Op een "standaarddag" gaan we 2x per dag naar onze paarden, tenzij ze aan huis staan. Telkens bij het naderen van de wei bekruipt me een ongerustheid. Zou alles nog écht wel in orde zijn?
Als ze aan huis staan en ik word 's morgens wakker, of ik kom thuis van ik weet niet waar moet ik direct naar hen gaan kijken om te zien of alles oké is.

Om maar te zwijgen over het feit dat we ze vorige zaterdag hebben verhuisd naar onze nieuwe wei, quasi in het bos. Bijna 1ha groot, in één geheel, met zo'n 60 à 70 are gras er op van allerlei soort, vooral "bosgras". De rest is bos met beuk, (nog) heel veel vogelkers, veel acacia, eik, enkele berkjes, een oude appelboom, lijsterbes (waar Pav af en toe een flinke hap van neemt), kamperfoelie, hulst, mos, biezen en een boel andere planten waar ik niks van weet. Er zijn ook 1 groot gat (als ik er in sta kan ik er aan één kant niet uit kijken) met 1 steile kant , wel goed zichtbaar maar toch. Het stuk is al jaren ongebruikt.
Er staat geen schuilhok, ik heb gisteren 2 teken van me af gehaald...

De eerste nacht heb ik nachtmerries gehad, visioenen van zieke en ontsnapte paarden...

De eerste ochtend zijn we op sporenonderzoek geweest. Ze zijn de hele wei rond geweest, hebben blijkbaar het gat geïnspecteerd, maar zijn er niet ingetuimeld, hebben een dorre boom omgeduwd.

Ik ontdekte enkele plaatsen waar gegraven was en een donkere wolk van koliek vulde mijn hoofd.
Even later zag ik Pav terug ijverig graven en zoeken naar ... ??? In de winter doet ze dit ook op onze andere wei (die keihard is en dus niet zo goed graaft), op zoek naar brandnetelwortels. En als ze dan een hap neemt van een bosje vogelkers dat er niet gezond uitziet, dan krijg ik helemaal de pleuris.

Frodo en Pav voelen zich duidelijk kiplekker... gelukkig met al hun ruimte, Nexor heeft wat last van vliegend gespuis en staat vaak bij de trailer, alsof hij de "beschaving" mist.
De mest is goed en ze rollen dat het een lieve lust is, Frodo bekijkt elke fiets, voetganger, auto met veel belangstelling.

Nu is dit best een grote verandering, maar ook bij de dagelijkse controle ben ik telkens opgelucht als ik ze alle 3 weer gezond en wel zie staan. Als ze toevallig liggen slaat de schrik me ook vaak om het hart, zeker bij Frodo, die nogal eens graag voor "dood" ligt.

Vorige week hoorde ik van een kennis, een boom van een kerel, dat hij ook elke morgen opgelucht is als hij zijn paarden gezond en wel in de wei ziet staan. Dat verbaasde me van hem, hij is in mijn ogen namelijk de rust zelve.

Ben ik nu zo'n zenuwpees, of hebben jullie dat ook in mindere of meerdere mate? En kan ik hier iets aan doen?

Lena
(grandioos bitloos )

Allé, misschien ben ik dan toch niet zo abnormaal.
De laatste controle gisteren was rond 23.30u. We waren weggeweest en dus nog niet langs de paarden geweest. De toestand ter plaatse was als volgt:
- Nexor lag rustig te rusten en zei "Ge denkt toch niet dat ik nu voor jullie speciaal ga rechtstaan!",
- Pav bekeek ons alsof ze wilde zeggen "Is dit nu nog een uur om langs te komen? De koplampen schijnen in mijn ogen" en
- ons Frodootje was nog goed wakkker en vroeg "Hey hallo, wat komen jullie nu doen?"

Om 0.30u kon ik dus rustig mijn bed in.

Lena
(grandioos bitloos )

Volgens mij neigt dit naar een verslaving of zoiets...

