Gisteravond was ik mest aan het verzamelen op het weiland toen Lily eraan kwam. Meestal komt ze even kijken, even frutselen en gaat dan weer haar gang. Nu niet. Ze stond voor me met verwachtingsvolle ogen, maakte ja-knikkende bewegingen met haar hoofd. Toen ik mijn hand op haar neus legde maakte ze een hoog "HIIIII" geluid, draaide zich om en maakte een gallop sprong. Haar teken dat ik mee moet. Ik ben achter haar aangelopen, tot ze stopte. Ze werd wat onrustig en legde haar neus op mijn schouder. Ik ben verder gelopen, voorop, Lily erachter aan, haar neus contact houdend met mijn rug. Dat doet ze vaker.
Ik zag nog steeds niet wat er aan de hand was wat ze wilde.
Ik moest in ieder geval wel die kant op. Achter op het pad aangekomen, haalde Lily me in en liep opgewonden naar het schrikdraad, pruttelend, snuivend, snel weer terug naar mij toe en steeds weer naar het zelfde punt kijkend. Ik kon het niet goed plaatsen, daar moest iets zijn, maar eng was het niet. Kim was ondertussen ook meegelopen en stond vanaf een paar meter afstand naar onze verrichtingen te kijken. Ik ben naar het schrikdraad gelopen waar Lily steeds heen keek. Ik zag niets bijzonders. Lily was ondertussen achter me aangelopen en drukte haar neus onder mijn arm door, steeds naar hetzelfde punt kijkend. Toen ik nog eens goed keek, zag ik iets blauws tussen de takken door. Onder de draad door en tussen de takken doorgewrongen, slootje over en daar stond ik voor een blauwe strandbal. Lily liet een gepruttel horen en stond met grote ogen te kijken, weer de ja-knikkende bewegingen met haar hoofd. Kim verscheen naast haar om ook te kijken, maar werd door Lily met een knauw in de hals weggebonjourd.
Toen ik weer op het weiland verscheen, kwam Lily gelijk op me af en drukte haar neus tegen de bal, ze hapte erin en stelde het niet op prijs dat Kim ook weer even wilde kijken. De bal mee naar de stal genomen, ondertussen over mijn schouder een nieuwsgierig snuffelende Lily en op heuphoogte een happende Kim die de bal beslist wilde hebben. Als het beslist moet, passen we dus ook met z'n drieen naast elkaar over het pad. Bij de stal aangekomen hebben we samen met de bal gespeeld. Ik rolde de bal naar Lily toe en Lily rolde de bal terug, terwijl Kim steeds probeerde de bal te pakken. Ze kreeg er echter maar geen vat op. En zoals Kim is, ging er tenslotte maar op staan. Wonder boven wonder ging het ding niet eens stuk.
Lily werd wat te enthousiast en ging wild aan de zwaai met de bal. Kim kreeg hem op haar hoofd, ik kreeg hem in mijn gezicht (hmmmm lekker, hij had ondertussen al in de mest gelegen..). Liltje ging aan het steigeren en nog wilder zwaaien. Ik heb hem toen maar afgepakt toen hij onder mijn neus door kwam. Een te enthousiaste Lily kun je beter niet hebben, ze is dan te vergelijken met een op hol geslagen stoomwals. Appeltje gegeven en de strandbal was vergeten.
-----
Ik moet er niet aan denken wat er op mijn weiland met een dazenval gebeurt. Lily gooit hem gegarandeerd om, Kim versleept hem door het hele weiland en maakt er 1000 stukjes van.
Van dit soort kleine dingen kan ik altijd weer genieten, op welke manier vooral Lily probeert iets duidelijk te maken en hoe er op onverwachte dingen gereageerd wordt. Toen ik haar net had schrok ik verschrikkelijk van haar "HIIII" en het plotselinge omdraaien, ik dacht dat ze wilde trappen.
Pas later kreeg ik door dat die schat gewoon wilde dat ik meekwam.
Meestal gaat het erom dat ergens een draadje open moet naar het weiland, of dat ze een appeltje wil hebben uit de kist in de stal.
Monique
Warboel
