Martina schreef op vrijdag 24 september 2010, 9:23:


Natuurlijk bekappen en dan op stal zetten ... ja, dat is dweilen met de kraan open. Maar of het in de weide/paddock of whatever op beton staan echt zoveel training is, dat weet ik eerlijk gezegd niet zo. Tuurlijk zal het schelen en tuurlijk zullen ze, zeker rondom de hooiplaatsen, hun hoeven ietwat slijten, maar of dat echt zoveel scheelt? Ik denk eerder dat de vrije beweging van het paard meer doet dan de ondergrond waar hij op loopt. Mijn idee hoor.
Mijn paarden staan namelijk wel alleen op een weide ... ik heb een pad met gebroken puin tussen de weilanden en daar gaan ze alleen maar over als ik ze in een andere weide verplaats. Zowel Pepper, Goke als Jeen lopen probleemloos over iedere ondergrond. Pepper is 23 jaar, Goke is 16 jaar en Jeen 7. Jeen heeft nooit ijzers gehad. Van Goke en Pepper weet ik dat niet. Als ik Jeen buiten laat kiezen waar hij loopt langs de weg, loopt hij liever op het asfalt dan in de berm.
Ik denk dat het een combinatie is van huisvesting (vrije beweging), voeding en toch ook genetisch. Goke kwam hier met gigantische brokkelhoeven. Je hoefde er maar naar te kijken en de stukken vlogen eraf. Stond bij vorige eigenaar op 3 kg krachtvoer! Direct er vanaf en nu 1,5 jaar verder, fantastische hoeven. Gedeeltelijk is de gezondheid van een paard ook aan zijn hoeven af te lezen (denk ik, heel voorzichtig) in combinatie met tijd, geduld en vooral stug blijven volhouden!

gaby verbruggen schreef op vrijdag 24 september 2010, 15:01:


Of het op te lossen is, weet ik niet ... ik heb het ook gehad toen ik nog 2 paarden had. Jeen en Pepper. Haalde ik Jeen uit de wei, dan ging Pepper vreselijk staan roepen en maar rondjes lopen, kijken, roepen en weer rondjes lopen. Ook al zag ze hem. Nu heb ik meerdere paarden. Nog altijd roepen ze elkaar en gaan ook bij het hek staan kijken wat er allemaal wel niet staat te gebeuren. Nu duurt het nog maar kort, dan gaan ze weer grazen. Totdat ik weer met Jeen aan kom, dan komt Goke soms van achter in het weiland hard roepend aandraven. Als ik Goke uit de wei haal, dan kijken ze wel, maar roepen niet ...
Ik heb ook wel eens gehoord dat dit soort gedrag vaker voorkomt met een "kudde" van 2. Het zijn kuddedieren hé en zijn dan ook niet graag alleen.

Coralie schreef op vrijdag 24 september 2010, 21:47:


Dat herken ik ook, Coralie, bij één van mijn merries, Pepper. Haal je Jeen bij haar weg, dan is het paniek met hoofdletters. Ze heeft ook dagen lopen roepen en zoeken nadat Jeen voor een aantal weken naar Eddy was vertrokken. De eerste dagen dat hij terug was, heeft ze dagenlang zij aan zij met hem gelopen. Misschien raar of onnozel gedacht van mij, maar kunnen sommige paarden niet een hele bijzondere klik met elkaar hebben? Ik wil ze geen menselijke eigenschappen toedichten, maar ik weet ook donders goed wat ik zie.

Spirithorses schreef op vrijdag 24 september 2010, 22:44:


Nee, beweer ik ook niet hoor. Want ik heb Jeen altijd meegenomen. Ze bleef het doen. Nu, ze heeft een veulentje van zo'n 2,5 maand oud, staan er twee "meiden" te gillen
Grappige is dat Nolasco wel van Jeen bij Goke mocht, maar bij Pepper ... no way ... daar moest hij vooral bij uit de buurt blijven. Ik vind het echt een setje ... kijk maar naar mijn foto ... de voorste is Goke, die gaat altijd haar eigen weg. Dan krijg je Jeen en voila ... Pepper! Zo'n beetje alle foto's zie je die twee bij elkaar scharrelen. Echt zo'n setje.
Het heeft echt een pak gescheeld toen Goke kwam. Pepper vond het nog steeds niet leuk, maar was sneller een beetje relaxt. Het scheelt volgens mij enorm als je meer paarden bij elkaar houdt dan twee.

gaby verbruggen schreef op zaterdag 25 september 2010, 11:57:


Neeeeee ... geen shetlander. Als je er wat bij wilt zetten, zorg dan dat je qua voerbehoefte/regime een gelijkgestemde vindt. Ik heb hier twee shetjes, die staan bij elkaar in een paddock. Een shet vind ik geen geschikt maatje voor paarden, wel voor shetjes.

MarshaBart schreef op zaterdag 25 september 2010, 16:20:


De beste overtuiging is zelf de cursus gaan volgen.

