschillende hengsten bij de merries en zij kiezen maar uit welke hengst er op klimt vond ik niet zo goed idee.

De natuur en evolutie is niets anders dan; is het resultaat bedroevend dan gooien we het op de schroothoop. Maar met slecht basismateriaal fokken wat dus in de natuur minder gebeurd aangezien daar al enige selectie is geweest voor dat dame en heer geslachtsrijp zijn maakt de kans toch enkel maar groter op zwakkere paarden.
Dat veel stamboeken en fokkers op de verkeerde voorwaarden selecteren is dan weer een hele andere discussie. Selecteren is trouwens niet slachten maar een niet goed fokpaard kan een prima gebruikspaard zijn.

Wat er genetisch niet klopt aan de stelling dat als je 2 paarden met een lange rug kruist de kans op een veulen met een lange rug groter is dan als je een paard met een lange rug en een normale lengte rug kruist. Spijker mijn kennis aub even bij als ik er zo weinig van begrijp.

joop schreef op vrijdag 5 augustus 2011, 11:31:

Ik vind het jammer dat je alle fokkers over 1 kam scheert en denkt dat het enkel gaat om geld. Het moet toch algemeen bekend zijn dat goed fokken over het algemeen veel meer geld kost dan dat het opbrengt. Wat dan wel hun drijfveer is voor nachten lang waken, studeren en zich informeren is vnl om gezonde en mooie paarden te fokken waar iedereen plezier van heeft. Zelfs de grote fokkerijen hier hebben vaak veel geld verdiend in andere sectoren. Ik vind het beeld dat geschets wordt erg zwart-wit, wellicht dat het in Frankrijk anders is maar hier bij ons in het noorden is het bioindustrie beeld dat gewekt wordt toch zeker niet aan de orde.

Kijk we denken wel dat het eindeloos gevecht is tegen traditioneel met bit rijden maar kijk eens wat een mooi nieuws.

http://www.srr-nederland.nl/

De bevestiging dat de KNHS erkent dat ook buiten de hekjes bitloos rijden verantwoord is.
De gehele discussie over niet verzekerd zonder bit is nu ook van tafel want aan het ruiterbewijs zit ook een wa-verzekering. Afschuwelijke koppelverkoop maar goed dat is nu even niet de discussie.

Ik denk echter dat het koetsiersbewijs bitloos een lastiger verhaal wordt, dat is nog veel traditioneler dan de ruiters en heeft men altijd het tegenargument dat je geen been- en zithulpen hebt.

Oh, en wat ik nog vergeet te zeggen het is per 1juli 2011 dus ook bij het springen van wedstrijden bij de KNHS mogelijk van klasse B t/m M bitloos mee te rijden.
Geen excuus meer dus voor de wedstrijdruiters springen.

Klasse Z en hoger vallen onder de FEI regels en hanteren nog andere regels. Maar volgens mij mocht je al bitloos springen vanaf Z al werd dit in de praktijk vooral toegepast met hackamore.

Tja, aangezien ze het enten nog niet willen aanpassen kan ik nog steeds niet meedingen in Aken met mijn springkanonnen, jammer

ja, maar een dunne draad snijdt meestal meer als een 40 mm breed band is mijn
ervaring. Dun draad is mischien leuk voor de geldbuidel en het zicht maar ik vind het niet thuishoren in een paardenweide te veel lelijke ongelukken gezien.