.

Hoe zie jij dat in de toekomst?, Je zegt ik heb er alle vertrouwen in... Bedoel je dat je zelf wilt gaan inrijden tzt, met clicker? Zo niet, dan moet je maar net iemand treffen die dat kan en wil...

Piet schreef op dinsdag 23 november 2010, 16:55:


Toch zie ik het begin van iets nieuws wel zo. Het alleen al denken eraan vh paard, of neiging hebben om de stap te maken, moet in sommige situatie's effectief geclickt worden, dat moment zie ik als hetzelfde reactie nodig heeft als de snelheid waarmee de kip opereerd. Nooit met kippen getraint, dat zal heel leerzaam zijn, maar ook bij een paard kan die reactie essencieel zijn.
Ik wil ook niet zomaar een gehoorzaam begrijpende situatie, ik wil veel meer.
Ik wil lang op 1 lijn kunnen blijven met het paard, of snel weer op zitten samen.. Ik denk dat dat middels effectief handelen mogelijk is.
Deze onstuimige merrie, die nu als een hondje achter mij aanloopt.
Eigenaar kon haar pas niet pakken was boos geworden en heeft haar door de bak heen gejaagd.
De volgende keer kwam ze voor het eerst niet naar mij toe.
Ik merkte daardoor dat je even eerst op 1 lijn moet zitten, dus niet gelijk erheen om mee te nemen dan, maar even wat vragen click en ze was van mij. Dat zou in de toekomst, er kwam nu een lullig "geval' tussen, maar die lijn die wil ik, en behouden.


Betekent niet dat ik stoicijns sta te clickeren , hier net zo'n enthausiastme.

Als dat daadwerkelijk zo blijft verlopen is er misschien een kans dat ik haar zelf kan inrijden. Dat zou een droom zijn. Maar of het te realiseren is.....
Eerst maar samen de winter door.

Ik kan me voorstellen dat als je het inrijden niet als gevaarlijk of moeilijk ziet, dat je dat zelf gaat doen. Toch het wederzijdse vertrouwen is heel relatief. Bij een geroutineerd paard kan je dat op een gegeven moment zeggen en bevestigen, maar met jong onervaren paard kan je voor lastige situatie's komen te staan. Het is van groter belang dat je op jezelf vertrouwt. Weten waar je mee bezig bent, en zo kunnen rijden dat je effectief duidelijk rust consequent kunt handelen. Dat zijn eigenschappen die je nodig hebt om het tot een goed einde te brengen of in ieder geval richting je doel.
Wat doe je bijvoorbeeld als je paard niet naar voren wilt, en er tegenin gaat en wilt bokken.
Heb je dan iemand aan de kant die ervoor zorgt dat het paard voorwaarts gaat, of ga je zelf middels beendruk wachten op een reactie click belonen. Dan is te hopen dat je dat zonder dat je eraf gegooid bent bereikt heb.
Dan kan je nog zo goed de opbouw daarnaar toe stap voor stap middels lezen lichaamstaal etc. Het blijft een dier die in opwellingen kunnen reageren. Of iets van buitenaf....
Dan kan het heel gevaarlijk zijn als ze niet voorwaarts zijn, om maar een voorbeeld te noemen.
Ik vraag mij dus af of het clickerend wel veilig genoeg is.

Wat ik allemaal doe met het paard is heel veel. Grondwerk, werken aan de hand, dubbele lijnen, lange teugelen, ook in het bos, schriktraining paraplu water zeil alles onder boven en tussen..
Oefeningen als zijwaarts achterwaart ook met een vrij paard, verhoging op en af ook achterwaarts, zadel dekens singel longeerzweep boven onder tussen knallen etc.
Tonnen, pionnen, balkjes cavalettie's sprongetjes, alles wat ik zie of merk dat kan beter, etc. etc.

Ik gebruik de clicker bij b.v hoeven uitkrabben dat was in het begin lastig, of spelletjes. Maar al het andere is zonder clicker duidelijk, middels wijken voor druk en release. Ik ben wel begonnen met "opstappen"/begin naar opstappen. Verhoging staan, voet in beugel en wat druk, die stappen maak ik mits rust/stilstaan goed gaat, met de clicker.

