angelique hage schreef op zondag 10 oktober 2010, 22:46:


Inderdaad, zowat de gehele hippische idioterie vermag wel een nieuwe bril. Het maakt geen drol uit waar je gaat kijken, overal 1 pot nat. Zie Nr:215496
Daarom kom ik nergens meer, ik vind het niet leuk, ik vind het ongeveer even dom en afschuwelijk als stierenvechten en bioindustriële schuren (wie gaat er nou voor de lol een dagje in zo'n kippenschuur doorbrengen?).
Toch mag onnodig geweld niet en kun je er werk van maken. LID en desnoods bij politie/AID aankaarten met meteen maar de vermelding dat je er geen genoegen mee neemt dat het voor gezien terzijde wordt gelegd (in principe MOET de Officier van Justitie actie ondernemen). De crux zit 'em in het woordje onnodig; het onnodige en aantoonbaar ongewenste is in het hippische wel degelijk duidelijk aan te wijzen, met een bibliotheek aan literatuur hoe het wel moet zelfs als je geen diehard geitewollensok bent.
Je hoeft er uiteraard niet op te rekenen dat je bij zo'n club ponymartelaars nog welkom bent nadat je ze in een schandblok gezet hebt
http://home.wanadoo.nl/pro-dieren/exloo2003/index.html

Stephanie Pots schreef op woensdag 13 oktober 2010, 23:14:


Je voelt je gekwetst en dat vindt je stijlloos. Heb ik dat goed?
Ik vrees dat de frappante uitspraken van "readers" altijd op een of andere manier listig zijn maar ik zal jou die mening van mij niet opdringen.

Toch vind ik dit een moeilijk onderwerp worden op deze manier. Zodra er geloofszaken spelen wordt ratio al gauw buitenspel gezet als stijlloos want geloof moet letterlijk heilig en onaantastbaar zijn anders is er op lange tenen getrapt en worden er fatwa's uitgesproken. Ik vind dat geen goede zaak.
Misschien is het beter geloofszaken privé te houden of te delen met gelovigen.
Bij mij moet je liever niet aankomen met allerlei goden, helderziendheid, ingestraald water al dan niet uit Lourdes, homeopathie e.a. zaken waar, tegen alle ratio in, eigen onderbouwing buiten beleving om ontbreekt. Persoonlijk vind ik dat het goed is geloof zoveel mogelijk trachten te herkennen en, eenmaal herkend, het weg te zetten en er ratio voor proberen te plaatsen. Zowel het een als het ander is niet altijd even makkelijk (veel wetenschap stoelt ook op geloof, maar het aardige eraan is dat dát geloof niet heilig is, dat het verbeterbaar is).

Ik zie echt het stijlloze van Arabesk niet. Ook wij hebben recht op onze mening.

Christel Provaas schreef op donderdag 14 oktober 2010, 13:29:


Voor het soort bedrag dat ik denk dat Schockemöhle voor Totilas
neertelde wil ik jou best vangen en als blank limbodanseresje aan de Jamaïcaanse maffia verkopen, maar mijn Elska IS NIET TE KOOP! Gekke maffe vent ben ik toch he?

Lena schreef op donderdag 14 oktober 2010, 14:52:


Ik weet niet of het met naïviteit te maken heeft. Voor mij heeft het met ervaring en beschouwing te maken.

Ooit, in een vorig leven, had ik een duitse herder als vriendje. Die was als vondeling met een liesbreuk in het toenmalige dierenasiel Polderweg in Amsterdam, waar ik toen nog woonde, terecht gekomen en ik zag er wel wat in, nam hem maar mee omdat de DA hem wilde doodspuiten. Ik was zelf nog jong en besefte niet wat er weg viel als hij ooit dood ging. Ik mis hem nog steeds en zijn gelijke bestaat niet.
Veel minder lang terug overleed mijn hengst Draupnir. Virus. Niets aan te doen. Onvermijdelijk onontkoombaar de laatste week. Ik wist wel degelijk wat ik ging missen en ging als een orkaan op zoek naar een zo goed mogelijke vervanger om die pijn wat minder te doen zijn. Letterljk half europa afgezocht naar een acceptabele ijscohengst. Natuurlijk, in de loop van mijn leven heb ik bijgeleerd en mijn nieuwe hengst met veel grotere efficiëntie alles geleerd wat ik vind dat hij weten moet. Maar een gelijke bestaat niet, Droppie is weg!
Ik woon nu al een jaar of 15 samen met Els. Als zij weg valt ontstaat er voor mij een enorm gat dat met geen geld te betalen is. Dat is met zekerheid te voorspellen want haar gelijke bestaat niet.
Dus NIET TE KOOP. Gewoon strikte logica. Voor geen denkbaar bedrag verkoop ik vrijwillig mijn geluk.

