Ik krijg heel veel privé mailtjes waaruit ik mag opmaken dat forumleden oprecht geinteresseerd zijn in mijn ervaring. Daarom toch het hele verhaal op dit forum. Ik ga er vanuit dat onderstaande met respect wordt gelezen en evt. becommentarieerd. Mensen die de naam van de animal communicator willen weten, mail me dan toch even privé.

Allereerst mijn eigen verslag. In de post daaronder het consultverslag gemaakt door de bijschrijver.

Ik heb deze a.c., F. , gewoon gegoogled. Doorslaggevend voor mij was het niet geldelijke
gewin. F doet dit in de avond- en weekenduren naast een reguliere
managementbaan. Hij rekent 25 euro welke hij weer schenkt aan een stichting
opvang mishandelde dieren. Dus echt voor de goede zaak. Een charlatan doet
dit niet, die wil geld zien. Verder doet hij in principe weinig van foto
(dat doen heel veel animal communicators). Hij komt op de wei, bij het paard
en wil lijfelijk contact maken met het paard. Dat vind ik erg belangrijk. F neemt een tweede persoon mee en die maakt aantekeningen zodat jij als client je helemaal kunt concentreren op het gesprek en de vragen die je wilt stellen.

Vooraf vertelt F je zeer duidelijk wat je kunt/mag verwachten. Vraag
niets waar je het antwoord niet op wilt weten of niet aan kunt. Dieren
antwoorden in zeer directe taal. F wil vooraf niets over jou en je paard
weten. Vooraf had ik een lijst met vragen opgesteld.
Bij aankomst op de wei hebben we eerst even lekker koffie gedronken om
vertrouwd met elkaar te raken. Vervolgens ben ik Liz gaan halen. Liz
reageerde direct heel ongemakkelijk, ik had al gemerkt dat ze angstig is
voor mannen. F wil wel graag een foto mee naar huis nemen om, in geval
van dringende vragen na het consult, toch op afstand nog iets te kunnen
vragen. Voor de foto wilde Liz niet stilstaan.
F gaat vervolgens contact leggen door het halstertouw over te nemen en
zijn hand op de romp van het paard te leggen. Liz werd heel onrustig. F
gaf direct aan dat ze zei: ik ben bang. Ook wilde ze dat ik het touw bleef
vasthouden. Dat hebben we gedaan.

Als 1e vraag wilde ik graag weten hoe ze het bij de vorige eigenaar had
gehad. Liz begon met een beschrijving van de plek waar ze destijds stond.
Daar heb ik haar voor het eerst ontmoet en de beschrijving was tot in detail
zoals het daadwerkelijk was. Ik was direct volkomen van mijn stuk gebracht.
Liefst had ik het consult meteen stopgezet. Ik moest dit verwerken. Je
blijft toch in je achterhoofd houden dat het allemaal niet kan. Ik was blij
dat ik vragen op papier had staan, anders was er niets meer van terecht
gekomen. Maar de bom was bij mij ingeslagen, ik ben echt een paar dagen
volledig van de leg geweest. Ik heb heel erg staan huilen (ik huil nooit in
het bijzijn van anderen........). F huilde na het consult ook. Na het consult hebben we nog na zitten praten maar dat viel me moeilijk. Het liefst wilde ik met rust gelaten worden.

Ik heb vragen gesteld om te checken, jaja... ik ben en blijf een kritische
wetenschapper. Je leest dat sommige antwoorden algemene antwoorden zijn die
voor vrijwel alle paarden gelden. Bijv. de vraag over kinderen. Maar de
beschrijving van F over de vorige verblijfplaats van Liz gaf mij
kippevel: hij beschreef exact de weide waar ze stond, met alle andere
supernerveuze, hoestende paarden, het smalle, taps toelopende strookje, de
dominante merrie ernaast waardoor Liz niet bij haar water+eten durfde. De bijschrijver heeft dit niet genoteerd, maar voor mij was het heel belangrijk. Zo
waren en nog meer momenten die voor mij bevestigden dat F integer te werk
gaat. Bijvoorbeeld de antwoorden over de andere paarden. F wist niet
welke naam bij welk paard hoorde en toch klopte de antwoorden exact met het
juiste paard.

