Ik zit nog met rode winterweer wangen na te gloeien dus moet ook eventjes mij ervarinkjes van vanmiddag kwijt natuurlijk

> Het gekke is dat ze daar ook niet van probeert te profiteren,
> waarschijnlijk omdat we nu veel anders met elkaar communiceren
> en ik haar nog serieuzer neem dan het al het geval was....
Ja he, omdat je haar na
ziet denken. Letterlijk dus. Niet dat ik ooit minnetjes over Idunn heb gedacht hoor, maar iedere clicker ontdekkingsreiziger kan hier denk ik over meepraten het besef dus bij je zelf dat je niet alle touwtjes (letterlijk) in handen hoeft te hebben en dat je paard met hele goede ideeen uit de hoek kan komen.
> Ik krijg er zelfs al moeite mee mijn paard aan een touw vast te
> maken, ik vind het nu al een inperking van haar vrijheid. En dat
> terwijl ik dit paard buiten kan rijden op alleen een halsriem of
> een halster, nog is me dat teveel nu.
Heb ik precies zo! Ook een van de 'bijwerkingen' blijkbaar, hahaha.
Sorry heb even alleen een paar stukjes uit je tekst gepakt.
Ik heb vandaag Idunn geleerd een steen om te duwen met haar neus. Niet alleen omdat dat af en toe heel handig van pas kan komen (Ingrid

) maar ook na het verhaal van Torop met de emmers. Ik ben eerst begonnen met m'n hand te laten targetten door haar neus. Toen 'laag' met haar hoofd om van die hand obsessie af te komen. En nu dus een voorwerp geintroduceerd omdat dat denk ik dus het zelfinitiatief nog meer zal prikkelen. Er was nog iemand bij en die kende het clickeren van honden enzo en was erg blij verrast en enthousiast. Toen kregen we nog meer visite die ik natuurlijk ook even al Idunn's clicker kwaliteiten moest showen

En ook zij had zoiets van, zo.... Toen moest die vervelende 2bener van een Saskia natuurlijk zo nodig gaan staan kletsen, en Idunn haalde ondertussen alles uit de kast naast mij.....arme ziel maar wel lachwekend. Ze vouwde zich dubbel, ging met haar hoofd laag, zocht dan maar weer mijn target hand op, alles passeerde de revue.
Dat vind ik nog het moeilijkste, het stoppen. Ik zeg nu iedere keer: Klaar! en geef haar het overgebleven voer uit m'n zak en dan hooi zodat ze daar mee bezig gaat. Maar het lukt me niet zonder schuldgevoel.
Met die steen was trouwens wel een hele goeie, of tenminste 'iets doen met een voorwerp'. Ze ging nu dus echt dingen zoeken om met die steen te doen zoals keihard met haar voorbeen gaan maaien naar de steen tot ie om ging.....en dan kijken naar mij: bedoelde je dat? hahahahaha
> Groet, Pien
Hihi, ik vind het zo leuk dat je het ook leuk vind nu

Groetjes Saskia