6 jaar geleden, ik kende nog geen fluit van natuurlijk bekappen overigens, werd Isabella bevangen zoals velen wel weten inmiddels. Echter de DA constateerde toen (achteraf gelukkig) wat anders (spierpijn). Ze had veel pijn, maar ik moest bewegen met haar, op harde en zachte bodem. Dus ik ben gaan lopen en nog eens lopen, legde haar eten door de wei en uitloop heen zodat ze wel moest lopen. Ze had toen geen ijzers onder en ze is genezen van haar bevangenheid (later ging het pas fout toen ze wel ijzers onder kreeg, maar dat verhaal is "zie mijn homepage" als je het wilt lezen).

Maar mede door de vele beweging is ze genezen, daarvan ben ik nu overtuigd inmiddels. Ken genoeg mensen die hun bevangen paard direct op ijzers gingen zetten en op stal, want lopen deed zo'n zeer; fout afgelopen.

Ook nu merk ik dat mensen hun paard met hoefproblemen vaak stil gaan zetten, op rust. Stalrust noemen ze dat. Wij weten hier allemaal wel hoe belangrijk beweging is, ik uit ervaring zelfs inmiddels, maar het valt me op dat er echt heel veel mensen zijn die er geen flauw benul van hebben hoe belangrijk beweging is voor de gezondheid van het paard.

Wat zou er met ons mensen gebeuren als je iedere dag 20 uur in je bed zou liggen en dan ineens 4 uur mocht bewegen? Zou je daar gezond bij blijven? Tuurlijk mens en paard is niet te vergelijken, maar toch.

Nog een praktijkvoorbeeld in mijn geval.

Isabella loopt op zand en weidegrond (af en toe op wat tegels in en voor de stal). Als ze naar buiten ging kreeg ze (zachte) hoefschoenen aan. In het begin echt wel nodig om haar aan het bewegen te krijgen, want ze had serieus pijn, maar later misschien niet meer nodig, maar door mijn obsessie voor haar hoeven deed ik ze aan. Pas toen ik na een discussie op PN over mij en Isabella (met dank aan Inge) mijn ogen open gingen, ben ik zonder hoefschoenen gaan wandelen, veel gaan wandelen. Eerst alleen in het bos, later wat meer asfalt en nog later puin, grind en eigenlijk overal waar ik heen wilde en vanaf die tijd zijn haar hoeven met sprongen vooruit gegaan. Holle zolen, harde wand, ongevoelige zool. En ik wandel langer nu op de weg als ik haar voorheen tijdens een rit op ijzers over de weg liet lopen.

Dus ook hier, beweging, diverse bodems. Het is geen fabeltje, het is geen "goeroe"-gedoe of sekte-spul, het is de waarheid om je paard gezond te houden.

Pff wat een preek zeg hihi, maar moest het toch even kwijt. Ik weet dat er meer hier mee lezen die hun paardje natuurlijk willen laten bekappen, maar die niet de tijd hebben voor de beweging en denken dat het toch wel goed gaat komen. Dat is niet zo, en uiteindelijk krijgt de bekapper de schuld; zie je wel dat het niet werkt

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

susan garritsen schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 12:37:


Dan heeft het toch denk ik te maken met die scheurtjes die Isabella had. Ik schreef over "stress" in de hoef en daarmee zal de hoefsmid dit bedoeld hebben. Ik zei ook dat het zat toen nabij de "bevangenheidsring", dus inderdaad een zwak punt in de hoef. Maar bij mijn pony waren de scheuren korter dan bij dit paard.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

chris tondeleir schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 13:19:

Kijk ook op hoefkatrol.com" target=_blank>www.hoefkatrol.com

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

chris tondeleir schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 14:45:

Gesloten hoefbeslag? Heb je zolen in de ijzers dan? Had ik voorheen ook. Mijn pony had dunne zolen (foto's DA). Maar ja ook veel ellende, wisselende kreupelheden, geen hoefkatrol overigens.

Ik heb in de overgang hoefschoenen aangeschaft van Smit uit Rijssen. Ik had weinig keus. Maat shetlander heb je alleen bij Smit (www.smit-rijssen.nl). Heb er zeer goede ervaringen mee. Goede grip, geen gevoeligheid, je kunt er mee door en over ieder terrein (mijn kennis rijdt er aangespannen mee door waterbakken en zand e.d.). Ik gebruikte ze eerst bij alles, wandelingen en voor de kar. Nu gebruik ik ze niet meer. Maar voor de kar heeft ze allang niet meer gestaan, maar ik ga nu ook zonder proberen.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

chris tondeleir schreef op dinsdag, 1 maart 2005, 15:26:

Ik ben geen hoefschoenen expert, maar de schoenen zijn in principe niet bedoeld voor wat je hier omschrijft. Het is ook beter ze niet de gehele dag aan te doen. Je paard kan behoorlijke zweetvoeten krijgen in die schoenen.

Het is verkeerd te denken dat hoefschoenen een soort van "verband" zijn zeg maar, het zijn gewoon tijdelijke (paardvriendelijke) vervangers van ijzers, maar dan met behoud van het hoefmechanisme.

Ik heb weinig verstand van rotstraal. Maar kan me niet indenken dat dit een kwaal is dat zal genezen met stalrust. Ook hiervoor geldt zoals ik eerder omschreef beweging en nog eens beweging.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"

Hoi,

Ik heb onlangs een oude hoefvijl gekregen. En omdat het handvat eraf is, heeft hij een bijna ideale lengte om mee te werken bij een shet, omdat hij wel zo breed is als een normale vijl met 2 verschillende kanten.

Er is alleen 1 probleempje; hij is roestig en wel te gebruiken hoor, maar toch niet helemaal scherp.

Iemand tips om zo'n ding weer scherp te krijgen??

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en hou ik de
hoeven zelf bij"