In de week erna kwamen er toch nog twee grote vragen bij me op en die heeft
F via de foto via Liz beantwoord. Ik ben nog wat sceptisch over deze
wijze van doen.

Al met al heb ik een heel goed gevoel over het consult. Het heeft me echt
dichter bij mijn paard gebracht en het paard bij mij en vermoedens die ik
zelf had tav Liz bevestigd. Hierdoor werk ik met meer zelfvertrouwen aan een
relatie met Liz.

En ja, volgens mij er is meer tussen hemel en aarde

En hierbij het consultverslag. Slechts hoofdzaken zijn genoteerd, rest zit in mijn hoofd

Maken een foto van Liz. Liz wil niet stilstaan. F neemt halstertouw over maakt contact met Liz door te zeggen Hallo Liz en legt zijn hand op haar rug. Liz wil niet stilstaan, is onrustig. F vindt haar gereserveerd. Liz: ik ban bang, wat wil je van me? F vertelt dat hij haar vragen wil stellen. Ik wil dat mijn baasje het touw vasthoudt, wil contact houden. Rest van consult houdt S touw vast.
Hoe vond je het bij de vorige eigenaar?
Slecht, geen respect, geen goeie plek. Ze snappen me niet. In een hoek gedreven. Geen ruimte.
En de eigenaar daarvoor?
Meer ruimte, meer rust, zonnig. Fijn.
Hoe vind je het hier?
Ik moet wennen, weet mijn plek niet goed. Ik wil meer ritme, duidelijkheid en regelmaat. Dat helpt mij wennen. Geen vaste plek in kudde, wil meer regelmaat, geeft houvast en rust. Wil regelmaat van eigenaren. Steeds dezelfde dingen, geeft rust. Geen last van de anderen die op de wei komen.
Ben je bang voor mannen?
Vroeger wel, nu weet ik het niet. Mannen behandelden me slecht, toonden geen respect.
Ben je eenzaam geweest? En hier?
Stond niet alleen maar kreeg geen steun van de andere paarden. Hier: eerst plek vinden in kudde, dan krijg ik respect en steun.
Hoe veel veulentjes heb je gekregen? Mochten ze lang bij je blijven?
3, één mocht lang blijven anderen niet. Laatste te vroeg weggehaald. Verdriet.
Zou je weer een veulen willen?
Ja, maar niet nu. Ben niet fit. Pijn in buik. (hand F naar eierstokken, voelt daar veel prikkeling). Nu maakt het me nerveus. F: Hormoonbalans niet goed.
Wat vind je van de behandelingen die je sinds kort krijgt?
Moeilijk, ik moet nog veel leren. Is iemand met heel veel energie, is niet goed voor mij dan voel ik geen ruimte. Wil rustige, bescheiden mensen. Zelf weinig energie. Hoeft niet mee te stoppen, maar iemand anders.
S: wat vind je van mij? Ik ben bang voor je geweest.
Ken je nog niet goed genoeg. Wil je je openstellen? Hoeft niet ervaren te zijn, maar openstellen. Vraag maar. Hoeft niet bang te zijn voor me te zijn maar openstellen. Niet afschermen. Wees als een kind. Wat bezwaart jouw hart? Je remt mij daarmee. Ontspan, samen ontdekken. Geen doel stellen, geniet van het nu. Doe iets aan je hart, ik ben er verdrietig onder.
Heb je iets in je keel? Waarom hoest je zo?
Keel geen problemen. Hoest is longen, irritatie, komt van eten. Ander voer? Weet ik niet.
Heb je ergens pijn?
Nek is pijnlijk, niet soepel, niet inbuigen, doet pijn. Daardoor ook hoofdpijn, beinvloedt humeur. Onbalans hormonen ook humeur. Nekwervels zitten niet goed.
Vind je het leuk om in het bos te wandelen?
Hei is leuker, bos donker en onvoorspelbaar. Hei open, kan ik alles zien. Ik hou van ruimte, open.
Wat vind je van de wei?
Wei is fijn.
Ook de shetjes?
Shetjes zijn ok.
Ook de hengst?
Ja hoor, anders geef ik hem wel een trap.
Vind je het leuk wanneer je bereden wordt?
Rijden op rug is goed. Geen pijn in rug.
Vind je kinderen leuk?
Ja en nee. Ja, zijn onbevangen. Nee, want ze zijn niet zo duidelijk, maakt onzeker. Niet consequent. Alleen onder begeleiding.
Wat vind je van P?
Gemengd gevoel. Niet altijd vriendelijk. Zeurt! Wel fijn dat hij er is.
En de jaarlingen?
Doen me denken aan veulens, geeft verdriet, maar is wel goed dat ze er zijn, horen bij een kudde, alle leeftijden.
Wat is er met R?
Hij doet het zelf, is eigenwijs.
Heeft hij ergens pijn?
Gebitsproblemen. Rug is goed. Ik vind hem aardig.
En T?
T is zacht, rustig, zonnig, aangenaam. Ik krijg geen steun van hem, te aardig maar wel aandacht.
Wat vind je van de andere meiden?
Ik ben niet bang van ze, maar wel onzeker.
Willen de andere paarden nog iets zeggen?
Dat weet ik niet.
Boodschap aan eigenaar:
Hart is bezwaard, vertel het mij, samen iets aan doen. Wanneer je op wei komt, zie ik een donkere wolk boven je. Geeft mij verdriet. Vertrouw je me niet? Leg het uit, praat met me, ik word verdrietig. Wees niet bang, ik ben jouw paard. Wil het verdriet delen. Helpt jou en mij. S: ik doe dat om mijn kinderen te beschermen. Vertel het me, ik ben ook een moeder. Openstellen.
Boodschap eigenaar aan Liz:
We hebben het beste met je voor, zullen je altijd goed behandelen, je mag voor altijd bij ons blijven. Je hoeft niet meer weg, ook al kunnen we niet meer op je rijden of ben je oud.
Fijn, dat weet ik nu eindelijk waar mijn plekje is en waar ik hoor.

