>Ik heb bij Pien ooit eens wat termografische scans gemaakt. Een daarvan was een beeld van een >hele slechte wintervacht. Die was zo gekomen omdat er een regendeken (Pien?) op gelegen had en >er was zelfs een kale plek ontstaan omdat het ergens geschuurd had.
>Zelfs die slechte wintervacht met dunne plekken isoleerde 20 graden.
Nou nee, het verhaal is iets andwers: Dat was bij Puck die op dat moment pas hier was en flink ziek en spierbevangen was. Zij had toen een gewatteerde deken op om de overgang van tig jaar stal naar ons te begeleiden. Dus niks regendeken. De deken schuurde op haar schouders en daar zag je slijtplakken in de vacht, en daarbij kwam de warmte vrij, had een heel andere kleur op de thermografie. Onze gezamenlijke conclusie was toen dat een paard met een slechte vacht
dus warmte verliest.
Hoewel ik er wel bij opmerk dat die twee plekken schuurplekken waren waar de vacht dunner was dan op de rest van haar lijf.
>Als je dit door zou trekken en je weet dat een paard rond de tien graden nog nergens last van heeft >dan betekent dat dat een paard bij -10 zich hetzelfde voelt als een paard in het voorjaar zonder >wintervacht bij + 10.
Dat is jouw persoonlijke conclusie, Piet.
>Als er een normale wintervacht op ligt die het paard ook nog eens kan opzetten betekent dat dat dit >weer nog geen enkel probleem is en echt veel meer kou aan kan.
Helemaal eens, vandaar het belang van een goede wintervacht. Maar die moet je kweken.
Niet door een paard bij voorbaat te pamperen en er een dikke deken op te leggen, dat gaat de vorming van wintervacht tegen en dat wil je juist niet hebben.
Groet, Pien
Warboel
