e m kraak schreef op maandag 6 juni 2011, 19:38:

Zo zie je maar - heb ik mooi een dik probleem.

De kennis opdoen, dat kunnen de grijze cellen nog wel, wat het praktische werk zelf betreft, alleen lasgereedschap heeft nog geheimen voor me, dikke ervaring met elk ander soort.

Redelijk handige handjes, knietjes die niet willen en een rug die ook 59 jaar meegedraait heeft in mijn leven.

Dus machinaal bekappen zal wel heel snel een optie worden. Slijpmachientjes hebben totaal geen geheimen voor me.

Maarrrrr - tot Oktober heb ik gewoon geen tijd om me deze kennis goed in te prenten, weer naar Nederland te vliegen voor de praktijk dag, dan ervaring op te doen met mijn eigen paard, met de angst dat het fout gaat, zonder hulp van iemand die hier in Bulgarije ervaring mee heeft. Een paarden hoef is geen stuk hout dat je bewerkt, geen metaal waar je een stempel van maakt, geen mooie steen de je slijpt, geen zilver dat je naar je wil zet, geen bronze dat gloeiend heet is. Met die praktijken kun je alleen jezelf zeer doen als het fout gaat. Een paardenhoef heeft gevoel en bloed en een zeer belangrijke functie. Daar laat ik niet zomaar een totale leek (ik dus) op los.

Hier afmaken, verhuizen en dan huis renoveren en winterklaar maken ..... en dat gaat nu gewoon eens voor. Ik wil die luxe wel weer van een kraan opendraaien en dan komt er heet water uit. En het is weer winter voordat je het weet.

Dus de interum oplossing is toch met Rob en zijn ijzerboer die DVD bestuderen en het eerste werk met zijn drieen doen, of de eerste Natuurlijke Bekapdag organiseren in Bulgarije.

Of ze moet gewoon natuurlijk nog even zelf die voeten bij houden. Deze zomer heeft ze, wat mij betreft, toch nog vakantie.

Als ik me daadwerkelijk ga verdiepen in zelf Natuurlijk Bekappen dan zet ik me daar voor 200% voor in, ik ken mezelf.

Sarah_Noah_Sol schreef op dinsdag 7 juni 2011, 7:38:


Precies mijn probleem. Ik heb de ruimte voor een hele kudde, maar het geld ????

Deze beesten, hondjes, rescue hond en Maya, komen allemaal als verassing op je pad en kosten nu meer dan ikzelf aan eten en onderhoud. Dat is allemaal prima als je dus in het geld zwemt. Helaas heb ik die truc nooit goed geleerd van Oom Dagobert.

Ik heb al gezegd Maya mag haar eigen maatje uit zoeken ik wil geen heibel in knollie land. Dus wat doet dieTut ... ze zoekt de hele kudde uit

Hoe dit allemaal afloopt weet ik nog niet, maar dat Maya's gezonde levensvreugde voorop staat dat is een feit.

Maar toen ze nog hier stond en de gypsy paarden op visite kwamen - nou volgens mij was het gewoon ouderwets jaloers hoor. Als ik maar even aandacht schonk aan een van de andere knollies dan kwam dat grote hoofd er weer gewoon tussen staan - ik ik ik wil geaaid worden. En toen begon Morat haar vriendje erg bezitterig te worden en kwam echt aanstormen als ik ook maar haar richting uitliep. En inderdaad doe ik dan wel snel een stapje opzij, of terug of zelfs heel ver weg.

Gisteren was Boyan hier met zijn 'kudde' merry met vastgebonden voorpoten, met Alisia die al enorm groot is, wat groeit dat snel zeg, en kleine Maya. Weer ben ik blij dat ik mijn Maya gered heb van dat leven. Boyan heeft wonden op zijn rug van het houtzadel, de vliegen wil je niet weten, en ik kan en mag er niets aan doen.

Kleine Maya wist nog wel heel precies dat er in mijn zak normaal lekkertjes zitten ...

Laat mijn Maya maar met ietsje te lange tenen in totale vrijheid voorlopig nog maar in haar vakantie kudde staan.

Voor elk probleem heeft de Universe een oplossing. Dus dit komt ook wel goed.

Bedankt voor je bericht. Ben blij, en .. je hebt echt de juiste beslissing genomen, daar is Banjer op het moment op de beste plek voor jullie allebei.

Wat een thuiskomst zal dat worden - joeppieeee

OK laat ik als 'onwijze' dan nog maar eens een vraagje/zienswijze de arena in gooien.

Zoals ik al meerder malen gepost heb, is mijn Maya zeer kieskeurig in de wei met wat ze wel en niet eet.