Piet schreef op woensdag 20 juli 2011, 8:07:


Nou, zo hebben we vroeger ook les gehad hoor! Was in de tijd dat springen het summum van paardrijden leek . Onlangs zijn we nog eens naar een springles gaan kijken op onze vroegere manege. Kwestie van eens te kijken wat het verschil is met onze lessen van nu. Ook dat was weer erg confronterend, maar ik besef nu wel hoe het komt dat ik mijn vertrouwen compleet ben kwijt geraakt en waarom ik altijd het gevoel had dat ik geen controle over het geheel had. .

En ja, mijn man is inderdaad geweldig!
Bij hem heeft het nog langer geduurd voor hij de omslag maakte, maar nu hij zo ver is... En hij kan het allemaal veel beter aanbrengen en beargumenteren dan ik. De instructeur (voor alle duidelijkheid: 't is een hele fijne mens) heeft geregeld geen tegenargumenten meer. Heerlijke discussies zijn het om naar te luisteren
Hij heeft pas ook wel gezegd dat we eigenlijk gelijk hadden, maar dat de paardenwereld zo niet in elkaar zit. Hij kan het weten, want is in een ver verleden voorzitter of zoiets geweest van de LRV.

Onlangs was hij nog erg slechtgezind over het wedstrijdverloop van één of andere wedstrijd. Iemand kwam zijn prijs halen zonder paard en dat mag volgens het reglement niet. Het argument was blijkbaar dat dat paard zich echt niet gedroeg tijdens zo'n prijsuitreiking en dat de ruiter daardoor eens ernstig geblesseerd was geweest en nu dus niet meer durfde. En een ander iemand had een foute kleur jasje aan en ook daar was blijkbaar een reden voor.
Als dàt kon, dan moeten ze ons ook laten meedoen had hij tegen de organisator gezegd. Als je de ene uitzondering toelaat, dan de andere ook! En wij hadden op voorhand zelfs al een mail gestuurd met de vraag, wat dus sowieso veel correcter is.
Hij begint ONS dus al als argument te gebruiken...

Hij is ook al op de vingers getikt omdat hij te streng zou jureren. Hij geeft namelijk geen voldoendes als het paard achter de loodlijn loopt, en ze vonden hem te streng. Hij blijft er bij dat het een zeer zware fout is en de neus te ver naar voor veel minder erg is dan een beetje naar achter. Daar zijn we het dus wel over eens.

Hij gaat er nu ook voor proberen te zorgen dat we in het najaar/winter bitloos mogen meedoen aan de oefendressuurwedstrijdjes die in onze buurt georganiseerd worden. En ik denk dat het nog gaat lukken ook. Het is niks officieels en het gaat er daar gemoedelijk aan toe. Ben eens benieuwd. Als het mag, dan vindt mijn man wel dat ik daar moet winnen . Tja, de liefde is blind zeker?

Lena
(grandioos bitloos )

Prachtig!

Nathalie Lagasse schreef op donderdag 28 juli 2011, 11:21:


Dit filmpje heb ik gisteren ontdekt op je website (fantastisch gewoon!!! ) . Ik was namelijk terug op zoek naar al jouw filmpjes (stonden bij mijn favorieten, maar als de pc gestolen wordt is alles weg hé... ).

Ik heb na lang aarzelen toegezegd om de kinderen (9 en 11) van een kennis een "paardenkamp" te geven. Zij rijden in een gewone manège en hebben zelf een pony en paard. Ze wilden 2x op paardenkamp, maar dat kost een hoop centen en het is 2x hetzelfde (als vorig jaar en het jaar daarvoor en het jaar...), ma en pa zagen dat dus terecht niet zitten. Ik had al lachend gezegd dat ik voor dat geld wel eens een kamp bij hen thuis wilde doen. Mama werd doodernstig , zag dat helemaal zitten. En of ik misschien dan van die dingen wilde doen die wij met onze paarden doen...
Het zal dus voornamelijk een "grondwerkkamp" worden . En bitloze try-outs. En de nodige theorie. Uiteraard wel gratis en voor niks, want ja, ik heb nul de botten ervaring met paardenkampen of kinderen enthousiast bezig houden en "paardendingen" aanleren.

Jouw filmpjes dienen om in de "theorieles" te tonen wat allemaal mogelijk is.
Aangezien het oudste dochtertje intussen op jumping gaat met haar pony, ga ik zeker dit filmpje tonen. Kwestie van wat te prikkelen... Mama keek ook al haar ogen uit toen we bij Pien op fotocursus gingen.

