Inge Teblick schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 10:11:


Als ik het zo zie, is het goed dat mijn paard Shiny heet en geen Schiny

Marianne schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 11:50:

Ja
Ja
Nee
Belonen doe je door hem een of twee stapjes achteruit te zetten en dan de beloning te geven.

Ideaal om een en ander af te leren dus:)

Ah leuke eerste uitdaging. Eerst het concept aanleren en dan is je eerste oefening op afstand blijven. Dus negeren als ze naar je toekomt en belonen als ze blijft staan. Met kleine stapjes.Yes en beloon na 1 seconde, 3 seconden , 5, 10, 20 seconden. Probeer het stapje naar je toe voor te blijven door de Yessen als ze nog staat.
Geen gehang meer tegen het baasje dus. Dat nerveus en onzeker worden is verleden tijd , omdat ze zich niet genegeerd zal voelen, want ze staat te werken en heeft jouw volle aandacht! Heeft ze die niet , dan kan je niet timen en niet timen = niet leren. Je kan er natuurlijk een sta! opdracht bij geven. Dus, wegzetten, sta! , yes en belonen.
Piet

Sabrina Adams schreef op dinsdag, 8 februari 2005, 21:05:

Hallo, Moniek en Sabrina
Een compostworm , de foetida eisida, blijft wat kleiner dan de regenworm. Verder moeilijk te zien het verschil. FF googlen? Als er wormen zitten in het vrij onverteerde gedeelte van je mesthoop zullen het waarschijnlijk compostwormen zijn. Een compostworm kan nl. meer eiwitten aan .
Vlas is een uitstekend materiaal om te verteren en door wormen omgezet te worden naar wormencompost/mest.
Trouwens alles wat organisch is, behalve vlees, vet, as van de open haard is uitstekend om door de mesthoop te mengen. Ook karton, papier, keukenafval ed. kun je goed daarin kwijt. Wel even tot wat kleinere repen scheuren. Echte glossy tijdschriften zijn niet geschikt, hoewel ik niet weet of de inkt die bij het drukken gebruikt wordt nog steeds dezelfde giftige is.
Piet

Spirithorses schreef op woensdag, 9 februari 2005, 15:27:


Ik heb hier even een vraag over Pien. natuurlijk is het prettig als paarden als tijdverdrijf uren staan te eten. Het houdt ze van de straat he :) Maar is het niet van veel groter belang hoe lang iets er over doet om te verteren?
Piet

Inge Teblick schreef op woensdag, 9 februari 2005, 15:29:


Nick schreef eerder al en dat ben ik met hem eens:

--------Ook het bijwonen van een demo is voor mensen die nog niks weten
van deze manier een aanrader. Zien in de praktijk is altijd
beter dan lezend leren bij de meeste.
Een vorm van les via internet lijkt me leuk en zal ik ook zeker
volgen maar ik vind dat hier eigenlijk niet passen.
Daarnaast denk ik dat eigen creativiteit erg belangrijk is, net
als het tempo waarin men werkt, aangepast moet worden op het
paard.
Voorbeeld, een paard met ernstige wervel problemen moet je
natuurlijk niet ff al klikkerend een mooie buiging laten doen.
Paarden met been problemen ook niet !---------

Ik heb een en ander geschreven om zo goed mogelijk aan te geven dat er verschil is tussen snoep voeren en clikkeren en als je dat dan doet hoe je als een van de eerste handelingen beleefdheid inbouwt.
Door de prive reacties die ik krijg ben ik geschrokken van de lichtzinnigheid waarmee mensen deze uitdaging voor mens en dier benaderen.
Soms zelfs zo dat mensen boos worden als ik zeg dat hun paard zal veranderen en dat ze de spelregels in acht moeten nemen en niet een leermethode met zulk krachtig gereedschap maar een beetje op hun gevoel moeten gaan invullen.

Daarom ben ik het natuurlijk met je eens en is van mij geen online les te verwachten. Per slot van rekening ben ik ook een aantal keer komen kijken he :)
Piet

Hoefbevangenheid is een aseptische ontsteking van de lederhuid tussen de hoornwand en het hoefbeen: de wandlederhuid. Aseptisch wil zeggen dat het geen bacteriële ontsteking is. De ontsteking wordt meestal opgewekt door giftige stoffen, die in het lichaam ontstaan. De mogelijke oorzaken zijn te rijke voeding, plotselinge veranderingen in de voeding of ziektekundige oorzaken. Bijvoorbeeld een baarmoederontsteking, nadat de merrie te lang aan de nageboorte is blijven staan. Bij de Shetland pony komt het beeld vooral voor bij sterk in overconditie zijnde dieren. Vooral als zij in korte tijd teveel aan eiwitten tot zich nemen (plotseling in het voorjaarsgras bijvoorbeeld).

