Ans Jondral schreef op woensdag 3 november 2010, 22:09:


Hm, dat is echt wel raar.... Ik ben namelijk ook bij KBC. I
k weet dat mijn verzekeringsagent dat indertijd zei en ik heb het onthouden omdat BD precies 1.47 groot is.

Inmiddels geldt dit niet meer voor mij aangezien ik ondertussen een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering heb.
Ze zouden toch niet met twee maten meten?

Groet, Pien

Anja S schreef :


Ik ben het geheel met je eens hoor, dat weet je ook, want daar hebben we het regelmatig over..
Ik wil een paard als paard zien en niet een of ander substituut van de partner of het kind dat er nooit was.

Maargoed, vandaag toch even de oetsjiekoetsiekoetsjie ingeschoten met Quiberon
Sinds de dood van Winner is er geen leider meer en nu hebben we Spirit de kans gegeven zijn groep over te nemen. Spirit liep al enkele jaren in de mannengroep waarin onze Henson ruin Quiberon zijn dikke dikke dikke vriend was. Totdat we gisteren de groepen gemixt hebben en Spirit Quib niet meer in zijn nabijheid duldt (de andere ruinen overigens wel). Quib is helemaal van de kaart en lijkt niet te begrijpen wat er speelt. Zo stoer en speels als hij is, daar is nu even niks meer van over en ik heb echt met hen te doen.

Het komt wel weer goed hoor, Quib vindt zijn weg wel weer, maar ik vind hem heel zielig nu.
Ik vond hem vandaag een hoog puppy - knuffelgehalte hebben en hij zocht ons steeds op ipv zijn maten....

Groet, Pien

Anja S schreef :


Weet je, ik moet lachen met zoveel humor en realiteit.
Want het is waar wat je schrijft.

Niks druppels, wel extra hooibak zodat ook hij voldoende te eten heeft.
Niks blauwe jurk, geen donsdeken ook, hem wel effe met een touwtje uit de paddock geplukt en hij staat 's nachts in de Dravergroep vanwie hij een aantal merries al kende.
Quib is op de grond een van de grootste pestkoppen die ik ken (met rijden is hij bloedserieus) maar vandaag was-ie klein en draafde hij met heel grote passen van Spirit weg waardoor hij even wegschoot en 10 meter verder stopte, omkeek naar mij, zo van 'en waar blijf je nou' en zich braaf in een andere groep liet zetten.

De 'natuur' (jaahjaah, tussen haakjes) is hard, hij ligt eruit en ik heb niet het idee dat het nog goedkomt tussen die twee, getuige het feit dat Spirit hem echt op staat te wachten en Quib zelf volledig in paniek gaat (ken ik niet van hem). Op de weide met ruimte om hen heen gaat het goed en wordt hij geduld als hij onderaan blijft rondhangen en niet naar de groep probeert te komen.

Waarmee ik wel bezigben, waarom Quib, Spirit's maat, en niet Ophir of Spirit's zoon Iskander die als een dolfijn aan z'n vader plakt nu en hem in alles kopieert. Isko is nog jong dus geen bedreiging, Ophir is even oud als Spirit, maar daarin ziet hij blijkbaar geen rivaal.

Wat me ook opvalt is dat Spirit alleen interesse heeft in zijn 'oude' groep merries metwie hij opgegroeid is. Met de Dravergroep merries heeft hij helemaal niks, die laat hij links liggen.
We wisten het van te voren dat wanneer we Spirit zijn eigen groep zouden geven er dingen zouden gaan veranderen tussen de mannen onderling en zo is het ook gegaan. Daarom ook wilden we de mannen samen houden tussen de merries want eenmaal eruit is niet meer erin, dat heb ik nou wel om me heen gezien.

Interessant deze ontwikkelingen, zo leer ik ook weer bij....

Groet, Pien

Anja S schreef :

Kommaaropmetdieflesport hoor.


Het verschil is wel dat het hier om 4 ruinen gaat, waarvan Spirit natuurlijk het langst hengst geweest is en ook 2 nakomelingen heeft. Hij is opgevoed door Winner en het is dát groepje waarop hij zijn zinnen gezet heeft. De anderen interesseren hem dus niks. Quiberon mag wel rondhangen met de Dravermerries (gráág zelfs) als ze maar op afstand blijven.

Ja, wat ik botte plurkenachtig vind is dat ik weer eens heel goed besef hoe wij menen ons in te moeten/mogen mengen in het geheel, hoe wij lopen te bepalen, groepsindelingen maken, de dieren achter hekjes plaatsen, bepalen wat, wanneer, hoeveel en hoevaak ze mogen eten, waar ze moeten verblijven, hoe groot dat moet zijn en metwie dat moet zijn etc.

Spirit was 2,5 jaar weg uit deze groep (omdat hij er indertijd door Winner min of meer uitgezet was maar ook omdat we dekkingen wilden voorkómen) en het éérste wat hij en de merries deden was neus-aan-neus contact, snuffelen, herkenning, synchroon bewegen en de hele verdere dag zij aan zij staan met 'zijn' groepje.

Vandaag ook werden Puck en BD weer aan dit groepje toegevoegd (zij liepen net een aantal dagen met de veulens op een andere weide). Toen we ze vanochtend gingen ophalen hadden beide merries háást om weg te komen van de veulens (naja, Tyra, bijna 2, Aphra, bijna 2 en Alegría, bijna 3 jaar), ze keken niet om naar hen. Normaalgesproken gaan ze met lange stijve passen weg van de kleintjes maar niks daarvan, alsof ze wisten dat er een voor hen belangrijk moment zat aan te komen. Gelijk dikke liefde natuurlijk, en ook Iskander weer herenigd met zijn moeder. Evy en ik vroegen ons af of ze mekaar nog zouden kennen maar dat was al gauw duidelijk toen Iskander onder z'n moeder indook en probeerde of hij kon drinken (no way dus, zei Puck).
Puck, die behoorlijk bitchy kan zijn naar andere paarden, liep te ginnegappen met Spirit en hun beider zoon Iskander dus die was ook gelijk in goede doen en dat zegt mij wel veel want ik ken haar.

Wat het me eigenlijk ook zegt is hoe belangrijk, weldoordacht en weloverwogen je dus te werk moet gaan bij het samenstellen en uit elkaar halen van groepsgenoten.
Een tijd kon het hier niet anders en moesten we een mannengroep samenstellen om ongewenste zwangerschappen te voorkomen. Nu is Spirit ruin en kan hij alsnog genieten met de merries.
Ik heb overigens niet het idee dat hij eronder lijdt dat hij geen ballen meer heeft. De merries ook niet, zo te zien. Het is goed dat er weer een leider is en het voelt ook goed dat dit Spirit is!

Groet, Pien