Het thema van het kamp: "lol met je knol".

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )

Nymphaea schreef op donderdag 28 juli 2011, 16:59:


Ik ben van Beverlo, dus op zich niet overdreven ver. Maar in principe moet ik 2 kinderen (die trouwens heel goed zijn opgevoed) een paard en een pony toch wel aankunnen.
Alleszins bedankt voor het aanbod.

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )

Nymphaea schreef op vrijdag 29 juli 2011, 9:41:



Ik denk niet dat ik daarvoor goed in de "markt" lig op de manège... Wij zijn te soft hoor!

Daarstraks met papa en de 2 meiden en de paarden op wandel geweest, en mijne man uiteraard ook.
't Militair domein op, is geen openbare weg en het leger stelt blijkbaar geen leeftijdsgrens...
Op een bepaald moment was ik met lange teugel Frodo links en rechts aan het sturen. Het oudste dochtertje had iets van "Waar is dat nu goed voor? Je hebt toch je handen".
Tot ik foto's begon te maken... toch handig dat je dan nog een stuur hebt (niet dat ik daar al zo super in ben).
Het jongste dochtertje zag een 2de kamp niet echt zitten (vond zich te klein om al zo veel te leren)... tot ze onze Pav zelf een pas achteruit kon laten zetten met 1 vinger. (Ons Pav is toch een dikke 1.70m en 't kind kan vlot onder mijn armen door. )

Ik zei dat ze echt niet moest "leren", dat we vooral gingen "doen". Even later vroeg ze of ik misschien die dingen toch niet wilde opschrijven, want ja, anders ging ze het misschien wel vergeten... .
En toen ik Frodo met 1 vinger een stapje opzij zette om netjes naast de stronk gaan te staan om op te stappen, had het oudste ook iets van "Die dingen zijn misschien toch wel handig". Zij probeert steeds haar pony met al haar gewicht aan de kant te duwen en uiteraard duwt die pony ijverig terug.

Vanavond gezamenlijk gezellig gegeten en mama wist te vertellen dat ze heel benieuwd waren van wat je met spingbalken méér kan doen dan erover te springen...
En dat ik niks ga doen wat ze op het kamp gedaan hebben, was toch ook wel doorslaggevend.
Lena
(grandioos bitloos )

PRACHTIG lijkt het me om daar te rijden. Fijne filmpjes ook. Daar zijn onze landduinen hier in de buurt niks tegen. Ik zie me ook nog niet met onze paarden op een strand. Moest dat er ooit van komen, dan zal het eerst grondwerk zijn. Maar wie weet... ooit...
Ps: ik hou ook van lekker ontspannen, maar ik begrijp Koen ook: af en toe een heerlijke galop op een stevige ondergrond, dan voel je de kracht van je paard. Een kracht waar ik wel steeds controle over wil houden.

Lena
(grandioos bitloos )

Frans Veldman schreef op zaterdag 30 juli 2011, 12:35:


Als ze morgen komen ga ik ze mijn man laten in elkaar steken (zelf ben ik redelijk hopeloos in dingen ineenknutselen), en ga ik het geheel timen.
Lijkt me een evenwichtige taakverdeling.

Vandaag de paarden terug naar ons thuis verhuisd, en als het warm wordt zitten hier veel dazen (nat gebied, verschillende vijvers, veel bosjes)...

Groetjes, Lena

(Grandioos bitloos )

Frans Veldman schreef op zaterdag 30 juli 2011, 12:35:

Dus wat we willen weten is:

Ze zijn gearriveerd en gemonteerd. En zoals eerder gezegd: mijn man monteerde en ik timede.

1) De handleiding is toereikend. Tegen dat ik stap 3 had afgeprint waren de tie wraps er al aan.

2) Door puur enthousiasme begon mijn man met het oppompen van de bal. Voor de rest geen vergissingen.

3) Ik wist niet wat een tie wrap was tot ik ze zag.

4) Dazenval 1: 35 minuten, exclusief opendoen van de verpakking, inclusief handmatig oppompen van de bal. Ik heb wél geholpen met de koordjes te strikken .
Dazenval 2: 13 minuten, exclusief handmatig oppompen van de bal, want dat had ik gedaan tijdens het in elkaar zetten van val 1. En ook hier was koordjes strikken mijn enige bijdrage...