Eva, ik vind het heel dapper waar je aan begonnen bent. Het kan een mooie manier zijn om andersdenkenden toch iets van de positieve omgang met paarden die jij voorstaat te laten zien. En ze aan het nadenken zetten..........

Toch ook van mij een bedenking: ik heb zelf een eigen bedrijf gehad en mijn motto is "klant is koning". Je zult er dus van alles aan moeten doen om het je klant naar de zin te maken, anders komt je bedrijf nooit goed van de grond. En daar zit in jouw geval nu net de moeilijkheid. Zorg in ieder geval dat je je papieren, voorwaarden etc. 10000% goed in orde hebt!!!!!!! Laat er desnoods een jurist naar kijken. Echt superbelangrijk, zeker wanneer je toch ook iets van je eigen werkwijze zou willen toepassen. Moet je echt heel goed indekken.
Ik ben even naar je website gegaan: kon de algemene voorwaarden (nog) niet lezen. Lijkt mij het eerste wat je op je site zet

Ik lees dat jij evt. bij moeilijk te laden paarden een clickertrainer, jij dus, kan bieden. Kost de klant dit extra geld?
Wat je zou kunnen doen is dat je op je website een apart tabblad maakt voor moeilijk te laden paarden (nu verwijs je door naar je andere site, is niet handig, word ik zelf altijd geirriteerd van........). Ik zou het gewoon op taxisite zetten. Hier vertel je over jouw manier van laden, leg je uit hoe je het bij de klant doet en bindt je er een apart tarief aan vast. Ben je dus een speciaal taxibedrijf. Onderscheid je je van andere bedrijven.