Nogal aan het begin van het PN forum vroegen mensen mij of ik er wel aan gedacht had wat er met mijn geliefde dieren moet gebeuren als ik zelf onverwacht de pijp uit ga. Want dat is de andere kant natuurlijk. Een pony als Elska kan nergens verwachten hetzelfde leven te krijgen als bij mij, tenminste nauwelijks in europa en nog minder in het bekrompen nederland.
Ik had daar aan gedacht maar helaas is mijn beste vrind en expert-paardenhouder (had alle "PN" allang ontdekt én in praktijk voor deze website bestond. Hoeveel ik van hem geleerd heb werd ook pas na zijn dood duidelijk) ondertussen ook overleden en heb ik geen idee meer wat er van mij dieren wordt na mijn overlijden. Ik hoop dat we met zijn allen in gezond- en gezapigheid oud worden. Geen nieuws goed nieuws.
Ik haal dit aspect er bij omdat voor mij zeker is dat persoonlijke binding ook voor onze dieren kan gelden. Daar hoef je echt niet alleen voor aan het spreekwoordelijke hondje te denken dat wegkwijnt op het graf van de baas. Dood is dood en we gaan over tot de orde van de dag las ik laatst hier (geloof dat het over een overleden paard van Pien ging). Het zegt mij alleen dat haar paarden dan blijkbaar een niet erg grote onderlinge binding hebben. Ik heb dat met grote verscheidenheid aan diersoorten (dierentuin Artis) heel anders meegemaakt. Als ik even 5 minuten weg ben schreeuwt mijn geit de hele buurt bij elkaar en dat ligt met zekerheid niet aan "vreten".

Kortom, het hangt er maar net vanaf of je dieren, als relaties, voor jou onder "significant others" vallen. En vervolgens de ervaring hoe zeer het doet als die weg vallen.
Bij een sportattribuut of handelsartikel maakt dat uiteraard niet uit.

Karin schreef op donderdag 14 oktober 2010, 18:04:


Ja, minimaal slachtprijs plus een beetje. Dat geeft een minimaal praktische garantie.
Ik heb ook wel eens een flink aantal ponies opgevangen. Dat doe ik dus nooit weer! Voor je het weet heb je een erf vol ponies maar eraf geraken...


Ja


Ja


Ik denk dat dat juist is. Als je stelt "ik hou van paarden (o.i.d.)" is dat een totem.
Kan altijd nog wel een juiste bewering over een beleving zijn, maar een totem is iets anders.
Houden van, in de uiterst persoonlijk gerichte zin, is eigenlijk net zo goed een zeer egoïstische eigenschap. Dat aspect heeft een totem niet. Egoïstisch in de zin van dat je er grote emotionele belangen in hebt. Er is allemaal wel een biologische verklaring voor maar dat gaat nu even te ver denk ik. Maar die belangen kunnen dus ad lib duurder uitvallen dan het kopen van een Totilas.


Zoals ik al typte aan het eind van mijn mooie verhaal speelt dat daar logischerwijs totaal niet.
Vergeet daarbij ook niet dat die "topsport" vergelijkbare bedragen kost. Precies een soort van Lotto voor wie wat miljoenen teveel heeft.

Martina schreef op vrijdag 15 oktober 2010, 12:22:


Al aan het paard gevraagd hoe fijn dat is?
Heel zwaar werk, net als ploegen, dat "vrouger" met minstens 2, hier in de streek vaak zelfs 3-dubbele landbouwbespanningen werd gedaan. En dat waren steviger knollen dan de meeste ponies van tegenwoordig.

Ans Jondral schreef op vrijdag 15 oktober 2010, 18:12:


Bejje belazerd, ik ga als kanon toch niet op een mug schieten?

Ilma Meijer schreef op zaterdag 16 oktober 2010, 21:32:


Kar trekken is de moeilijkheid op zich niet, ook niet als daar een paar kuub mest op ligt. Het wordt pas echt zwaar als die verspreidingsmachinerie aangezet wordt; dan komen niet alleen de verdelers aan het draaien maar ook de kettingschuif die de mest naar de verdelers brengt. Niet voor niets zit er een BREEKPIN in.
Misschien heb ik inderdaad groter gerei voor ogen. Maar wat ik gezien heb begint toch bij ongeveer 2 kuub (da's ongeveer 20 kruiwagens of 30 wichtenkruiwagens ) laden of meer. Da's al met al toch echt zwaar.

