Piet schreef op donderdag 2 december 2010, 18:15:
>
> Een eigen weide is goedkoper.......ja natuurlijk als je er een hebt, maar
> niet als je die moet kopen. Maar daarnaast bewonder ik de moed van mensen
> om soms een half uur te moeten rijden naar hun paard, daar stront te
> scheppen enz. enz. in een periode dat je dat alleen in het donker kunt
> doen, afgezet tegen de luxe van een manege waar het paard zijn natje en
> droogje heeft en de ruiter ook......
>
even tussen de soep en de pattatten een reactie op bovenstaande alinea....
IK ZIE HET VANDAAG EVENTJES NIET MEER ZITTEN
ben normaal een volhouder, toch wat dieren betreft, dan is mij weinig teveel. Ben ook geen zwartdenker al geef ik toe dat ik soms wat sneller 'panikeer' dan anderen (ik noem dat natuurlijk niet panikeren, maar heb wel wat last van 'worst case scenario' beelden in mijn hoofd...)
wij gaan s'ochtends in het donker water en hooi geven en na ons werk in het donker mest ruimen, water zeulen, hooibakken vullen. in het weekend extra klusjes, er is altijd wel iets om handen. ik ben zo vaak jaloers op de verhalen van jullie van heerlijke (buiten) ritjes. ik vrees dat ik op 2 handen kan tellen hoe vaak ik op een paard heb gezeten in 2010. het komt er gewoon niet meer van, zelfs al ben ik dagelijks meerdere keren op de wei.
da's jammer, maar tot daartoe. dat is enkel mijn eigen plezier dat ik aan de kant moet schuiven, heeft verder niets of niemand last van, en al zeker onze paarden niet.
we hebben recent de overstroming gehad, hebben toen onze stroomapparaten moeten afkoppelen noodgedwongen, omheining moeten stukmaken om een nieuwe doorgang te voorzien in die noodsituatie... waardoor we de stroom niet meer zomaar snel konden terug aankoppelen... (omwillen van een paar ijzeren paaltjes die nog moeten vervangen worden door houten palen, maar die krijg je met dit vriesweer niet in de grond) de paarden hadden dit snel door. niet de volwassen dieren, die respecteren de omheining ook zonder stroom, maar dat jong ondernemend geval ....
deze zomer veel centjes gepompt in de weide (wie zegt dat dat goedkoper is??) nieuwe omheining, een track aangelegd, een grindpad en extra stenen vloer... en ook 1 wei laten herinzaaien. alles om zeep, nu ja niet alles, maar zoals ik het vandaag bekijk....
gisteren toen ik aankwam op de wei vond ik de paarden in die nieuw ingezaaide wei, die pas helemaal onder water had gestaan.... omheining stuk, wei kapot gelopen, en paarden die tussen de sneeuw door van het jonge gras stonden te eten. (wat écht niet kan en niet de bedoeling was). paarden teruggezet, ze vonden het nodig om nog wat meer rondjes te galloperen, nog meer stukken zand en gras dat rond mn oren vloog. Rudi is me komen helpen alle schade te herstellen.
we hebben de stroom terug aangekoppeld na wat snelle en tijdelijke aanpassingen aan die ijzeren paaltjes zodat de stroom niet recht in de grond zou gaan. moe en teleurgesteld gisteren terug naar huis.
vanochtend vroeg stonden ze terug op die wei
Io loopt terug naar stal, blijft in een draad hangen en trekt zomaar eventjes niet de isolators stuk, maar gewoon een hele reeks palen over. na inspectie van zijn benen, heeft hij gelukkig geen verwondingen. maar de ravage is groot. herstellen niet mogelijk nu.
moed ver zoek. ik ben nu al bang voor wat ik straks mag vinden.
Samira heeft een demonstratie gegeven, ze neemt de poortgrepen met haar tanden vast en opent zo de draad. zelfbelonend, want ze vinden gras. stroom voelt ze zo niet.
ik kan dit niet oplossen. ik ben in deze niet zo fier dat het eigenlijk een heel slim paard is.
voor vandaag ben ik het beu. de kou, de ravage, de paarden.... ik hoop dat ik snel weer nieuwe moed vind, want de winter duurt nog heel lang.
sorry voor het depri berichtje, moest het even van me afschrijven.....
het lijkt mij op dit ogenblik een ongelooflijke luxe om je paarden in volpension te hebben staan (groe

alling he) en enkel de leuke dingen zelf te doen....