Alegria schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 7:38:


Inderdaad! Zoals ik het nu heb ervaren ... één keer de TREC Kootwijk nagereden (oefenen) en één keer in Ede voor het echt ... je bent veel "tijd" kwijt met je route te zoeken, je kiest eens een verkeerd pad, je staat stil om te kijken of je echt wel goed zit, twijfelt etc. Dus je hebt geen constant tempo ... dit kun je goed maken met een stevige galop, maar dan nog ben je afhankelijk van je route en het terrein. Het tempo maakt mij niet uit, die conclusie heb ik zelf al getrokken ... ik rijd niet voor de punten en zal dat naar alle waarschijnlijkheid ook niet gaan doen ... trouwens, je kunt maar beter alle controlepunten bereiken dan er bijvoorbeeld één missen ... mis je een bemande post dan krijg je 50 strafpunten ... iedere minuut te vroeg of te laat is 1 strafpunt ... hahahaha ... ik had al snel door dat het gaat om de juiste route in plaats van snelheid. Eenmaal handig in kaartlezen te paard, tja ... dan kun je je gaan richten op gemiddelde tijden in het parcours. Ik vind TREC voornamelijk leuk omdat je er allround van wordt, zowel de ruiter als het paard. Ultieme conditie- en obstakeltraining! Leuk, leuk, leuk!

Nils Vellinga schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 20:34:


Kan jou het schelen, joh! Er moet altijd iemand de laatste zijn toch? In ieder geval alvast succes en jammer dat ik niet kan, hadden we samen een beetje kunnen oefenen

Merel Stoffers schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 13:25:


Ik snap er ook weinig van ... heb, vanwege bepaalde raakvlakken, ook eens gekeken en zelfs de moeite genomen de voorwaarden te lezen. Ik weet niet exact hoe het in België geregeld is, maar in Nederland dien je te beschikken over diverse vergunningen, ook bij kleine afstanden. Ik lees dat je ook Nederland "doet", houdt hier dan in ieder geval rekening. Veetransport, waaronder dus ook paarden, is niet iets wat je er "eventjes" bij kunt doen omdat je toevallig een trailer en een knappe auto hebt. Je kunt voorwaarden stellen welke je wilt, maar als die strijdig zijn met de wettelijke regelgeving ... tja, dan ga je alsnog de pietenbrug op!

Merel Stoffers schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 20:38:


Ik had het ook niet zo opgevat hoor, alleen maar stappen ...
Maar zeg, Merel, we kunnen altijd samen eens een deel van de Veluwe Trail gaan rijden hé?

Geertje schreef op dinsdag 5 oktober 2010, 21:03:


Weet je zeker dat het regenschurft is? Gelet op wat je schrijft, stress door verhuizing, allemaal kleine plekjes (korstjes), doet het mij vooral denken aan een schimmel. Als je er aan krabbelt laat het los en lijken het net van die ingedroogde puistjes? Toen ik Jeen pas had, kreeg hij ook allemaal van die kleine bultjes en dat jeukte enorm! Ik heb hem toen moeten wassen met betadineshampo en daarna (een dag later) met Imaverol en dat een paar dagen nog eens herhaald. Let wel: je moet alle borstels, dekjes, dekentjes en weet ik wat je nog meer gebruikt ook behandelen ... dus wassen geblazen.

Spirithorses schreef op vrijdag 8 oktober 2010, 19:59:

Nou of het niet te trainen is ... weet ik niet ... ik neem regelmatig Jeen en mijn twee labradors mee naar buiten. Ritje door de kwekerij en langs de paddenpoelen. Heel veel riet, gigantische houtsingels en ja ... twee labradors ... die rennen overal doorheen, zijn gek op water, komen door het riet achter mij of voor mij of naast mij weer te voorschijn. In eerste instantie sprongen zowel Jeen als Goke nog wel eens een pas opzij, maar inmiddels niet meer. Heb ik geleerd van Eddy, die nam mij een keer met Jeen en zijn honden mee naar buiten. Héél handige manier om ritselen, maar ook plotseling opduikende dieren te trainen. Afgelopen periode twee wilde zwijnen tegen gekomen en Jeen geeft er niets om. Neem je of een hond mee tijdens een buitenrit. Daar leren ze van en ze springen niet meer van iedere loslopende hond of geritsel tussen de struiken 5 meter in de lucht.