Ploegen - hangt vooral van de grondsoort af hoe zwaar dat is. De driespannen waren uiteraard op de klei.

Maaien - ook veel zwaarder werk dan moderne mensen zonder ervaring denken. Buiten dat je echt niet constant de messen van zo een ouderwetse maaibalk wil slijpen (maaibalk was er wel voor paardentractie) moet je bedenken dat je minstens een 50pk trekker nodig hebt om een klein (135) cyclomaaiertje aan de gang te houden.

Wat wel heel goed met de ponies kan en ook nog eens leuk is, is hooi schudden. Met zo'n half-antiek vorkjes-schuddertje.

Wat ik me net bedenk, en ik denk dat zoiets vast ook wel bestaan heeft, is de verspreider van de mest op een motortje laten lopen terwijl de kar door paard(en) getrokken wordt.
Maarruh... ik bel de loonwerker er wel voor, of de buurman

Aafke schreef op donderdag 21 oktober 2010, 14:32:


Me dunkt dat ik die bewijzen geleverd heb. Vanwege mijn confronterende foto's uit gerenommeerd vergelijkend archeologisch onderzoek ben ik nota bene van het naturalhorsemanship forum verbannen!
Paar jaar later komt vrind Nevzorov met ongeveer hetzelfde pathologisch materiaal en een hele blabla campagne (dat "revolutionaire" gedoe, weliswaar wel heel erg russisch, helpt natuurlijk ook geen pest).


Anders ook niet.
Dierenwetgeving is aldoor weer nonsens gebleken. Ondanks intrinsieke waarden en andere bedachte flauwekul zijn de intrinsieke waarden incluis goede bedoelingen van alle dierenwetgevingspogingen zélf tot op het bot uitgehold.
Dat kan ook weinig anders als je bedenkt waar wetgeving voor bedoeld is (het, met name economisch, bestuurbaar houden van een mensenmaatschappij op een bepaalde plaats en tijd, dus met "recht" heeft het helemaal niets te maken, wel met volslagen opportune en even vaak volslagen debiele "normen en waarden").
Misschien is het geinig binnen dit kader weer eens naar boven te halen waar ik de inspiratie voor bitloos vandaan had: home.wanadoo.nl/pro-dieren/bitloostouwhoofdstel/html/culture.html Een intercutureel plaatje dus dat aantoont dat bitgebruik cultureel gebonden is.
Ik geloof totaal niet in de effectiviteit van wetgeving als initiatiefnemend in gedragsveranderingen en heb zeer slechte ervaring in het bedenken, aangeven en vervolgens wat er van terecht komt. Wat wetgeving wel kan doen is trendvolgend bijsturen.
Je moet in plaats daarvan dus op 1 of andere manier met die normen en waarden zien te werken, via educatie. Daarmee ben je wetgeving modelmatig sowieso vóór. Maar dat valt nog niet mee gezien de gemiddelde oliedomheid in de ontwikkeling van mensen (al eens bedacht hoe lang de gemiddelde mens doet over het leren van iets simpels als zindelijk worden? Weet je hoe lang de gemiddelde hond erover doet? En hoe snel een paard dat kan leren?).

Die educatie schiet helaas voor geen meter op, ook niet op dit PN forum. Maar, sinds ik "bitloos" heb aangebracht is het tenminste op de agenda komen te staan. Dat is al iets.
Het doet niet af aan de methodische doelstelling die nmm moet zijn:
1) een minimale meerderheid doen begrijpen dat de wetenschappelijk technische werking van bitgebruik zich specifiek beperkt tot straffen (en daarmee ontwijkingsleren). Dus, verbonden hiermee, moet tevens begrepen worden wat straffen en ontwijkingsleren is en welke effecten dat geeft. Want bitloos hetzelfde blijven doen schiet natuurlijk niet echt op.
2) Wanneer 1 begrepen wordt is de weg naar begrijpend communicatief leren, beloond leren, geëffend. Klikker is daar een uitstekende kleuterschool voor, vooral omdat het de trainermens op een extreem duidelijke manier leert methodisch beter te denken en handelen.
Uit 1) en 2) volgt een 3) dat maatschappelijk, wettelijk verkeerstechnisch en voor verzekeraars e.d. wél van belang is:
3) Bitloos beloond leren is véél betrouwbaarder en veiliger!

