Succes Ans. Ik had ook problemen met Ridade, maar ik kan je maar 1 ding adviseren, niet moeten en geen tijdsdruk. Zomaar even oefenen, voor de lol. Ridade had de gewoonte om keisnel achteruit te vliegen als ze er bijna op zat, geen kans dat ik de stang kon dichtdoen dus. Ik heb net zoals jij haar eruit gehaald van zodra ze intentie had van zelf achteruit te gaan (nochtans stond er een emmer Hippolyt in, haar lievelingsvoer) en van haar gedachte de mijne gemaakt. Ze bleef steeds langer eten in de trailer. Vooral is belangrijk heb ik gemerkt dat je zelf richting geeft met je lichaam en geest. Ik had in begin iets, zo van: dat zal me nooit lukken, damn'd hoe ga ik dat hier flikken...gegarandeerd dat mijn lichaamstaal dit ook uitstraalde naar haar toe. Ook het feit dat ik het teveel 'wou'. Ik heb dat ontdekt toen ik meer met m'n lichaam zelf op de trailer oriënteerde en niet op het paard (geen energie naar het hoofd richten denk ik dat het was). Ook merkte ik toen ik zei van: het kan me geen reet meer schelen of ik hier nu ganse week sta, maar ik ga op't gemak blijven proberen. Ze zat er veel sneller op dan dat ik dacht: verdorie, heb maar een half uurtje meer...
Ook beperk ik ritjes tot max 2 km. We gaan effie stukje rijden en daar toe gekomen mag ze grasjes eten (ze vindt dat geweldig want thuis staat ze op paddock zonder gras). Zo combineer je iets onaangenaams (trailer) aan iets aangenaam.
Ik weet niet of jouw paardje fysiek problemen heeft met achteruit gaan, dan is dit inderdaad een heel ander problemen dan niet willen.