Je zou ook in plaats van een metalen rooster een gespannen fijnmazignet kunnen gebruiken (zie laatste foto op http://zeldenruststables.come2me.nl/1211156/Slowfeeders ), of gewoon fijnmazige hooinetten in de kist kunnen bevestigen. Waarschijnlijk kunnen ze het net beter tegen platgedrukt hooi aan duwen met hun neus.

Mijn pony's krijgen hun graszaadhooi in twee fijnmazige hooinetten (van Nicky's Keet) over elkaar, en ik verbaas me er altijd over dat ze het bijna tot het laatste sprietje op kunnen eten.

Hier komt het boek op het verlanglijstje te staan - het ziet er erg interessant maar ook goed leesbaar uit! Ik zal de link ook op een paar forums plaatsen.

Op pagina 29 staat overigens "witte lijn separatie"; daar zou ik 'wittelijnseparatie' van maken.

Tja, en dan kijk je op een advertentiepagina en lees je het volgende in een verkoopadvertentie voor een haflingerkruising:

"Let op: geen verkoop als gezelschap voor jonge kinderen, pennymeisjes of geitewollensokkentypes die hem altijd 24-7 op een weitje willen gooien."

Misschien ligt het aan die zeewind die we in Zeeland hebben?

Lastig he, die kleigrond...

Na 3 jaar van schuldgevoel als de pony's weer 's nachts op stal moesten bij hun pensionstal, heb ik eindelijk een stuk land kunnen vinden waar ik een paddock paradise kan maken.

Helaas ook op kleigrond, dus de volgende winter zal uitwijzen hoe het gaat. Volgens mij ontkom je er niet aan om delen te verharden. Op het droogste deel van mijn perceel (in totaal 1,4 ha) komt een mini-track van ong. 120 x 30 m te liggen; in de winter en in natte perioden wordt de rest afgesloten en kunnen ze alleen op deze ronde. De track wordt overal 5 m breed, en in het midden van het pad van de wintertrack komt een smal pad van 1 m breed te liggen van paddockroosters (roostertegels van 50 x 50 cm: http://www.pac-horseware.nl/progrid-r.html ) opgevuld met grond. Hopelijk kunnen de pony's dan in de winter rond blijven lopen zonder tot hun buik in de blubber weg te zakken. Aangrenzend aan de track komen een paar eetpaddocks te liggen en deze zullen later waarschijnlijk voor een deel verhard gaan worden met betontegels o.i.d. Ik ben wel heel benieuwd of de roosters inderdaad droge voeten zullen garanderen in de winter. Het is wel een enorme investering, maar ik denk dat het anders op mijn perceel geen doen zou zijn om er in de winter paarden te houden. Een verhard pad lijkt me veel fijner dan alleen een vierkante betegelde postzegel (dan zouden de pony's net zo goed op de pensionstal kunnen blijven staan).

Omdat de roosters van kunststof zijn, zou er blijkbaar geen aanlegvergunning voor nodig zijn. Ze ogen ook minder storend dan bijvoorbeeld van die lichte betontegels.