Hallo,

ondertussen blijf ik meelezen, met de onstane discussie ga ik mij niet mengen, maar ik wil wel even megeven dat ik Anja haar beslissing wel begrijp. Je voelt je heel machteloos op zo'n moment en je kan niet 24/7 bij je paard zijn om het te behoeden van alle onheil. Dat gezegd zijnde...

Ik lees hier ook veel over 'in de ogen van het dier kijken' enz. Daarom heb ik een fotoreeks geplaatst (ga ik zo even doen) van Prinses van dag één bij ons tot nu. Niet om een bepaald punt te bewijzen, maar om aan te tonen waarom we zoeken naar oplossingen, want ze is zelf (in mijn ogen dan he) nog zo vol leven... Ik kan perfect meedenken in de reacties van 'alle gehandicapte paarden weg' en 'plaats voor de gezonde'. En in principe ben ik het ook met die gedachtengang eens. Maar zoals Pien ook al zei, iedereen moet zijn eigen verantwoordelijkheid nemen voor z'n eigen paarden. WIJ hebben gekozen voor Prinses te zorgen. Als DE REST zo graag voor de gezonde paarden zorgt, ga je gang. Maar veroordeel niet iemands anders keuze zonder dat je zelf iets doet om de situatie te veranderen. Dat is al te gemakkelijk...

Overigens, de keuze is tot nu toe gevallen op een combi van houten hekwerk, rubberen band ervoor, strook snippers ervoor. Eventueel is er een optie dat ze met een maanblind paard samen zou kunnen staan. Maar dit is allemaal nog niet concreet en hangt af van wat we vandaag van de dierenarts te horen krijgen. Ik hoop goed nieuws...

Hier doen we: benen afdrogen en dikke laag zinkzalf, liefst tweemaal per dag. Het hooi in de schuilstal geven zodat ze toch een gedeelte van de dag droog staan met de voeten. En je kan idd even onderzoeken of het enkel aan een natte weide ligt, of misschien van binnenuit komt. De Groene Os heeft denk ik verschillende homeopatische middeltjes, ook dingen tegen mok (van binnenuit dan te behandelen)

Even een update voor de mensen die het interesseert. Prinses verhuist 8 januari naar een opvanggezin die al een maanblind paard bij ons geadopteerd hebben. Prinses en Topaze zullen samen een stal en aangepaste paddock (oa met de tips die we hier en op bokt gekregen hebben gerealiseerd) krijgen. Ook staat een afspraak met paarden-oogarts Magda Grauwels (internationaal bekend blijkbaar, we hebben haar telnr. via de kliniek in Merelbeke) op het programma, om eventueel te kijken of er iets dmv een operatie te herstellen is. Dit betekend niet dat ze zowiezo één of andere pijnlijke operatie moet ondergaan, we onderzoeken gewoon de mogelijkheden. Het zou jammer zijn moest het omkeerbaar zijn en we dit niet verder onderzocht hebben. Zoals altijd blijven we wel realistisch kijken naar het paard toe.

Info over het werken met een blind paard (bv van Pienta? als je wilt) is nog altijd welkom, clickertraining en werken aan de dubbele longe staan al genoteerd.

Wij hebben wel houthaksel laten storten, wel enkel op de paddock en niet in de weide. Kleigrond + overstroming (weide stond blank) zorgde voor een enorme modderpoel. De paarden hadden een droog stuk nodig en op onze (huur)wei mag niets permanent veranderd worden (dus geen beton storten o.i.d.) In 'wanhoop' dan maar een camion houthaksel gedaan, omdat dat idd wegcomposteert en je er naderhand niets meer van ziet (dus geen gezeur met de verhuurder).

Al bij al hebben we er misschien twee weken geniet van gehad en alles is terug blubber. Het heeft dus niet veel zin gehad Momenteel is het echt overmacht en op de tanden bijten idd. Ik wacht de lente af, en de paarden verkiezen momenteel de schuilstal boven de paddock...

Je kan haar Subli Seniores Priores geven, dit is speciaal voor dit soort paarden ontworpen, een ruwvoeder en krachtvoeder ineen, als slobber. Wij gaven dit ook aan onze oudjes met weinig tanden en slokdarmproblemen. Het moet wel 6 uur weken.

Oja, en een scheut olie erbij dagelijks wil ook nog wel een beetje aanzetten. Wel langzaam opvoeren anders heb je kans op diarree en dat is niet wenselijk bij zo'n mager beestje. Verder wil ik nog even zeggen dat zo'n oudjes vaak alle voedingsstoffen niet meer goed kunnen verwerken, je kan er dus eten blijven inproppen, zonder dat ze iets aankomen. Dit omdat hun darmstelsel niet meer fatsoenlijk werkt.

