Ik probeer het verschil te 'voelen'. Bij twijfel ga ik voor angst/zelfverdediging. Maar ik heb dan ook een onzeker, gevoelig en snel angstig paard.
Toch probeert ze me ook uit bijv. wanneer ze een oefening heel moeilijk vindt. Dan valt het gedrag onder de noemer 'dominantie': ik wil het niet en ik doe het niet.
(Zie andere threads over het woord dominantie, is dit wel een juist woord....)

Wanneer je fout zou 'kiezen' en angst/zelfverdediging interpreteert als dominantie/agressie doe je meer kwaad dan andersom naar mijn mening.

Wij hebben een abonnement op de veearts....... weekabonnement....

Ja, er moet naar gekeken worden, denk ik ook. Dit merrieveulen wil ook niet echt lopen. Ze is heel traag, bijna sloom. Springgefokte KWPN. Gered uit een uitzichtloze situatie. Wel altijd buiten in kudde gelopen.

We zaten al een beetje te gekken: wanneer gaan bij die merrietjes de hormonen opspelen? Als ik ongesteld moet worden zwel ik ook altijd op

Sandra van Bommel schreef op dinsdag 26 oktober 2010, 9:48:


Uit mijn ruimte. Heel duidelijk. Punt.
Maar mijn houding en taal spreken begrip en vriendelijkheid. Ik praat op dat moment tegen mijn paard want op op die manier straal ik ook exact uit wat ik zeg. Paarden snappen je heel goed. Ze voelen je intentie echt wel aan.

Bij agressie/dominantie ook uit mijn ruimte. Maar dan ben ik boos, ben je mal-gedraag
je, wegwezen.

Liz komt vaak omhoog. Uit angst. Maar kijk maar eens naar de oren. Die liggen dan niet helemaal plat. Soms staan ze juist helemaal naar voren.

Deurbel gaat. Moet stoppen