Dat maaiding dat Dayan achter zijn traktor heeft hangen heeft die wijze paarden kennis niet.

Dus in het hooi komt van alles te zitten dat Maya normaal niet zou eten, misschien dat het gedroogd anders is, maar dat betwijfel ik.

Als Maya kan kiezen tussen gras en hooi kiest ze altijd gras, ook in de winter. In de winter eet ze wel het lange verdroogde gras dat dan boven de sneeuw uitsteekt. Maar dat kiest ze ook zelf uit.

Als je dus zou willen testen, is het ietsje meer werk, want dan moet je dus ook voor de test alleen afzeisen/snijden wat een paard WEL opsmikkelt en ook laten staan wat ze met die Oh zo gevoelige lippen wegduwen om toch alleen dat malse sprietje te eten.

Misschien komt het wel zo nauwkeurig, als ze JKK in de wei niet eten maar gedroogd niet weten wat het is, dan kan dat ook zo zijn voor al het andere spul dat ze normaal niet zouden eten, maar gedroogd, omdat 'hooi zo vreselijk goed is voor een paard', door ons gedwongen worden om te eten.

Ik ga morgen foto's maken van het gras dat nu echt twee kontjes hoog staat, op haar favoriete stekkie en in de wei waar ze nooit wil eten. Kijken of er inderdaad een verschil te zien is.

Hier is Dayan ook nog niet begonnen met maaien.

Dank je Wil,

En als alles goed gaat dan heb ik eind Augustus, zeer zeker eind September die in de Natuur levende paarden bezocht, bestudeerd en ook nog eens met een PN expert erbij .
Ik heb er nu echt zin in en ga vast in bergje op - bergje af training. Want ik begin toch een beetje aan die lariekoek te twijfelen, dat paarden niet zouden weten wat goed is voor ze.

Dat een paard in het wild alleen dit of dat eet? Maya leeft praktisch wild, een luxe die ze zich in postzegelland niet eens kunnen voorstellen hoe dat werkt.

Natuurlijk gaat een paard aannemen wat wij ze aanbieden. Dat hebben we ze zelf zo aangeleerd. Een paard eten geven en beslissen wat het krijgt, is menselijke controlfreakerij, maar ga het alsjelieft niet vergelijken met een paard dat de vrijheid heeft om zelf te kiezen uit van alles lekkers en goeds in een natuurlijke onbemeste met rust gelaten wei. Dat is paddock Paradise en daar staan wilde appels en er zijn slangen en als die paarden daar een appeltje eten dan komen ze in een manege terecht of een postzegeltje ergens.... of misschien toch niet Paradise mag.

Ik had toevallig al aan Zanka gevraagd of de gypsy paarden of die van de boer ooit haar wortels uit de tuin hebben staan graven - nee dus - en Maya eet niet alle rozebottels in een keer op - elke dag een paar - hetzelfde met de appels en de walnoten. Wel heb ik Morat de oude bieten uit de mestvaal van de buurman zien stelen, maar werkende gypsy paarden hebben dan ook niet genoeg tijd in de dag om gewoon met grazen hun quota binnen te krijgen. Als iemand nog wil weten hoeveel ribben een paard heeft dan kan ik ze wel even gaan tellen...

Maar ik heb het over Maya, een paard wat precies beslist wat ze zelf wil eten, elke dag. En ja ze wilde dolgraag terug komen naar de tuin 's avonds omdat ze geleerd heeft dat daar dan het blauwe bakje stond met de lekkertjes. Voor mij een garantie dat ze dus wel terug naar de tuin kwam voor haar eigen veiligheid. Aangeleerd gedrag dus. Ik wil nu wel eens zien of ze diezelfde lekkertjes in Augustus wild uit het veld staat te smikkelen, als dat experiment dit jaar niet lukt dan zaai ik ze volgend jaar in mijn eigen dorp.

Maar als het waar is dat ze ook liever patatjes eten, dan is het wel een gat in de markt, gelijk een patat kraam op die Botev piek. Touristen en paarden welkom...!

En uitbreidings mogelijkheden in het Pirin gebergte, daar is ook een hele kudde Balkan paarden in het wild. En ook een fantastisch mooi gebied.

Rila moet ik nog uitzoeken, maar wilde paarden bij de seven Rila lakes zou natuurlijk helemaal te gek zijn. Hiking heaven.

Nog even geduld en dan gaan jullie een onwijs en een wijs rapport lezen over die Natuurlijke Paarden, hun eetgedrag, de staat van hun hoeven en als jullie nog iets meer willen weten laat dat dan maar even voor die tijd horen.

Gosh en na die patatkraam heb ik echt zin in een kroketje Nou ja dan maar Nazdrave