Piet schreef :


Ja en nee. Hier in de afgelopen weken 5 nieuwe paarden verwelkomd waarvan de laatste 18 jaar is en een Echt Stalpaard. Die redt het prima hoor, met d'r inloopstal en gewatteerde all weatherdeken.
Als zo'n dier maar beschutting heeft. Alles beter dan een afgesloten stal waarin het paard nul keuze heeft.

Een groter 'probleem' vinden we het dat zij niks maar dan ook helemaal niks van de andere paarden wil weten. Staat dus in d'r uppie. Wel naast de rest gelukkig.
Schuldig voelen we er ons maar niet onder, zij geeft dit heel duidelijk aan. Maak je maar zelden mee en ik hoop nog dat het zal veranderen de komende tijd. Een paard hoort nou eenmaal niet alleen te staan (kun je zien hoe verknipt ze daarvan worden).

Groet, Pien

Jamina schreef :

Het is belangrijk om een goed weidebeleid te hanteren en daarbij vooruit te kijken per seizoen. Als het erg nat weer is houden wij onze paarden in paddocks met hooi zodat het gras gespaard wordt. Dat moeten we ook wel want het is hier licht heuvelachtig en de meesten van onze paarden zijn Volbloeden die graag rennen met giga sleepsporen als gevolg....
Voorgaande jaren lieten wij onze paarden de hele zomer (dag en nacht) op de weide met als gevolg overbegrazing en dan moet je nóg bergen hooi bijvoeren. Dit jaar hebben we ze de hele zomer voor het eerst alleen overdag op de weides gelaten en 's nachts met hooi op de 1 hectare grote paddock. De weides waren er in het najaar daardoor beter aantoe dan ooit. Zelfs nu staat er nog voldopende gras, ook al groeit het nu niet meer, ze kunnen er weer een tijd van eten (met hooi erbij uiteraard). Dit gaan we vanaf nu elke zomer zo doen. Bovendien heb je zo een goede controle op het gewicht van je paarden.

Onze paddocks waren ook ooit weide. Daarvan hebben we besloten dat de paarden dat helemaal kapot mochten lopen, we maken ons daar niet druk om gras; er staat niks meer (kleigrond). Met als gevolg dat het erg nat is in de winter en nu is die modder bevroren. Dat loopt uiteraard niet lekker en de paarden gaan er echt van kreupelen. Wel hebben wij daar stukken verhard (gemalen betonpuin en stoeptegels). Sinds vandaag vriest het ook overdag dus kunnen de paarden weer de weide op.
Echter, de inloopstallen zijn in de paddocks en op de weide is nul beschutting (open vlakte) dus hebben die paarden allemaal een ongevoerde regendeken op zodat ze verder gewoon gebruik kunnen blijven maken van hun wintervacht. Het aanmaakproces van de wintervacht wordt er echt niet door verstoord als je een ongevoerde regendeken opdoet, en ze kunnen er hun vacht gewoon onder rechtop zetten als extra isolatie maar het geeft net die extra bescherming tegen de ergste sneeuw en wind die gaan komen.

Wat jij dus komend jaar zou kunnen doen is een weideplan maken, stukken land laten rusten (ca 6 weken), eventueel bemesten (wij ruimen er ook dagelijks alle mest weg) en niet laten overbegrazen.

Zodra de winter eraan komt kun je een stuk kapot laten lopen (niet méér dan dat) en een ander stuk dichtgooien zodat dat stuk vlak blijft en er geen modder op komt. Als het dan gaat vriezen kunnen je paarden daar op en heb je geen gedoe met pijnlijke voeten/benen/spieren.

Is maar een idee, maar zo doen wij dat hier en het werkt al jaren (nu 23 paarden).

groet, Pien

Coulash schreef :

Dat zou ik niet durven omdat wij hier enkele knagers hebben (de ex-stalpaarden die jarenlang te weinig ruwvoer kregen).

Maar wat ook een oplossing is: parkeer je trailer (als je die hebt) in de weide, is een windbreker.
Moet je hem alleen op tijd ervanaf halen voordat de dooi doorzet anders rijd je jezelf vast.

groet, Pien

Stephanie Pots schreef:

Hmmm, dan maar te hopen dat we dit keer geen wandelaars tegenkomen, duurt je galop nóg langer....