Dit staat in:
http://www.shetlandponystamboek.nl/main/voeding_en_gezondheid.htm
Nu weet ik al dat onderzoek uitgewezen heeft dat het niet zozeer de eiwitten zijn maar de suikers.
Deze definitie van hoefbevangenheid had ik nooit eerder in deze vorm gelezen.
Is deze exact?
PIet

Inge Teblick schreef op zaterdag, 12 februari 2005, 12:54:


Als min of meer regelmatig bezoeker van de demo's van Inge, kan ik iedereen aanraden van de aangeboden gelegenheid gebruikt te maken en hun paard, of een paard :) mee te nemen.
Je krijgt dan de kans om beiden de start van het clickeren aan te leren onder het alziend oog van de Chef de cuisine. Je weet dan zeker dat je het goed doet, want ik denk dat je paard correct het concept aan leren een van de belangrijkste dingen is. En zelf doen werkt beter als zelf kijken!
Piet

Peter Donck schreef op zondag, 13 februari 2005, 14:55:

\
Ten dele met je eens Peter.
Als het een bui is heb je gelijk, maar bij regen voor de hele dag gaat een koe en een paard gewoon grazen. Het zal toch moeten eten.
Je kan dus het weer voorspellen door naar de dieren te kijken
Misschien is het omdat ik in een winderiger omgeving woon, maar ik ben zaterdag gewoon gaan rijden en later met Shiny gaan wandelen.
Ik denk dat het net zoiets is als verkeersmak maken.
Ze wennen eraan.
Als we bv langs een dijk lopen met loeiende populieren zie ik wel wat onrust, maar niet zo dat hij de benen zou willen nemen of zo.
Ik vind wind en wat regen dus geen reden om te zeggen blijf maar thuis. Zorg natuurlijk wel dat je daar rijdt waar geen takken of andere narigheid voor ongelukken kunnen zorgen.
Piet
.

Spirithorses schreef op maandag, 14 februari 2005, 14:30:


Ja , geweldig he Pien, dus je kwam heel opgewekt over de opgedane inspiratie weer thuis.
Waarschijnlijk moet je zulke dingen dan ook nog met zo min mogelijk moordneigingen in je ogen accepteren.
Naast de hoop er af en toe eens eentje te laten nadenken, kan ik me voorstellen dat je het uit financiele motieven doet en dat het je de kans geeft met je eigen paarden wel op de juiste manier te werken en les te geven.
Ik heb er nu ook eentje die ik les geef. Op mijn paard
Ze wil graag les van me omdat ze me bezig gezien heeft met Shiny en de manier waarop ik met Don rijd.
De eerste les moesten de handschoentjes uit (Ik krijg altijd zulke zere handen)
Het kind is echt geen groot talent, dat heb ik ook al gezien, daarom is ze "gedegradeerd" naar de recreatieruiters. Belachelijk natuurlijk.
Volgende week gaat het bit uit. Hoewel ze er maar een keer aangehangen heeft en ze dit nu echt niet meer durft ( want het was mijn paard :) ), mocht ze om dat kleine beetje zelfvertrouwen wat ze nog had te behouden en op te bouwen, het bit de eerste lessen nog wel in.

Inmiddels rijdt ze in haar tweede les zonder aan het hoofd te trekken, met losse teugel slalomt ze netjes tussen de balkjes door die je gezien hebt.
Ze kan stoppen zonder teugels, bochten van 90% maken en achteruit zonder te trekken.
Ik wil haar proberen te leren om tzt trail te rijden. Lang leve de recreatie.!!
Als ik dan hoor dat de instructrice om zijwaarts te gaan de teugel naar beneden trekt en het paard opzij duwt, is het toch helemaal niet gek Pien, dat jouw lessers in zo'n omgeving, zich weer van die heerlijke ideetjes in hun hoofd halen of ingefluisterd krijgen??
Be Strong !