Zo heb je twee dingen:
1 gewoon taxien, laat je de klant laden, kijk je zelf even de andere kant op en erger je je nergens aan. Klant is koning.
2 En je heb speciaal vervoer voor moeilijk te laden paarden. Doe je het op jouw manier, maar daar heeft klant zelf om gevraagd. Dus klant is ook koning!

Misschien kun je hier iets mee.

Ik overweeg een jaarling te adopteren, financieel. Op langere termijn kan dit dan mijn eigen paard worden, maar nu even niet want ik heb mijn handen en hoofd vol aan Liz. Deze jaarling is vlak na Liz in onze kudde gekomen. Liz heeft even als moeder gefungeerd, maar deze jaarling is heel zelfstandig en gaat nu al lekker aan eigen gang.

KWPN - springgefokt -merrie. Haar moeder is overleden toen ze 2 mnd was aan zeer ernstige gebitsproblemen. Ze heeft dus wel moedermelk gekregen, maar weinig. Moeder was zeer zwaar ondervoed. Na het overlijden is ze direct overgezet op weidegrond en krachtvoer. Nu staat ze lekker bij ons in de kudde en krijgt alleen gras en hooi. Ze is lekker gegroeid en ziet er nu heel goed uit. Heel zelfstandig paardje, koel in het hoofd en prettig in de omgang. Altijd in kuddeverband buiten gestaan. Aan haar hoefjes kun je zien dat er een flinke verandering heeft plaatsgevonden, maar dat groeit nu prachtig weg. Ze doet het uitstekend, alle paarden hebben afgelopen weken gehoest en gesnottert, zij niet.

Ik heb me laten vertellen dat gebitsproblemen erfelijk zijn. Klopt dit? Wat betekent dit op de lange termijn voor deze merrie?

Wat is het effect van de zeer beperkte zoogtijd op darmstelsel en immunsysteem?

De vorige eigenaar van het veulen neemt het niet zo nauw met haar paarden....... mijn pensionhoudster heeft het beestje daar weggehaald en bij ons in de kudde gezet.

Over de moeder van het veulen kan ik nog vrij veel te weten komen dus daar ga ik achter aan.

Fijn Angelique!

Josephina, wat een mooi en eerlijk verhaal........zIt ook al weer bijna te snotteren. Doe niets anders sinds ik een paard heb.....
Paarden zijn met recht 'edele' dieren.

Yep, ik doe het omdat ik wil zien hoe het met het vertrouwen van Liz in mij is gesteld, of in andere bewoordingen hoe het met mijn leiderschap is gesteld
Inmiddels loopt Liz zonder halster/touw achter me aan het hele schrikparcours door, zelfs mooi los helemaal zelfstandig achter me aan over enge plastic grondzeil. Van alle dingen blijft die toch wel spannend.

Ik koppel steeds een stukje schriktraining aan mijn grondwerk- en longeersessies. Liz is lekker slim en als ik iedere keer hetzelfde doe weet ze precies wanneer we klaar zijn.Dan doet ze direct wat ik van haar verwacht, allemaal snel achter elkaar. Ik hoef er niet eens om te vragen. Lachen....
Ik ben nog niet heel ver, dus heb nog niet zoveel keuze uit oefeningen. Vooral het longeren (rondje ene kant, rondje andere kant, eerst in stap, dan in draf.... verder zijn we nog niet , ze weet het precies: mooi rustig tempo, dan even hoofdje nageeflijk, mooi banaanvormpje en dan zegt vrouwtje, braaf, beloning, klaar).
Dus ene keer vooraf schrikdingen, andere keer achteraf schrikdingen. Morgen maar eens schrikdingen tijdens longeren



Wij hadden enkele weken geleden een luchtballon (zo'n grote met mandje met mensen...) die landde op de wei naast die van ons. Da's nog eens schrikken !