Ik heb sinds een kort ook een Quarter, dit paard is op zijn 2,5e ingereden door de dame op de palomino in het filmpje. Ze heeft hem heel kort gestart in wedstrijden en toen is hij naar de vorige eigenaar gegaan, zij hebben hem niet echt westerngereden maar 9 jaar buitengereden. Nu woont hij bij ons en omdat hij toch wat op de voorhand loopt te sloffen en erg stijf is en ik graag western wil leren rijden, ben ik sinds een maand met hem aan het lessen. En dit dier is zo enorm geconditioneerd, been eraan is hoofd omlaag, van hand veranderen in galop is wisselen, en nog een enorme trukendoos. De "gewone"draf zit er niet meer in hij kan alleen nog maar joggen (sjokken). Alle knoppen zitten er na 9 jaar nog gewoon op en of zijn lijf het nu wel of niet aankan, hij doet het gewoon. Zo braaf en zo ijverig, wat een lief paard. We zijn nu dus bezig om hem wat spontaner en opener te krijgen, weer normaal leren draven etc.

Ik kan me voorstellen dat je je erg overdonderd voelt omdat je je bedrijf niet zo kan presenteren zo als jij dat op zo'n moment zou willen.

Aan de andere kant is het wel een goed dat een bedrijf zoals dat van jullie eens in een blad als BIT komt omdat een heel groot deel van de lezers een bedrijf met jullie insteek niet eens kennen. Het zal toch weer een hoop mensen aan he denken zetten en misschien wat ogen openen.

Als het stuk niet te negatief is en jij wel achter de inhoud staat zou ik zeggen doen!

In elke tak van paardensprt komen helaas dit soort excessen voor, en zodra er (veel) geld of roem op het spel staan dan wordt het lot van het dier vergeten en zijn er belangrijkere zaken dan dierenwelzien, erg triest.

Wat ik vooral erg schokkend vind is dat de stewarts langs de baan niet reageren, dus schijnbaar wordt deze manier van je paard behandelen normaal gevonden door de organiserende instanties en officials en geven ze dus goedkeuring aan deze praktijken, dat vind ik toch we heel erg.

Hier draaien de duimen ook nog steeds, wat een verschrikkelijke lange dag moet dit voor jou zijn. Ik hoop dat het niet te lang meer duurt voordat ze contact opnemen.

Wat fijn dat het zo goed gaat, waar een die regen al niet goed voor is!

Ik zou zeker nog wachten met hoefschoenen, die hoeven kunnen inderdaad nog zo veel veranderen dat je zomaar een maat kleiner nodig hebt over een tijdje. Is een aantal kennissen van mij overkomen en bij 1 van mijn paarden ook.

De duiters hier verbazen zich dat wij van de Noord-Hollandse kust hierheen zijn verhuisd, ik mis de kust absoluut niet. Na 3,5 jaar nog steeds vakantiegevoel als ik lekker met mijn paard door het prachtige Reichswald rij. Ik ben sinds onze verhuizing slechts 1 keer maar het strand geweest dat was voor een bruiloft, ik mis het strand nog steeds niet.

Geweldig wat een goed nieuws!

Geniet van de thuiskomst van je mannetje en ik duim dat hij weer heel snel de oude is!

Pien je kijk eens bij een jacht/vis winkel, ik weet niet of ze "getailleerde" modellen hebben, maar ze hebben wel veel keus.

Ik gebruik ook de stowaway voortassen, ze zijn inderdaad niet waterdicht maar verder super handig door de vakverdeling en ze blijven goed zitten.

Hoi Inge,

Wat leuk iemand uit Santpoort, ik ben ook geboren en getogen in Santpoort maar drie jaar geleden verhuisd naar Duitsland. Ik kom er nog regelmatig want al mijn familie en vrienden wonen er nog.
Zover ik weet is er geen echt paardvriendelijke manege in de omgeving te vinden, maar ik zal eens informeren voor je bij een vriendin van mij.

Groetjes Karin

Met de Centered riding hebben we ons ook met de "Light seat" bezig gehouden, je zit iets meer op je bovenbenen en steunt iets meer op de beugels je zit ontlast dus net de rug je bovenlichaam is iets naar voren. In de VERlichte zit, kom je nog meer uit het zadel,

Ik vond het erg lastig, was niet mijn favoriete onderdeel Maar was met mijn dressuurzadel ook niet heel eenvoudig uit te voeren omdat ik dan snel mijn balans kwijt was. Later met mijn VZ zadel ging het wel beter.

Hertenluisvliegen zijn rotbeesten, bij mij zitten ze zelfs op het weiland, dat is voor het eerst dit jaar. Ik hoor van meer mensen in de omgeving dat dit jaar hun paarden er last van hebben op het weiland. Geluukig reageren die van mij niet zo heel heftig beetje staartzwiepen en dat is het wel.

Toevallig net mijn paarden een maandje naar een ander weidje verplaatst op compleet andere bodem, kilometertje van ons huis. Ons eigen weiland ligt op een heuvel van "kies" (grof rivierzand/fijn grind) erg schraal en dus zou je zeggen ideaal voor onze andalusische merrie die snel een dikke manenkam heeft, jeukerig wordt en ook snel te dik is, ook als ik haar op randsoen zet. Onze wei bestaat uit diverse soorten grassen en planten dus geen monocultuur. Omdat een vriendin van ons onverwacht een weide van 5000m2 gepacht had op veengrond waar het gras een meter hoog was en die wei binnen een paar weken kaal moest heb ik onze paarden daarheen gebracht. Mijn idee was om de spanjaard en onze dartmoor die beiden snel te dik worden eventueel een graaskorf om te doen. Dit was dus niet nodig de paarden hebben zich onbeperkt kunnen volvreten maar de merrie heeft geen harde manenkam, is niet te dik en niet stijf geworden. Terwijl ik ze thuis dus niet onbeperkt op het gras hoef te laten, ook niet als het even lang enuitgebloeis is.