Christel Provaas schreef op dinsdag 16 november 2010, 13:22:
> Maria Delavega schreef op dinsdag 16 november 2010, 12:37:
>>
>> Dat lijkt me heel erg Solinski. Dat lijkt me inderdaad ook leuk, maar

> ongeveer het moeilijkste om erin te trainen. Vandaar het belang van
> dubbele teugels in geval van schouderbesturing.
>
> • Wie de lat hoog legt, leert nooit limbodansen •
Oef, weeral de juiste stap gezet. Volgende stap, dus bij het
Parelli werk voor het vertrouwen en bewust worden, zou dubbele teugelen zijn. Ik ga dit in de piste leren aan die mevrouw, maar hoop van ermee naar buiten te kunnen als ik het volledig onder de knie heb en al spelenderwijze zoals jij zei dingen te doen. Inderdaad, dat zei florien ook al, overgangen maken voor de buikspieren en voor de achterhand. Misschien ook eens wat cavaletti's zetten?
Voor zo'n zaken die je hier boven beschrijft als van die rechte schouder, is't echt wel handig om een ervaren iemand te hebben die begeleidt en het ras kent. Mijn merrie heeft een zeer zware, opgerichte hals, dus in begin wat voorwaarts- neerwaartse oefeningen erin steken.