Greetz, Pien

Nee, in warmere periodes gebruik ik geen regendekens tenzij ik een rillend paard aantref.
Dan gaat zo'n regendeken er pardoes op dat natte lijf op, ze drogen daar wel onder op. Binnen enkele minuten is de temperatuur dan alweer op peil. Nog nooit last van schimmel gehad, zó lang zijn ze niet nat.

Holly heeft altijd al vroeg een (regen)deken nodig. BD en Puck soms, dat zijn echte zeikneuzen. Maar verder, nee hoor.


Hier zijn een paar pensionpaarden die de hele zomer een eczeemdeken op hebben. Die gaat dan alleen af om te rijden, ze blijven er verder gewoon mee in de regen, hij is immers zo droog. Nog nooit schimmels of verkoudheden whatever meegemaakt.

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef :

Dit galopje wás al een rustig handgalopje van 50 meter rechtdoor, veilig op Steffie aan een touwtje.

Eerst dat gewone veilige gecontroleerde galopje. De komende keren moeten we er nog aan werken dat je leert het paard zelf in galop te zetten en terug te nemen, nu heb ik dat nog voor je gedaan. Zodra je het aandurft zonder de zadelknop vast te houden kun je los galopperen. Dit galopje was om je te laten ervaren hoe galop nou aanvoelt. Lukt het allemaal dan ben je klaar voor het Echte Werk; een supersnelle galop bergopwaarts. Wij doen rengalop altijd bergopwaarts en alleen in het bos (of op het bospad waar we nu niet geweest zijn, waar die boom over de weg lag) omdat het daar veilig is om even lekker rechtdoor te knallen. In de open velden ben je je paard zó kwijt als je gaat scheuren, bovendien is het te glad daar en ik wil het wel graag veilig en gecontroleerd houden met zo'n groep paarden.

Op zondag is de bakker net vóór de brug volgens mij al om 8.00 uur open totdat ze uitverkocht zijn.

Greetz, Pien (heb je geen spierpijn?)

Els Kleverlaan schreef :

Typisch, en ik heb dus een aantal watjespaarden (de Quarters en de Arabs het meeste), die staan op dit moment met z'n negenen op een kluitje in de inloopstal aan de poetsplaats.
Ze worden buiten gevoerd, niet in de stal. Er ligt ook geen stalbedekking in de stal verder.

Groet, Pien

Anja S schreef :>

Nee. Waarom?
Hoewel ik wél vind dat je ook niet rigide hoeft te zijn en alle vormen van on-PN zijn bij voorbaat moet afwijzen. Is voor mij precies hetzelfde verhaal als de graatmagere hologige hooipaarden met kapstokheupen en stokruggetjes, alleen maar omdat 'op PN staat dat je niet mag bijvoeren'....

Dan ben je net zo onbewust onbekwaam bezig als die tradi mutsen met hun peesbeschermertjes, bitjes, hulpteugeltjes en ijzertjes omdat-ze-niet-zonder-kunnen onder de voetjes van hun paardjes.

Het uitgangspunt is dekenloos, maar naar het paard kunnen en blijven kijken, je eigen beslissingen durven nemen op het moment dat dat nou net even nodig is, is ook een kwestie van groei en bewustwording.

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef op maandag 29 november 2010, 20:04:


Ja, dat zei je inderdaad. Ik denk ook wel dat dat zo is hier. Er is werkelijk nul beschutting, alleen rond de paddock. Het is er in elk geval een stuk kouder in de winter en koeler in de zomer.

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef :>

Nou, wees jij die wandelaars maar dankbaar.

Nee zeg, maak je geen zorgen, ik doe geen onverantwoorde dingen met je.
En voordat je je nu zenuwachtig voor de volgende keer gaat maken: misschien komt het er dan helemaal niet eens van om te gaan galopperen. De groep moet meekunnen, het moet niet te glad zijn (klei), geen verkeer, de paarden moeten leuk willen meedoen (als er een loopt te raddraaien of er zit een verkeerde combinatie bij dan ga ik niet galopperen), kortom, dat verschilt van rit tot rit. Alle condities moeten goed zijn, alleen zo neem je weinig risico.