Hieruit kunnen jullie begrijpen dat ik niet principieel ten alle tijden tegen bitgebruik (of andersvormig vergelijkbaar straffen) ben. Ik ben tegen dom bitgebruik, wat 99% van het huidige bitgebruik uit maakt. Het automatisch een domme traditie volgen omdat iedereen dat doet. Wie echter beter gaat snappen hoe dat straffen werkt, hoe leren en communicatie werkt, gaat dat dwingen en vermijdingsleren niet meer willen.
Ik vind dwingen, via wetgeving of anders, dus logischerwijs een slechte weg die an sich te vergelijken is met dom bitgebruik. Dus nee.
Maar, als mijn kinderen zich hieraan zouden overgeven zou ik ze wel vertellen dat ik ze een beetje dom vind, dat ik het zou waarderen wanneer ze zouden proberen hun eigen grijze cellen even te activeren. Dat is net zoiets als nadenken over roken of autorijden (autorijden is slechter voor je en onze omgeving dan roken, alle afschuwelijke waarschuwingen die mijn pijptabakverpakkingen sieren kunnen zonder meer op autorijden worden toegepast: "autorijden is dodelijk", "autorijden werkt verslavend, begin er niet mee", "autorijden brengt u en uw omgeving en het milieu in het algemeen schade toe", "bescherm kinderen, laat ze lekker gezond naar school FIETSEN", etc.). Dat iets niet "goed" is, dat het risico's draagt, is overigens een discutabel argument om het alleen daarom niet te doen. Sporten is ongezond, net als te weinig of eenzijdig bewegen.
Maar dwingen? Nogmaals beter van niet. Omdat dwingen veel te maken heeft met straffen. Ik heb van meneer Skinner en nog een handvol andere geleerden opgestoken dat straffen in de meeste gevallen geen slimme actie is, maar wel een type actie met een flink aantal ongewenste bijverschijnselen.

Koen Theys schreef op zondag 24 oktober 2010, 9:33:


O.
Smaken verschillen.
Deze meneer scoort hoog op mijn notering van langdradige zeurpieten.
Nog erger, het type zeurpieten dat altijd een vrolijk excuus weet te presenteren om op 1`of andere manier aan het vrouwelijk publiek te gaan zitten hannesen.
Met de beste wil hou ik het niet langer uit dan 1/5 van de filmpje-duur.
Nee niet waar ik zit te liegen, terwille van mee te kunnen typen hier heb ik deze marteling helemaal uitgezeten. Ik ben het wel met je eens Koen. Aan het eind van het filmpje komt ook nog even aan bod dat over de helft van de populatie bevangen is geweest en de andere helft het waarschijnlijk binnenkort wel wordt (hahaha) - maar geen woord over de OORZAAK. Ik hou op deze plek al 23 jaar ponies en al die tijd nog nooit, niet 1, bevangen!

Marianne Gomes schreef op zondag 24 oktober 2010, 16:09:


Het beste voor beginnende combinaties is nmm zonder twijfel een gewoon touwhalster. Kost niks en kun je ter plaatse zelf in elkaar knopen.

Marlies Sanders schreef op zondag 24 oktober 2010, 17:26:


Kar? Ze wil er toch op of heb ik het verkeerd begrepen?

Spirithorses schreef op zondag 24 oktober 2010, 18:02:


Omdat veel touwhalsters slecht op maat zijn. Komt minder nauw dan libra maar lijkt vaak echt nergens op.


Of, als je erop zit, de teugels in de ring onderaan.
Gewoon stalhalster is idd goede optie om van alles uit te proberen.

Spirithorses schreef op maandag 25 oktober 2010, 8:21:


Ik vind dat blauwe touwhalster waar je mee op de foto staat dus ook niet op maat (meer).
Snap wel hoe dat vaak komt; de knoperij zakt uit. Dat kun je voorkomen door, als je kunststofkoord gebruikt, de knopen met een hete pen te lassen of, anders, door te stikken.

Spirithorses schreef op maandag 25 oktober 2010, 8:59:


Dan moet je dat merendeel van je lessers naar de padvinderij sturen. Daar leer je dat
Het is inderdaad bar. Ondanks de stap voor stap uitleg schijnen redelijk wat mensen ook serieus niet in staat een libra te knopen. Daar krijg ik nog altijd bij tijd en wijle een email over. Wonderlijk... als ik nog eens ergens kwam zou ik erop letten hoe men tegenwoordig hun paard aanbindt, of ze bijvoorbeeld ooit van de paniekknoop c.q. markt- of paardenknoop gehoord hebben en het verschil met een "gewone" slipsteek snappen. Elementary, Watson!

Zou het iets zijn een beknopte knopen pagina aan PN toe te voegen onder Kennis?
Alle denkbare knopen zijn natuurlijk te googlelen maar dan moet je om te beginnen wel al weten hoe die knoop heet en waar het specifiek voor bedoeld is en waarom je DIE knoop zoekt.