e m kraak schreef op woensdag 8 juni 2011, 1:28:


Was dat niet de conclusie van Ramey? Heeft dat punt een paar jaar geleden niet juist tot lichte wrevel tussen Jackson en Ramey geleid?

Nee hoor, Hempfling heeft de boeken van Sadko Solinski bekeken (die geput heeft uit voorchristelijke Berber-paardencultuur en de volledige Europese ruitercultuur tot en met De La Guérinière) Met Monty Roberts heeft het weinig van doen.

Van Chris Irwin (geheel andere tak dan Hempfling overigens) heb ik ooit privéles gehad. Ik kan daar niets negatiefs over zeggen. Rijden vanuit de zit, en van achter naar voor. Geen gekloot aan het hoofd, geen pseudoverzameling, geen onvriendelijke praktijken jegens het paard. Ik had hem van tevoren aangegeven waar ik mee bezig was. Misschien past hij zich aan de lesklant aan

Beste forumleden,

Ik ben op zoek naar een cursus of een boek om zelf te leren wormeitellingen te doen.
Zijn er hier mensen die het zelf doen en me iets kunnen aanraden?

Vriendelijke groet, Rox

Bedankt voor de informatie, Nils en Martina.

Die methode lijkt me goed te doen, maar hoe kom je tot een betrouwbare EPG-waarde?
Ik heb inmiddels ook de McMaster egg counting technique gevonden http://cal.vet.upenn.edu/projects/parasit06/website/mcmaster.htm

Het volgende probleem wordt inderdaad her herkennen van de soorten Op de site van Wim de Leeuw staat niets over eitellingcursussen, zou hij die nog geven? Daar moest ik maar eens een mailtje aan wagen.

Martina schreef op zaterdag 10 maart 2012, 17:50:


Krijg je dan alle eitjes uit die twee gram op je glaasje? Dat is dan toch helemaal niet meer te tellen? De berekening van de EPG bij de McMaster methode is gebaseerd op het feit dat je het exacte volume van de oplossing op je glaasje weet en dan omrekent naar het oorspronkelijke volume.


Dat is ook mijn reden om het zelf te willen doen.


Ga ik doen

Nils Vellinga schreef op zaterdag 10 maart 2012, 23:16:


Omdat ik een pietje precies ben .....
Er is een verschil tussen de methode van fiascofarm.com en Martina gebruikt, en de McMaster-methode. Bij de methode van fiascofarm.com leg je het objectglaasje een tijdje op het oppervlak van de oplossing om zo de drijvende eitjes op te pikken. Bij de McMaster-methode neem je, zonder te wachten tot de eitjes zijn bovengedreven, een exact volume van de oplossing in de McMaster counting chamber; de hoeveelheid eitjes die je in dat volume telt, reken je om naar het totale volume van de oplossing en het aantal gram mest dat je daarin hebt opgelost.

Beide methodes lijken me prima. Alleen bij de methode van fiascofarm is het de bedoeling dat nagenoeg alle eitjes uit die, laten we zeggen 2 gram mest, op het objectglaasje komen. Dat lijkt me bij een milde besmetting van 500 EPG nauwelijks te doen, laat staan bij een zware besmetting Maar de eerste indruk zegt dan natuurlijk genoeg.

e m kraak schreef op zaterdag 31 maart 2012, 21:09:


De bulk aan bouwstoffen ( C, H en O) komt gewoon uit de lucht en uit water: fotosynthese zet energie in de vorm van electromagnetische radiatie (zonlicht) om in chemische energie (in de vorm van glucose) en verbruikt daarbij als bouwstenen koolstofdioxide uit de lucht en water. Mineralen zijn weliswaar onmisbaar, maar hun massa-aandeel is zeer klein. Anders zouden alle bomen in een kuil staan

joop schreef op vrijdag 1 juni 2012, 13:42:


Er moet wel een aantal uur tussen de antibiotica en de probiotica zitten (eerst AB, dan PB), anders heeft het geen zin. Bij mensen wordt vaak drie of vier uur aangehouden, ik weet niet wat de beste timing is bij paarden.