Piet

Spirithorses schreef op maandag, 14 februari 2005, 18:29:


Amen!

susan garritsen schreef op maandag, 14 februari 2005, 19:08:


Goh, nu blijkt dat de shet een echte pony is? Met iets anders dan stro in het hoofd?
Waarom beschrijf je deze zeer sterke en hard kunnen bijtende paardachtige niet wat meer, in plaats van het gezelschapspony te noemen alsof het een speelgoedbeest is. Is het een ruin, een hengst, ook een merrie? hoe oud? is het andere paarden gewend? Hoe oud is de quarter?
Een mogelijke voorlopige oplossing zou zijn om ze achter een draadje gescheiden te houden, todat ze aan elkaar gewend zijn.
Piet

susan garritsen schreef op maandag, 14 februari 2005, 20:52:


Nou dan heb ik dus maar 1 advies , apart zetten tot ze aan elkaar gewend zijn en niet denken dat een shetlandse pony minder paard is dan een quarter merrie.
Piet

bart verheijen schreef op woensdag, 16 februari 2005, 23:53:


Ik weet het niet, ben amateur, maar die cirkels die je trekt is dat niet de gewone zool en alles wat daar achter zit steunsels met de straal? M.a.w. zijn de steunsels niet veel te lang? Of zie ik het verkeerd?
Misschien makkelijker als je in het vervolg de hoef even afborstelt voordat je een foto neemt
Piet

Spirithorses schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 12:05:



Ja, ook dit is het maken van keuzes.
Ik heb makkelijk lullen, ik hoef er niet van te leven, daar ben ik me hevig van bewust.
Maar in jouw geval Pien, waar leg je de ondergrens?
Wanneer is het eind aan jouw tolerantie en gematigdheid bereikt?
Even het volgende belachelijke voorbeeld: wat als zo'n lesser naar je toekomt en die zegt van " ik vind dat ik gerust flink met mijn sporen mag schoppen, want een paard heeft bijna geen gevoel in zijn flanken, me vader zegt ut zelf". De familie heeft 5 paarden, ze staan allemaal bij jou en de drie kinderen nemen les.
De vader is niet van zijn geloof te brengen en ze blijven allemaal zo rijden als ze deden.
Je begrijpt Pien dat ik dit voorbeeld nog wel met iets gruwelijks aan kan dikken, als het niet dik genoeg is :)

Natuurlijk weet ik wat je zult antwoorden. Je zult zeggen "bij mij worden geen paarden mishandeld, wat denk jij nou!"
Mijn vraag is dus " waar ligt je acceptatiegrens en waarom leg je hem daar waar je hem legt"?
Wanneer zeg je: "we doen het op de manier die IK het beste vind of we doen het niet"?

Hoeveel plaatsen wil je in laten nemen door mensen die niet te bewegen zijn jou te volgen en ervoor zullen zorgen dat mensen die echt alles willen leren geen plaats hebben en hoeveel tijd wil je daaraan besteden?
En toch ben ik hardstikke lief hoor :)
Piet

Peter Donck schreef op vrijdag, 18 februari 2005, 15:32:


Leuk , het is niet tegen mij, het gaat niet over mij en toch voel ik me bij dit onderwerp wat ook al niet meer gaat waarover het ging, zeer betrokken, want per slot van rekening zal iedere manegehouder er in de toekomst mee te maken krijgen.
Nu we toch aan het speculeren zijn over eventuele gevolgen voor het klantenbestand van een traditionele manege die modernere inzichten probeert in te voeren: ik denk dat je door een gedeelte van de klanten omhelst zal worden en het andere part en bloc opstapt.
Elk bedrijf dat moderniseert raakt een gedeelte klanten kwijt.
Er zal een andere sfeer gaan hangen en alles zal ontzettend veel sneller gaan dan vooraf ingecalculeerd wordt.
Het is dan namelijk niet meer alleen de leiding die zo min mogelijk kwetsend een andere weg aangeeft, maar klanten zullen elkaar scheef gaan aankijken omdat bepaalde zaken terecht niet meer getolereerd zullen worden en dat gaat ongetwijfeld veel scherper.
Denk maar aan de aan de discussies tussen onbuigzame paardnatuurlijken en eveneens de rug recht houdende bokters.
Vraag is natuurlijk kun je dat tijdelijke verlies behappen.
Krijg je genoeg financiele middelen los om je manege te verbouwen. Kun je land genoeg huren om te doen wat je filosofie en je oude ,goud waard, zijnde klanten, plus al die nieuwe die komen, vinden dat nodig is.
Piet