Heb je enig idee hoe het zadelmak maken bij hem is verlopen? Doet hij dit recent of heeft hij dit altijd gedaan?

Ik zou zelfs de hele oefening in tweeën delen, namelijk op- en afsprong én water.
De op- en afsprong is vaak niet het probleem, het water wel. Ik zie regelmatig paarden de meest onschuldige plasjes ontwijken. Het probleem zit hem, denk ik, in de diepte niet kunnen inschatten. Dus of het water nu 5 centimeter diep is of 20, dat maakt voor het paard niet veel uit ... het is de "ondergrond" die anders is. Je ziet dit toch ook als er ergens een donkere plek (modder bijvoorbeeld) op een pad ligt.
Ik heb met Jeen bij Alegria al wat PTV oefeningetjes aan de hand geoefend. Een lage opsprong en ook weer een afsprong ... allemaal aan de hand. Geen enkel probleem. Maar ik weet 100% zeker dat als er water zou liggen, Jeen denkt "doei!" Als ik hem al in een plas krijgt, dan staat dat garant voor oneindig lang met de voorbenen op het water slaan
Ook bij TREC moet je een waterbak "nemen" en ook hier zag ik tijdens een wedstrijd veel weigeringen, maar ik zag goddank niet de taferelen die Angelique omschrijft.
Ik zou eerst plassen trainen ... aan de hand en mezelf eerst wel overtuigen dat het veilige plassen zijn (geen rommel, geen gaten in de grond etc.) ... eerst in stap, dan in een langzame draf ... ja je wordt nat, maar ach je paard toch ook? ... Als het aan de hand goed gaat, zou je dit toch ook onder de man kunnen doen?
Als het paard over zijn "watervrees" is, dan zou je daarna de afsprong in je oefening mee kunnen nemen. Er zijn diverse locaties waar ze een dergelijke bak hebben, dus als je echt wilt is dit te oefenen.
Ik heb heel dicht in de buurt een paddenpoel, waar het water geleidelijk dieper wordt ... ik denk echt dat je een paard eerst moet leren door het water te lopen, bekend te maken met het gevoel van water en de bodem onder het water. Als dat eenmaal bekend en vertrouwd is, dan maakt zo'n afsprong nog maar weinig verschil (denk ik).

Dani62 schreef op zaterdag 9 oktober 2010, 22:47:


Dat zijn dan ook de Andalusiërs die de Spanjaarden graag exporteren. Het opzij uitslaan van de voorbenen is nou niet wat ze graag zien!

Tony schreef op zondag 10 oktober 2010, 2:39:


Het is ook 1 kwaal met 100 verschillende antwoorden. Alles wat je van buitenaf doet is niet anders als symptoombestrijding. De meeste huidklachten komen van binnenuit, daar ligt je antwoord!

Fem schreef op zondag 10 oktober 2010, 11:33:


Even los van het "competitie"-element waarin de mens soms compleet door draait ... ik zie het nut wel als je veel buiten rijdt en dan niet alleen maar op het mooi aangelegde ruiterpad. Je komt buiten veel obstakels tegen en dan zul je wel eens iets moeten springen of ergens doorheen moeten gaan of onder laaghangende takken moeten rijden. Ook zijn er genoeg stijle hellingen te vinden en dan is het wel handig als jij en je paard weet wat er moet gebeuren. Het is de behendigheid van zowel paard als ruiter. Erg leuk om te doen als je met je dier samenwerkt in plaats van hem onder grote druk dingen laten uitvoeren onder het mom van "punten" of "God hebbe de greep!"

Nils Vellinga schreef op zondag 10 oktober 2010, 13:39:


Ruitergebied rondom Kootwijk ... samen met Angelique de POR Kootwijk nagereden als oefening ... Zoooooo heeeee, dat waren ruiterpaden zo vreselijk netjes, alsof ze de dag ervoor het pad nog hadden gesleept. Maar inderdaad, andere gebieden allemaal obstakels. Wie weet, Nils, ga jij tijdens je TREC in Frasselt kennismaken met een mountainbikecrossbaan midden in het bos. Tijdens mijn introductiedag TREC aldaar heeft Jeen hem zonder problemen genomen én overwonnen!!!