5) Ja, zie de foto's (komen er aan).

We hebben dadelijk de eerste val geplaatst. De zon scheen er niet vol meer op (een beetje nog door de bomen).
Tegen de tijd dat de 2de val af was hadden we al 3 dazen gevangen en ettelijke vliegen. Dit was tussen 19.40u en 19.55u.

Nadat de 2de val 10 minuten stond zaten er ook al 2 dazen in. Deze val staat momenteel gewoon op ons gazon voor de stal en compleet in de schaduw. We willen er namelijk de hele avond naar kijken...
Wij vinden dit een zeer goed begin. Wat gaat dat geven als morgen de zon er vol op staat???

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos, en misschien binnenkort grandioos dazenloos )

Wij hebben gisteren ook één klein hommeltje gevangen en één kleine vlinder (zandoogje). Volgens mij waren het echt jonkies.
Voor de rest heel wat dazen dus, maar ook een hele hoop vliegen, ook van die grote lange vieze waar de paarden heel heftig op reageren. En wat (langpoot)muggen.

Ook verrassend was dat de val die in de wei naast de drinkbak stond veel minder heeft gevangen dan die op het gazon, terwijl naar mijn aanvoelen meer gespuis in de wei zit. Maar de bal in de wei hangt ook net iets lager dan die op het gazon. Dus misschien moeten we die bal ook wat hoger hangen. Het hommeltje en vlindertje zaten ook in die weideval.

Goetjes, Lena
(grandioos bitloos, een beetje meer daasloos )

Alweer heel fijn en boeiend om naar te kijken.

Hoe herkenbaar! "Hooien in het groot" noem ik dit. Enkele weken terug ook gaan helpen om 1000 botten binnen te halen.

Gisteren was het "hooien in het klein". Gisteren dus een goede kennis van ons gaan helpen, hij heeft een klein weilandje. Zijn "buurboer" (eigenlijk al lang op pensioen en hooit nog als hobby) heeft het voor hem gehooid. Normaal kwamen er een 60 tal botten van dat landje, nu waren het er 110. Bij de buurboer mocht hij ook nog oppikken tot de stal vol was. Dit doen ze zo elk jaar als die buurboer hooi genoeg heeft. Ook bij de buurboer was dit jaar flink wat hooi. En het is best een droog gebied!

En helemaal top was: wat niet weg was , mochten wij overnemen aan 1.5 euro! Dan moest de boer het dus niet meer zelf binnenhalen.
Om 22.30u hadden we 95 botten in onze stal weggestapeld!

Of het nu voor ons is, of voor iemand anders, het geeft steeds zo'n gevoel van voldoening en contentement, ondanks dat je bekaf bent... Heerlijk gewoon.

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )

Ik kreeg gisteren de vraag of het waar was dat je de leeftijd van een paard ook kan afleiden aan de holtes die zich boven de ogen van een paard bevinden.

Dochtertjelief (9j) kwam namelijk helemaal overstuur thuis van de manège en iemand (aan wiens mening daar toch veel waarde wordt gehecht) had haar gezegd dat zij een heel oud paard had van waarschijnlijk rond de 30 jaar en dat de papieren van dat paard wellicht vervalst waren (paard = 17). En dat je dat dus kon zien door de diepte van die holtes.

Ik wist geen antwoord , ik had daar nog nooit van gehoord. Maar ja, wie ben ik? Ik ben eens gaan kijken bij mijn viervoeters: onze 6-jarige heeft nauwelijks een holte, de 14-jarige en 20-plusser hebben dit meer, maar zijn vergelijkbaar. Dus ja, daar kan al helemaal niks uit afgeleid worden.
Haar paard is altijd al hoekig geweest en ook niet het meest gestroomlijnde en het lijkt me dus eerlijk gezegd meer van de bouw of het ras af te hangen dan van de leeftijd. Langs de andere kant, oudere mensen krijgen ook wel eens van die holtes t.h.v. hun slapen. Ik heb er dus geen flauw idee van .

Is er iets van aan?

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )