Ik wilde een tijdje geleden onze merrie terug in een betere conditie krijgen. Ik heb een schema gekregen en de eerste weken was dit voornamelijk stapwerk (1u stappen tussen 5 en 8km/u). Langzaam kwam er wat meer draf bij kijken.
Ik had in eerste instantie ook iets van 'tiens, gaat ze daar in betere conditie van komen? Zeker die eerste weken". Maar 5 à6 per uur was al een stevige stap die we beide niet gewoon waren (manlief is eens met zijn fiets meegeweest om een idee te krijgen van de snelheid.

Ik ben het beginnen toepassen en na een week of 3 zei mijn instructeur dat ze écht goed begon uit te zien. Beter in proportie en haar uithouding groeide uiteraard ook. Ik heb haar niet gewogen, maar ze het is duidelijk minder: je ziet lichtjes de ribben en haar zgn. grasbuik is ook geslonken. Ze voelt zich ook duidelijk beter in haar vel.

Ik kan je ook vertellen dat ze vooral in die eerste week echt nat van het zweet stond, enkel van het stappen. Ik ben daardoor nog wat langzamer beginnen opbouwen. Ik ben nu ook stilaan aan het proberen dit bij mijn 20+ ruin toe te passen. Hij zit met met een lichte vorm van COPD (ademhalingsproblemen), en wat allergie voor dingen die in de lente in de lucht zitten. Ook hij lijkt er baat bij te hebben.

Besluit: voor mij heeft stapwerk echt een grote meerwaarde gekregen. Ik zou het iedereen willen aanraden.

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )

e m kraak schreef op vrijdag 13 mei 2011, 13:33:



Nee hoor e m kraak dat zie je helemaal mis hoor!!!
Toen ik enkele jaren geleden zei dat mijn paard precies mankte in de bochten zei mijn (toenmalige) instructeur ook dat er helemaal niks mis was. En toch kon ik het gevoel niet van me afzetten, maarja als de instructeur het zei...

Enkele maanden later: serieus kreupel, foto's laten nemen en hij heeft een cyste in zijn straalbeen. Maar dat kon ik toen niet gevoeld hebben hé?

Intussen heb ik het gevoel dat ik een ingebouwd radertje heb voor kreupelheid. Op diezelfde manege kijk ik soms nog eens even naar de lessen. Ik heb al een keer of 3 een opmerking gemaakt dat één of ander paard precies niet correct liep, maar ook dat zag ik altijd verkeerd! Enne, als hij misschien een tikje kreupel is, dan hoeft het paard daar ook niet altijd last van te hebben hoor, en soms is het zelfs comedie...

Ik overdrijf blijkbaar altijd volgens de daar geldende normen en wordt sinds kort over zowat alle opmerkingen ivm paarden afgeblokt. Zeker als het gaat over omgaan met paarden, want ja: ik heb nu eenmaal toevallig 3 van die brave sokken die zelfs zonder bit te rijden zijn en waar je bijvoorbeeld niet aan moet snokken om het hoofd stil te krijgen...
Dat Nexor van een chagerijnige tamme knol een alert, gevoelig en intelligent paard is geworden en dat Pavke nu helemaal alleen als eerste in de trailer stapt en dat ons nu 6-jarig Frodoke die we sinds september hebben al ons gezwier met borstels en weet ik veel wat en grote tractoren op straat quasi negeert..... dat doet uiteraard niks terzake .

Tja, ik zal me er maar bij neerleggen zeker , dat ik een onnozele trien ben die erg blij is met haar 3 lieve schatten.

Groetjes, Lena
, maar af en toe moet 't er eens uit.

Piet schreef op vrijdag 13 mei 2011, 17:07:


Nou, Nexor (20+) staat nog steeds hier in de wei. Sinds hij ijzerloos en natuurlijk bekapt door het leven gaat, gaat het heel wat beter, alsof dat deel nu minder belast wordt. Onze DA had aangeraden om hem in beweging te houden, rustig aan en ook glucosamine bij te geven. Dat hebben we zowat een jaar gegeven, maar we merkten geen verschil, dus zijn we ermee gestopt.

Momenteel heeft hij een heel goede periode wat zijn (voor)voet betreft, zelfs op hardere ondergrond. Helaas is nu op heel veel plekken de grond keihard door de droogte en dat merken we aan hem, op plekken waar hij normaal vooruit wil, wil hij nu niet. En dat respecteren we. Hij bepaalt hoe ver we gaan en hoe snel. En soms houden we hem ook in, omdat we zeker niet willen dat hij zich forceert.

Hij heeft op dit ogenblik meer last van zijn ademhaling dan van zijn voet. Hij heeft lichte COPD (longemfyseem (zoiets als de mijnwerkers), en last van pollen. En ook daar raadde de DA aan om hem toch in beweging te houden. Een goede conditie helpt hier dus ook. En regen. We hadden hier vorig weekend enkele stevige buien en nadien was 'm weer helemaal in zijn nopjes.

Voor de rest rennen we samen regelmatig kleine eindjes door de wei, gewoon los: vooruit, stop, achteruit, huppel naar links, huppel naar rechts... Tussendoor even apporteren (vindt hij heerlijk) ... van dat soort dingen. En hij houdt dat veeel langer vol dan ik hoor.
Hij is en blijft mijn lieve gepensioneerde schat die me heel wat geleerd heeft.

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )

Piet schreef op vrijdag 13 mei 2011, 18:24:

Ja, op de manege zeiden ze dat ook in bedekte termen. Dat we niks meer met hem zouden kunnen doen.
Begrijp ik het goed dat een cyste in het straalbeen een oorzaak is van Hoefkatrolonsteking]">HKO? En is Nexor dan automatisch een Hoefkatrolonsteking]">HKO-paard?

MAAR ik ben net terug van een ritje met hem (en mijn man op Frodo) en het was een onverwacht heerlijke rit. Blijkbaar waren er vanavond niet te veel pollen (enkel in het begin wat gehoest) en hij had het enkel moeilijk als hij met zijn slechte voet op een denappel trapte, maar voor de rest wilde hij alleen maar vooruit, oortjes naar voor... Een heerlijke galop gedaan en hij kreeg er niet genoeg van.

En Frodo: die heeft eindelijk een koe op redelijke afstand geobserveerd, zo'n meter of 10 van hem af. En ja, als Nexor stoïcijns blijft, dan wordt het allemaal veel makkelijker. Hij kan zich op dat ogenblik wel van zijn beste kant laten zien: mooi rond en opgericht, benen mooi omhoog: prachtig gewoon. En helemaal niks om je ongerust over te maken.
Jong en oud... hier is het een prima combinatie.

Groetjes, Lena
(grandioos bitloos )