Ik ben het wel grotendeels eens met het artikel, maar een diploma voor het houden van paarden? Ik krijg al stress als ik eraan denk (hoewel ik volgens het artikel aan alle eisen voldoe ). Dan moeten er ook diploma's voor het houden van honden, katten, cavia's, kanaries, ... uitgedeeld worden (help, nog meer stress ).

En wat bedoelt men onderaan het artikel met: "het vastbinden van paarden aan hun hoofd"? Is dat je paard aan een touw vastzetten zoals we bv. doen om te poetsen of zo?

Groetjes, Lena

We zijn vandaag begonnen met het achterste deel van de wei open te zetten. Kwestie van Frodo, onze nieuweling, ook dat deel te leren kennen. Niet te lang open, want ze begonnen direct onder de sneeuw het smakelijke gras te verorberen. En we hebben geen zin in een koliek of bevangenheid.

Onze 2 anciens reageren niet op vuurwerk, maar van Frodo weten we het dus nog niet en hij is dus de baas en kan misschien de andere 2 ook aansteken. In het begin van het jachtseizoen lukte hem dat toch. Hij begint intussen wel te wennen aan de jagers die op 20m van hem aan het schieten zijn, maar een lichtshow erbij is misschien te veel.

Aan de andere kant van de wei wordt dus vuurwerk afgeschoten (op zowat 20m van de draad). We geven ze op oudejaarsdag een deel minder hooi. Tegen 11.30u gaan we naar de wei en dan krijgen ze een hele grote hoop in het midden van dat achterste stuk. Een stuk tussendraad gaat er ook tussen uit. Ze hebben dan één lang stuk van zowat 100m om de eventuele stress af te reageren. Ik begrijp heel goed dat ze er bang van kunnen zijn, want ik ben zelf bang van vuurwerk . Ik vind er geen knijt aan, in tegenstelling tot naar 't schijnt de gemiddelde Nederlander

Lena
grandioos vuurwerkloos

Heel knap! Een voorbeeld voor velen.

Ik weet het niet hoor, maar in het weekend ben ik 2 muggenzwermen tegengekomen. Eentje onder een jonge eik waar ik nogal eens hooi leg, en een zwerm tijdens het heerlijke weekendwandelingetje.
Enne... ik zit met een muggenbeet. Dus misschien toch vliegend gespuis???

Groetjes, Lena

Hallo Eline,

Welkom op dit forum. Ik heb gelukkig nog nooit een bevangen paard gehad en ga daar dus ook geen raad in geven.

Ik had echter vroeger wel een paard met fantastische brokkelhoeven. Op bepaalde momenten kon er zelfs geen ijzer meer onder gezet worden. Sinds hij van de ijzers af is, is dit helemaal in orde gekomen. Hij heeft nu een prachtige hoefwand!
Echt: doe je paard een plezier en haal de ijzers er onderuit.

Groetjes, Lena

Nils Vellinga schreef op maandag 24 januari 2011, 20:49:


Voor de geïnteresseerden:
Op 500m van onze hopelijk toekomstige weide (we zijn het voorkooprecht van natuurorganisaties aan het afwachten) kan je everzwijnentraining doen! Gratis en voor niks. Everzwijnen in alle formaten: van minibiggen tot reuzeberen! Ik vind schriktrainingen best interessante oefeningen.

Lena

Sinds oktober is onze "kudde" dus uitgegroeid tot 3. Frodo is de leider van de groep geworden.

http://www.youtube.com/watch?v=Q5KJ1PZAna4

Dit filmpje toont wat ze al meer dan 20 min aan het doen waren (toen pas besefte ik dat ik een fototoestel mee had). Ook later was het nog meer van dat. En ook nog de volgende dagen waren ze erg actief.

Nexor (+20j) is het paard met de witte benen, Frodo (5j) de andere enthousiasteling. Pav doet niet mee.

Dit is de dag nadat de sneeuw verdwenen was en ze heel erg actief waren. De vorige dag dacht ik nog dat Frodo onze Nexor zat te pesten en vond ik het wat zielig voor hem, want hij leek het niet echt leuk te vinden.
Op dit filmpje lijkt het me dat Nexor het initiatief neemt en Frodo uitdaagt. Beide lijken er in mijn ogen plezier aan te hebben.

- Is dit nu spelenderwijs laten merken wie de baas is? Het ziet er niet serieus uit, maar toch heb ik het gevoel dat het niet "zo maar" spelen is.
- Of zoek ik er te veel achter?
- Wat zie ik niet?
- Volgens mij is Nexor de eerste die toegeeft. En dat de merrie niet meedoet met dat "jongensgedrag", wat betekent dat dan?

