Wie een paard anatomische en natuurkundig goed bestudeert kan als alleen tot de conclusie komen dat dressuur volledig in strijd is met de natuurlijke houding en bouw van het paard. Immers de voorhand was toch al ingericht op het dragen van het volledige gewicht van het paard en daar komt dan een klein gewichtje extra bij als de ruiter erop zit; dat is geen punt, want zoveel weegt een mens niet en is praktisch te verwaarlozen, bovendien zitten we er niet 24/7 op.

De houding die je bij veel westernruiters ziet (en dan bedoel ik niet die sukkels die met dikke scharenbitten lopen te rossen), is veel natuurlijker, hoofd laag en nek lang. Ik denk dat de cowboys veel meer inzicht hadden dan die duffe Engelsen op hun veel te kleine zadeltjes. Cowboys werkten dag en nacht met hun paarden en kwamen ten eerste al tot de ontdekking dat de Engelse zadels totaal ongeschikt waren en ook die manier van rijden voor een paard niet vol te houden is als ie meer dan één uurtje moet huppelen onder een zadel. Engels rijden, dressuur rijden, is meer showrijden, zo zie ik het. Als je showrijden leuk vindt, moet je dat vooral doen, net als dat je springen leuk vindt, maar wel met mate, anders slijt je paard te hard. Dat geldt voor dressuur net zo goed. Komt nog eens bij dat een paart in een bakje rijden van 20 x 40 ook volstrekt onlogisch is, je vraagt elke 30 meter een bocht van een paard (je kan maximaal 30 m vooruit rijden), terwijl een paard niet gemáákt is om zoveel bochten te rijden. De pezen gaan draaibewegingen maken op plaatsen waar het niet gewenst is. In geen enkele sport komen zoveel peesproblemen voor als in dressuur, terwijl bijv. endurance veel belastender 'lijkt'. Maar omdat daar vooral rechtuit gereden wordt, worden pezen belast op de manier zoals ze door de natuur bedoeld zijn.

Sandra van Bommel schreef op zondag 19 september 2010, 14:45:


Des te meer reden om deze kennis te verspreiden!

Merel Stoffers schreef op zondag 19 september 2010, 15:36:


Gymnasticeren is wat mijn betreft bijvoorbeeld ook 'buig je hoofd naar links en naar rechts voor een koekje' en dan hoef je er niet eens op te zitten.

Wat betreft 'achterhand eronder brengen' en 'lopen op de voorhand'

leg mij dan eens uit wát er dan zo slecht is aan op de voorhand lopen. Want dit soort bezweringen doen mij sterk denken aan 'nee rechts opstijgen kan niet' en 'een paard dat op de harde weg loopt moet beslist op ijzers anders slijten zijn hoeven verkeerd/teveel af' en zo ook dus 'een paard dat op de voorhand loopt dat is slecht' hoezo slecht waarom dan? Wat gebeurt er dan?

Merel Stoffers schreef op zondag 19 september 2010, 15:39:


Door het skelet en anatomie te bestuderen en hier ook met een natuurkundig oog naar te kijken. Ook heb ik Heusmann en anderen gelezen, die telkens erop terugkomen dat wanneer je met losse teugel rijdt er geen problemen ontstaan. In het boek 'equine science' wordt ook melding gemaakt van dat een spier vanaf de nek naar het voorbeen loopt en meedoet in het naar voren brengen van het voorbeen en dat op het moment dat de nek niet vrijgelaten wordt, het paard deze spier niet meer of amper kan gebruiken'

Ook als je meer leest over wat de functies zijn van de voorhand en de achterhand, kan je niet anders dan tot de conclusie komen dat de voorhand gebouwd is voor het dragen van het gewicht van het paard. Het hoofd van een paard is heel zwaar en werkt als contragewicht (laat je paard eens platspuiten bij de tandarts en je moet zelf het hoofd omhoog tillen voor de TA). De voorhand is als het wiel van een kruiwagen en de benen van de duwer zijn de achterhand van het paard. Deze zorgt voor de voortbeweging niet voor het dragen van het gewicht, ja een beetje, zoals dat ook is bij de kruiwagen, maar het grootste gedeelte van het gewicht rust op het wiel; de voorhand.

Als de voorhand van nature toch al gemaakt was om gewicht te dragen dan is de voorhand toch ook de aangewezen plek om het kleine beetje extra gewicht van de ruiter te dragen en niet de achterhand die van nature een totáál ander functie heeft.

Het is wat mij betreft gewoon logisch nadenken en tot de conclusie komen dat alles wat je ooit vertelt is, gewoon nieuwe kleren van de keizer zijn. Gebakken lucht en onzin. Er gaan ondanks die bezweringen en theorieen heel wat paarden naar de slacht. Ik refereer ook even aan het stukje in het boek van F&I, dat cybische stukje 'en tegen de tijd dat het paard eindelijk goed heeft leren lopen is het versleten' iets in die strekking kan het zo snel niet vinden. Iedereen begint nog steeds als een natte aap te krijsen als je beweert dat je paard prima zonder dressuur kan. Hoezo niet zonder dressuur? Gaat je paard kapot dan? Heb ik dan gewoon geluk gehad met mijn paarden dat ze ondanks het gebrek aan dressuur nog steeds heel zijn? En dan hebben Frans en Ilona ook al geluk, want ook hun paarden zijn ondanks het gebrek aan dressuur nog steeds heel. Of zijn ze nog steeds heel dankzij het gebrek aan dressuur.....

Misschien moeten we naast natuurlijk bekappen ook maar 'het nieuwe paardrijden' invoeren.