Maar misschien werken we dan wel aan heel andere dingen. In de bak is ook nog héél veel te leren, toch?

Groet, Pien

Stephanie Pots schreef op maandag 29 november 2010, 20:12:


Ja, Merel haalt altijd vlaai voor de hele crew, he Merel....

e m kraak schreef op maandag 29 november 2010, 21:01:


Ligt eraan hoe je kijkt, Egon....
Maakt me geen snars uit of ik watjespaarden heb. Ze zijn me allemaal even lief en als er één iets meer nodig heeft dan krijgt-ie dat. Hoofdzaak is dat ze blij en monter uit hun ogen kijken en verder gezond ogen. Dat lijken ze wel te doen dus maak ik meer niet druk over.

Weet je, toen ik mijn eerste kind kreeg, 22 jaar geleden, heb ik hem in een slaapzakje zonder mouwen (wel gewatteerd pyamaatje natuurlijk) in zijn Prénatal kinderkamertje laten slapen. Om hem zoveel mogelijk weerstand te laten kweken. Wist ik veel toen. De vierde (en jongste) van het stel sliep lekker bij me in mijn warme bedje tegen me aan geplakt, die hád geeneens meer een eigen kinderkamertje want dat was helemaal niet nodig. Daartussenin heb ik een hele weg afgelegd om zelf ook te rijpen en inzicht te kweken in wat ik belangrijk vond in mijn taak als ouder. Nu zie ik de betrekkelijkheid ervan.

Zo is het ook met mijn paarden gegaan. Die eerste jaren dat ik zelf de verantwoordelijkheid over mijn paarden droeg kon ik behoorlijk switchen van 't één naar 't ander, zaken uitproberen, toch maar weer anders doen omdat-het-toch-niet-werkte (of juist wel) en nu, zoveel jaren later maakt het me geen zák meer uit om een deken op een rillend paard te leggen en ga ik me daarover niet meer verantwoorden. Of dat maandagochtenproduktie is, superbloedlijn of asbakkenras vind ik niet belangrijk. Maar wat ik wél belangrijk vind ik dat ik kan zeggen dat ook ik gegroeid ben hierin en dat mijn paarden het zo slecht niet doen verder.....

Groet, Pien

Kynshiri schreef :


Kun je dat filmpje nog ergens terugvinden? Interesseert mij ook namelijk.

Groet, Pien

e m kraak schreef op maandag 29 november 2010, 21:01:


Mwah, oproerkraaier. Bij jou liggen je paarden in bed en jij bent er met een getrouwd. Als je het zelf kunt leven en het anders laten zien heb je recht van spreken ander ben je niet méér dan iemand die olie op het vuur gooit, Egon.

Groet, Pien

Anja S schreef :

Nou,zie je nou dat we dan toch blijkbaar hetzelfde denken hierover.
Over betutteling; veel mensen vergelijken hun paard met hún staat-van-zijn, kijken naar zo'n paard vanuit hún (menselijke) emoties, of projecteren hún gevoelens op zo'n dier. Vaak ook is een paard een substituut voor een gemis aan een partner of het kind dat ze altijd al gewenst hadden. Ik heb er zó verschrikkelijk veel voorbeelden van, van wat ik zie om me heen (zelfs op ons eigen terrein, vergis je niet). Ik kan het niet laten daarover dan een opmerking te maken.

Door op zo'n manier naar het paard te kijken zie je het werkelijke wezen van zo'n dier niet, maar zie je het plaatje dat je graag had willen zien. Ik vind dat een vorm van ontkenning, het is denigrerend naar zo'n dier toe dat páárd moet kunnen zijn.
Ach, jij weet dat ook wel, we hebben het er vaak genoeg over gehad.

Fijne dag bij Eddy met Stephanie en Liz (als jullie met deze sneeuw tenminste gegaan zijn).
Doe hem mijn groeten en rijd voorzichtig (eigenlijk zijn jullie gek dat je met dit weer dat hele stuk gaat rijden).

Groet, Pien