Trouwens, ik vind het heerlijk om mijn paarden zo bezig te zien. Een leuke pauze in het mest scheppen.

Lena
(mens met paarden)

ps: Op de manege vinden ze Frodo "ne korte, kleine (dwerg) met een dikke kont". Een aantal mensen doen er wat denigrerend over, ook omdat hij zo braaf is en hij zogezegd geen karakter zou hebben... en ook minstens anderhalf jaar te lang op de wei mogen lopen.
Uiteraard denk ik daar 100% anders over. Ik vind hem geweldig...

Piet schreef op dinsdag 25 januari 2011, 19:26:


Helemaal mijn idee!!! Op elk gebied!

Maar naar 't schijnt moet je een "moeilijk" paard hebben vooraleer je er "de top" mee kan bereiken ... volgens die zelfde mensen...
Wat dus zou betekenen dat ik met hem weinig ga kunnen bereiken...
En toch heb ik niet die indruk, maarja, ik ben maar bosklosser hé? Maar mijn paarden schijnen dat wel oké vinden...

Lena

Spirithorses schreef op dinsdag 25 januari 2011, 19:54:

Over het algemeen doen de merries zelden mee, die zijn veel te serieus daarvoor.

Zo iets ja...
Pav voelt zich gewoon te hoog verheven voor dat gedoe. Madam heeft echt wel 'n airke (hoewel ge ze soms geen 5 frank zoudt geven als je ze soms ziet staan).
Maar o wee als er eentje weggaat hé!!!

Lena

Merel Stoffers schreef op dinsdag 1 februari 2011, 18:15:


Awel, dit vind ik nu eens een knap staaltje van positief denken!

Ik zal dapper trachten mee te doen: ik begin ook al aan zomer te denken, gewoon omdat ik om 17u thuis kwam en ik mijn tuin nog kon zien...
(Als ik nu mijn rechterarm nog warm krijg , zou een verwarmde computermuis helpen???...)

Een kouwelijke Lena...
die gewoon nu graag borstelt omdat je het er warm van krijgt

Ook ik wil je vooral veel geduld aanraden.
Wij kochten in september een jong paard dat nog geen trauma's heeft opgelopen (voor zover we dit kunnen inschatten). Ik heb het gevoel dat we nu pas in het stadium beginnen te komen dat hij ons écht begint te kennen en te vertrouwen. En ik heb ook eerder het gevoel dat dit voornamelijk komt door niks van hem te verlangen, maar gewoon in de buurt te zijn zodat hij kan observeren wat voor vlees hij in de kuip heeft. In het begin wilden we ook te veel. Gelukkig kwam er een hele hoop winterweer...

Jouw merrie is 17, een heel leven lang mensenmiserie. Dat verander je niet op 123. We hebben ook een ruin (nu +20j) met een verleden (ik weet niet wat). Het heeft heeeeel lang geduurd voor hij ons vertrouwde (en voor wij er een beetje verstand van kregen), en af en toe vang je nog een glimp er van op door iets wat we doen dat hij niet verwacht. Gelukkig verdwijnt dit nu direct weer als je dan een stapje terug doet.
Ik hoop van harte dat je slaagt, want het geeft een enorm goed en warm gevoel.
Met veel geduld dus...

Lena

Hallo,

Ik zit weer met heel wat vragen. Met een nieuw paard erbij, krijg je weer heel veel nieuwe input... en de lente begint te kriebelen...

Hoe kan je op een veilige en vlotte manier werken aan de conditie, uithoudingsvermogen van je paard? Zijn er -net zoals voor mensen- van die handige schema's? Zo in de trant van 5min stap 5 min draf 1min stap...? Ik heb daar dus geen flauw idee van.

Hoe bouwen we dit het best op met onze Frodo, eind deze maand 6 jaar en sinds vorig jaar zadelmak, en dus nog nooit "hard" moeten werken?
We zijn begonnen met voorzichtige wandelingetjes, maar een uur is momenteel zeker genoeg.
Volgens mij wordt hij vooral moe van al het denkwerk (wat doet die tak daar? ben je zeker dat die hond achter het hek niet aan mij kan? als ik mijn hoeven in een plas zet, verdwijnen ze dan niet? waar moet ik mijn benen zetten als het stijl bergop/bergaf is, wat doe je vreemd daar bovenop mij - oh je wil de sneeuw van je afschudden....).
Hij doet het schitterend hoor en voorlopig vinden we het ook méér dan voldoende. Wij zijn supergelukkig met wat hij allemaal al doet en kan. En hij is ook al wat minder moe dan de eerste keren.