Dit weekend worden het Nationale Kampioenschap TREC gereden in Ede. Gisteren was de POR, een oriëntatierit in diverse klassen. T1/T2 (beginnersklasse) is zo’n kleine 25 km en je krijgt de gelegenheid om de te rijden route over te nemen op een blanco kaart. Je vertrekt op een bepaalde tijd en het is de bedoeling dat je het parcours met gemiddelde tijdsafstanden aflegt en uiteindelijke weer een keer over de finish komt.
En …. Jeen en ik hebben meegereden samen met Angelique en Banjer. Het idee is een aantal weken geleden ontstaan. “Joh, Anja, dat is leuk … doe een keertje mee. De volgende wedstrijd is eind september … by the way wel het NK, maar je moet ergens beginnen, toch?”
Ach, kan mij het schelen, waarom niet? Het weekend voor de NK was er door Karin van Burk een dag georganiseerd in Duitsland waar de TREC uitgelegd werd. Dus hop … Jeen naar Duitsland. Hoe bedoel je internationaal bezig?
Enfin, ik heb mijn man zo gek gekregen de start vast te leggen op film voor het nageslacht en wie geïnteresseerd is http://www.youtube.com/watch?v=DALkAzqOyoU
Wie herinnert zich nog het drama filmpje van enkele maanden geleden waarop ik klotsend en hobbelend nog geen 5 meter uit de hoek van mijn bak kwam? Nu? Vreemde terreinen, auto’s, vrachtwagens, motorrijders, bos, open vlaktes … het maakt Jeen niets meer uit en mij ook niet meer. In slechts 4 weken is een solide basis gelegd door Eddy Druppel en ik kan Jeen met deze basis van hier naar Tokyo rijden. Wat ben ik trots op mijn Jeen, wat ben ik trots op mezelf en wat ben ik Eddy dankbaar voor zijn fantastische hulp!

Nils Vellinga schreef op zondag 26 september 2010, 15:22:

Ik heb hier 4 paarden staan en 2 shetjes ... die laatste staan apart, inderdaad vanwege HB. Catootje, shetje, is behoorlijk bevangen hier gekomen. Bliksem, een jong shetje van 2, nog nooit bevangen geweest en zo wil ik het wel graag houden. Dus ... Catootje en Bliksem apart. Ik discrimineer niet naar ras, maar vind wel dat je het aan ieder ras verschuldigd bent om de ze te houden naar de rasspecifieke behoeften. Groomen met een behoorlijke pony of paard is voor een shetje ook lastig. Oké ze staan dan wel met een soort van soortgenootje ... maar het is verre van ideaal! Tot zover weer mijn onzin.

Nils Vellinga schreef op zondag 26 september 2010, 16:21:


Vertel, vertel


Ik heb niet meegedaan aan de PTV en de MA. Vandaag wel naar deze onderdelen gaan kijken. Terrein, voor zover wij het parcours conform de opdracht hebben gereden , was niet zo moeilijk vond ik. Diverse ondergronden, vlakten, wat niveau verschillen, maar daar bleef het bij. Vanzelfsprekend kom je diverse hekken en laag hangende takken tegen. Bij één behoorlijk laaghangende tak en tevens een serieus stevige tak, dacht Jeen dat het op het laagste punt ook nog wel ging ... ik moest echt plat voorover en hing nagenoeg om zijn hals te bungelen, want de tak had ik op mijn cap en die tak verrekte het om mee te geven

Seizoen is nu over en ik ga serieus op de onderdelen PTV & MA trainen. Dus volgend seizoen doe ik aan alle onderdelen mee. Jij rijdt toch ook TREC? Zo ja, dan gaan we elkaar zeker een keer tegen komen!

Nils Vellinga schreef op zondag 26 september 2010, 20:05:

Je bent welkom, Nils! Kun je me gelijk leren mennen bitloos ... want dat staat volgend voorjaar op het program ... Jeen voor de kar!

Coralie schreef op zondag 26 september 2010, 19:49:


Dank, Coralie. Ja, ik geloof dat m'n zit verbeterd is. Ben er ook hartstikke druk mee geweest ... op het moment dat ik maar eventjes voel dat ik niet lekker zit, neem ik Jeen of Goke terug in stap en vandaar uit probeer ik het opnieuw. Oefen regelmatig in mijn bak en dan laat ik mijn man filmen om vervolgens iedere millimeter te bestuderen. Ik probeer ook echt aan mezelf te werken en niet als bagage op het paard rond te hobbelen. Maar pffff ... beetje netjes zitten is nog niet zo eenvoudig!

MarshaBart schreef op zondag 26 september 2010, 20:38:


Yep, dat is de definitie van ijzerloos. TREC is leuk hé? Ben je nog niet toe aan een bepaald onderdeel of hindernis ... geen enkel probleem, simpel zeggen tegen de jury "deze sla ik over" en je kunt door naar de volgende. Zo kan iedere combinatie rustig werken aan diverse obstakels, geen druk, geen haat en nijd onder elkaar, gewoon een ontspannen sfeer. Alle disciplines komen zo'n beetje aan bod en het is niet "zomaar" een beetje bosklossen. Zoals ik het nu heb ervaren en zie is TREC het ultieme vervolgtraject voor Jeen en mij. Eigenlijk is TREC voor ieder paard en ruiter wel interessant. Je overwint iedere keer weer andere situaties en obstakels zodat het vertrouwen tussen paard en ruiter toeneemt. Mooi toch? En toch lekker buiten ... ik vind het erg leuk!

Dani62 schreef op maandag 27 september 2010, 10:46:


Euhhhhh ... vorig jaar was het in september nog erg mooi, oktober en november was kledder nat en daarna is het gaan vriezen tot en met februari. Dus laat de sneeuw nu maar eventjes blijven waar ie is ... er is nog tijd zat!

Dani62 schreef op maandag 27 september 2010, 11:06:


Owww okey! Was al bijna van plan mijn sneeuwmuts uit het stof te gaan kloppen, maar nu wacht ik nog effe dan