Doordat ze al meer balans krijgt in alle gangen, en ontspant teugeldruk begrijpt, rug spieren traint, heb ik wat dat betreft wel vertrouwen in dat de rug tzt ook wat ruitergewicht zou kunnen dragen.
Aafke geweldig dat het zo is gegaan, dat moet een heel fijn gevoel zijn.
Sandra ik volg ook steeds mijn gevoel en dat gaat erg goed, ik kan haar goed lezen. Doe alles alleen en het liefst midden in de bak, zodat zekerheid van rust en acceptatie daar duidelijk is in alles wat we doen.

Sandra van Bommel schreef op donderdag 25 november 2010, 18:33:


Ik zie het niet als verwarrend zowel niet bij mijzelf als bij het paard. De 'gewone' dingen die goed gaan zie ik de noodzaak niet van in om de juiste timing exact te clickeren zodat het paard exact begrijpt wat ik bedoel. De dagelijkse dingen noem ik het maar even worden snel begrepen. Als ik het paard wel iets middels de clicker wil leren, en het word begrepen, dan bouw ik dat af/stel uit etc.
Ik gebruik nooit veel druk, de lichte druk die ik gebruik verhoog ik alleen als ik merk dat het paard niet alert is, (even bij de les), of zet hem even om....
Elk onderdeel zie ik en het paard ook los van het andere. Als ik om vraag, dat gaat ging altijd al goed, dat word "gewoon" op gereageert. Iets wat niet (gauw) begrepen wordt en de timing dan noodzaak is om de link te leggen voor de release/beloning richting je doel en daar de clicker voor gebruikt word niet geassocieert met een andere oefening.
Iedere oefening staat op zich, mijn ervaring.

Daar heeft het dier de tijd om zich aan te passen.

Ben het helemaal met je eens dat het niet alleen aan de lengte v dg. is die zorgt voor aanmaak vacht of loslaten vacht. Hoe de vacht zich ontwikkeld heeft met ras en omstandigheden te maken. Hoe word het paard gehouden, wat is hij gewend, is hij gezond?...

Een dier wat de kou niet gewend is zal zeker wel ziek kunnen worden. Elk dier heeft de tijd nodig om te wennen aan de nieuwe situatie, zodra de dg. korter worden word daar al op ingesprongen, de temp. zorgt ervoor hoe snel er veranderingen ontstaan, bij het ene paard gaat ook dan weer sneller dan bij de ander. Geen dier of situatie is gelijk.
Vacht aan maken en gelijk weer verliezen, heb ik nog nooit van gehoord....

Kleurverandering vd vacht per seizoen hangt af van de mate van uv straling. Door wordt op gereageerd en aan de hand daarvan pigment afgegeven aan de omliggende cellen.
Of het bij paarden ook verschil maakt welk geslacht, bij mensen is er verschil in haar tussen man en vrouw.

Ik denk dat je het niet opmerkt omdat het een extreem groot verschil is of de wintervacht los laat of de zomervacht.
En in de winter ga, ik er in iedergeval, anders mee om, ik borstel wel, maar heel anders dan wanneer ik de wintervacht eraf wil hebben. Winter is het meer controlerend en grof vuil eraf. Belangrijk is dat de huid gezond is met de vocht afwerende vetlaag en de lange haren die zorgen voor de insolatie en waterafvoer.
Je had mijn konijn moeten zien een paar maand geleden, ik ga daar dan echt mee aan de gang om haar regelmatig te 'borstelen' zo ontzettend veel uitval. Bij mijn hond valt het weer amper op, kwa ras korte haren.

Ik denk niet dat de ene haarwortel anders zal reageren op de situatie van buitenaf, de dg worden korter, dan een andere haarwortel. Ze moeten van de korte haren af, en de lange haren hebben ze nodig om goed de winter door te komen.
Als er al verschil lijkt, heeft dat te maken met de hoek waarin de haar staat, voor de isolatie.

Als je zelf de rust hebt en ong. weet hoe je paard in elkaar steekt, spieren en wervels, kan je zelf uit de losse pols al veel samen doen. Het is idd heel mooi om zo samen met je paard af te tasten wat het paard fijn vindt en waar spanning op staat. Die plek zou je dan licht kunnen masseren/drukpuntmassage.
Als je terwijl je bezig bent goed op je paard let zal je aan de houding van het paard veel kunnen opmaken. Staat het paard ontspannen of gaat hij juist gespannen of ontspannen staan..., likt briest of knippert het paard terwijl je bezig bent. Het hoeven maar lichte aanrakingen te zijn, die je langzaam verplaatst.
Ik vind het heel prettig en paard krijgt zo ook rust en vertrouwen in onze handelingen.