Hopelijk verloopt de introductie goed! Laat je nog wat weten via info@horsetopia.be waar jullie nu staan en of alles goed verlopen is? :)

Kleigrond is wel een hel, ik waarschuw je al maar We zijn ook pasgeleden verhuisd van een kleine weide (60 are) naar een grotere (bijna anderhalve hectare) weide op kleigrond maar ik heb dat kleine stukje droge weide toch al gemist met de recente overstromingen! Maar zolang de voordelen opwegen tegen de nadelen is het nog te doen gelukkig

Succes ermee!

Wij hebben tegels in beide inloopstallen, maar zijn er wel over aan het denken rubberen matten erop te leggen. Eén van de drie paarden gaat echt altijd in de stal liggen, en dan zijn tegels niet echt comfortabel, komt dan nog bij dat hij kleine wondjes aan z'n spronggewrichten krijgt erdoor.

Wij hebben bij de vzw een paard met maanblindheid gehad, ze moest in de zomer/lente een UV-kap (zoals een vliegenkap maar dan met UV-filter) dragen tegen de zon, ze kon haar lensgrootte namelijk niet meer regelen en de zon zou haar oog kunnen 'verbranden'. Ondertussen zijn we enkele jaren verder en het oog is nu stabiel, maar wel volledig blind helaas. Ze krijgt er geen ontstekingen meer op. Het is gelukkig niet overgeslagen naar haar andere oog dus ze kan nog wel met één oog zien.

Wij hebben zopas een 25-jarige ruin en een 15-jarige merrie tesamen naar Frankrijk vervoert vanuit België, een rit van 13 uur (tussenstop snachts). De paarden kenden elkaar op voorhand niet, maar gingen op de nieuwe plek wel samen komen te staan. We hebben ze één dag en één nacht samen gelaten en aan elkaar laten wennen, niet uit eigen keus maar omdat ze op dezelfde plek moesten zijn voor het transportbedrijf. Gelukkig klikte het meteen en ze hebben dus veel aan elkaar gehad gedurende de reis (met twee beter dan alleen-principe). Ook op hun nieuwe plek, waar ze in een kudde van enkele paarden staan, blijven ze heel erg op elkaar gefocust en aan elkaar gehecht. Hier dus een goede ervaring met op voorhand aan elkaar laten wennen en dan samen op transport.

Qua combinatie is het altijd afwachten wat klikt, hier klikte merrie en ruin super goed aangezien de ruin slecht overweg kon met andere ruinen. Mijn eigen ruin dan weer is een speelvogel en staat het liefst met andere, speelse ruinen van zijn leeftijd. Je zou voor jezelf moeten inschatten wat voor karakter het beste bij Maya past.

Wat een leuk initiatief, heb meteen de site helemaal doorgespit! Misschien heb ik erover heen gelezen, maar waar zit de club juist qua locatie?

Ik dénk dat ze bedoeld, dat 'wilde koeien' feitelijk veel vastere mest hebben dan onze tamme koeien. Door al dat sappige gras (vettere/meer melk als resultaat) hebben onze koeien eigenlijk continu last van diarree...

Veel sterkte, 6 jaar is eigenlijk nog veel te jong!

Lijkt op het eerste zicht een spoelworm maar zijn niet zo'n duidelijke foto's.

Ik weet dat de meningen hier nogal verdeeld zijn, maar als er (dode) wormen uit mijn paard komen, zou ik enkele weken (of anders, na overleg dierenarts) erna een nieuwe wormenkuur doen om nieuw uitgekomen enz ook aan te pakken.

Bij mij is het nogal wisselend. Bij mijn eigen paard en zijn 'groepje' (allemaal ruinen) zwier ik alles gewoon erbij, het zijn allemaal nogal rustige paarden en onderling is de rangorde duidelijk. Ik zorg wel voor voldoende ruimte, dus niet op een klein stukje samen.

Bij de vzw wisselt het natuurlijk enorm qua paarden, als er eentje geadopteerd is komt er een nieuwe in de plaats. We hebben ook enkele permanente 'kneusjes' dus daar moeten we wel voorzichtig mee zijn. Hier doen we dus eerst een draadje tussen gedurende enkele dagen, gaat dit goed, dan is het kennismaking op de grote weide. We blijven erbij om eventueel in te grijpen. Tot nu toe is er nog maar één paard geweest dat we altijd achter een draadje hebben blijven houden, die viel de andere paarden zelfs door de draad heen aan. Omdat deze paarden zich amper kunnen verweren hebben we besloten hier geen risico te nemen.

Ik zou dus kijken naar je huidige groep, is de rangorde daar een beetje bevestigd? Gedragen ze zich eerder rustig naar elkaar of zijn ze gemakkelijk geïrriteerd? Dan kan je een beetje voorspellen hoe ze op een nieuweling gaan reageren.