Daar heb ik 2 levende voorbeelden van lopen hier. Er is hier geen "gewoon groen gras" zoals de weides die ik had in overijssel. De mate van eczeem is hier stukken minder. De fjord kan helemaal zonder deken, heeft een mooie soepele manenkam, schuurt echt niet. De connemara heeft beduidend minder last. En culicoides zijn er wel. Ik ga ervanuit dat de voeding en variaties daarbij de grootste rol spelen. De grondsoort is hier ook anders.

Dezelfde ervaring had ik met ze toen ze in 2007 hier in Portugal liepen. Eenmaal terug in Nederland sloeg het eczeem weer heftig toe.

Dat kan best wel eens een mooi persoonlijk verslag opleveren. Als je ook nog foto's maakt ter illustratie voor de visueel ingestelden, dan wordt het nog levendiger. Ben wel benieuwd eigenlijk.

Martina schreef op dinsdag 5 juli 2011, 12:48:


ha, ha, hoe herkenbaar! Ik weet niet of tripes hetzelfde is als "andouillette grillée". Dat hadden wij ooit als specialiteit in de Dordogne ergens. Ook op zoek naar iets wat we niet kennen, vinden we leuk om uit te proberen.
Het zag eruit als een soort worstje, maar rook bij het opensnijden als een beerput. Manlief heeft het wel opgegeten. Hij vond het niet echt vies smaken, alleen de lucht was niet aangenaam. Ik had gelukkig een andere specialiteit.