Momenteel kunnen we niet in de wei rijden, dus rijden we in de manège in de buurt al eens mee. Hij is daar op zijn gemak, maar daar wordt veel meer gedraafd en ook daar merk je na 40 à 45 minuten dat hij moe wordt. Daar zeggen ze dat een uur voor hem zeker niet te veel is, dat hij het leert door te doen. Maar ja, ze zeggen daar ook dat ze het meest leren als ze moe zijn en daar ben ik het dan weer niet mee eens.

Zelf heb ik zo'n start to run gedaan en dat ging goed, maar ja, ik word ook moe en soms moet je eens even doorbijten (om over het zweten maar te zwijgen).
Is dat bij paarden ook zo? Wanneer moet je stoppen?

Ik heb ook de omgekeerde vraag.

Ik ga er van uit dat onze merrie geen goede conditie heeft (heel weinig mee gedaan de laatste maanden), ze is momenteel ook zo stijf als een hark.
Maar als ik met haar ga wandelen kent ze maar 1 vitesse: de 5de.
Ik ben vorige weekends telkens zo'n 2.5u weggeweest (hele stukken draf, ook galop, ook een steile duin met mul zand en zo), en op de terugweg had ik het gevoel dat ze die toer nog wel eens wilde doen.
Ik moet haar niet vragen om vooruit te gaan: als ik zachtjes "galop" zeg, vertrekt ze vol enthousiasme (met mijn benen moet ik al helemaal niets doen). Ze vindt het ook niet leuk om te stappen op plaatsen waar we meestal draven.

Gaat een paard over zijn limiet als je het niet dwingt? Of mag ik haar laten lopen zolang ze zelf wil? Kent ze haar grenzen?

Vorige zomer deden we ritten tussen 20 en 30km en dan merkte je wel dat ze moe werd.

Ik wil zeker niet te snel gaan, maar ook niet te traag. En ik vraag me af of we -binnen onze beperkte tijd- een échte conditie kunnen opbouwen en behouden.

Lena,

Christel Provaas schreef op zaterdag 12 februari 2011, 9:13:


ja dat merken we nu al.


Dit vind ik een mooie uitdrukking.


Oei, daar had ik nog niet bij stil gestaan, die galop in mul zand is zo'n 40m, stevig bergop de duin op en dan nog zo'n 50 à 70 m vlak bovenop de duin. Het is dus altijd maar eventjes.


Uitstappen is altijd minstens een half uur, het eerste en laatste stuk is altijd straat, en er wordt niet altijd "netjes" gereden.


Toen ik mijn eerste ritjes alleen deed, vond ik het wel handig dat die patronen er waren, vooral voor mezelf , om zelf vertrouwen te krijgen. Nu begin ik inderdaad meer af te wisselen, maar er zijn zo van die paden die heerlijk zijn om te galopperen en dan moet ik mezelf soms ook tot de orde roepen.

Oké, dan kan ik haar dus niet "laten doen",

neen, maar er zaten naar het einde van de zomer toch stevige stukken tussen, dat ik tegen mijn man zei "nee ik ben uitgegaloppeerd" (wat mss ook wel iets zegt over mijn conditie )

Bedankt voor deze info
Lena

Nils Vellinga schreef op vrijdag 11 februari 2011, 23:34:


We stappen ook heel wat af hoor, zeker met het jonge paard. Met de andere heb wel meer het gevoel dat het niet meetelt als training, maar eerder als ontspanning.

Bedankt voor de link, blijkbaar moet je het dus inderdaad paard per paard bekijken.

Groetjes, Lena

Soms wil ik op het forum iets leuk meedelen, gewoon zo maar. Meestal heeft dit wel betrekking op iets met de paarden, dus de kroeg lijkt me dan niet de ideale rubriek (of wel?).
Vandaar mijn vraag voor zo'n rubriek.

Een voorbeeldje:
Gisteren kwam ik een kennis tegen die ik een tijdje geleden het pakket PN eens had meegegeven.
Hij heeft dit intussen zelf aangeschaft, is samen met een natuurlijk bekapper op weg om zelf te bekappen. Hij was zo enthousiast over de hoeven van zijn paarden (jaren van brokkelhoeven die plots achter de rug blijken te zijn) en we moeten ook eens een kijkje komen nemen met zijn zelfgemaakte slowfeeder met mazen van 5x5.

Het krachtvoer helemaal afschaffen, daar is hij nog niet aan toe... maar ik heb hem gezegd dat dit nog wel komt . Zeker nu ik hem verteld heb dat onze paarden te dik zijn en dat we zelfs in tegenstelling tot vorige winter zelfs geen bietenpulp meer bijgeven.

Dit soort berichtjes wil ik graag posten. Gewoon zo maar. Omdat we meestal vragen of problemen aankaarten. We mogen al de positieve dingen toch niet uit het oog verliezen hé?

Groetjes, Lena