Ik heb even zitten rekenen (hoeveel hooi had ik afgelopen jaar en hoeveel was daar dit jaar rond dezelfde tijd van over) en ik kom op een gemiddelde van ongeveer 10 kilo per paard per dag (KWPN-ers).

juul74 schreef op zaterdag 18 september 2010, 17:53:


Dat touwtje heeft hoe dan ook een dwangfunctie. Want wanneer je paard z'n hoofd omhoog wil doen, dan kan dat niet. Hij wordt gedwongen om z'n hoofd laag te houden.


Dat is onmogelijk. Hoofd omlaag dwingen is geen nageeflijkheid.


Voor jou misschien wel, maar voor je paard niet. Die krijgt een ruk en pijnscheut in z'n mond zodra hij z'n hoofd omhoog wil doen. Je paard wordt gedwongen in een bepaalde houding te lopen en daar is niets fijns aan.


Allereerst dan maar het bit eruit. En de touwtjes weg. En goed les nemen. En je verdiepen in de anatomie van het paard.

Eén van mijn paarden heeft al zo'n half jaar zo nu en dan moeite met het eten van hooi. Wanneer ze begint met eten, laat ze proppen uit haar mond vallen. Na zo'n 5 tot 10 minuten gaat het goed en peuzelt ze lekker verder.
In eerste instantie heb ik een dierenarts laten komen, die haar hele mond en gebit heeft geïnspecteerd. Op hier en daar een miniem scherp randje op de kiezen na kon ze niets aan het gebit en de mond ontdekken.

Het wel/niet proppen maken wisselde nogal, soms ging het een hele tijd goed en dan opeens had ze weer moeite. Afgelopen zomer is Olav geweest voor de gebitsbehandelingen en ook hij heeft niets gemeld, enkel een paar kleine scherpe randjes gevijld.
Al met al gaat het wel/niet proppen uit de mond laten vallen af en aan; dan weer een tijdje niet, dan weer een tijdje wel.
Het viel me op dat zolang ze van de grond eet (bultjes hooi in de wei), dat het dan goed gaat. Dus ik heb haar geleerd om ook bij het hooinet in de paddock haar hoofd laag te houden wanneer ze staat te kauwen/malen. Op deze manier gaat het hooi eten goed.

Wat mij begon op te vallen, waren haar dikke opgezwollen speekselklieren. Ik vroeg me af of er een verband was.
Gisteren was de osteopaat bij haar en ik vroeg of de gezwollen speekselklieren van invloed konden zijn op het kauwen/malen/slikken. Dat was volgens haar zeker het geval; door de zwelling zou er minder/onvoldoende speeksel aangemaakt worden, waardoor het eten (goed vermalen en doorslikken) bemoeilijkt wordt.

Eigenlijk zijn we wel tot de conclusie gekomen dat dit de oorzaak is.
Verder vertelde ze dat er dit jaar ontzettend veel paarden zijn met gezwollen speekselklieren en dat er maar weinig bekend is over de oorzaak e.d..

Herkennen jullie dit?
En wie weet er wat meer over de werking van de speekselklieren?

Jacqueline v d Berg schreef op woensdag 29 september 2010, 13:46:


Heb je daar zelf ervaring mee?
Het schijnt namelijk averechts te werken.
Masseren om te activeren schijnt wel bij lymfeklieren goed te werken, maar bij speekselklieren niet.

Wat een vreselijke diagnose.
Waar zit het precies in/op het slijmvlies?


Weet je inmiddels meer van wat er uit de overleggen is gekomen?

Mijn paard heeft vanaf het begin dat ik haar had, ook last van bloedneuzen gehad.
De DA is twee keer met een slang naar binnen geweest en kon geen oorzaak ontdekken.

Verklaring die ik er zelf voor had, was haar gevoeligheid voor mugjes/vliegjes. Door al haar gebries knapten er dan wat bloedvaatjes en ontstond de bloedneus. Ook gewoon grazend in de wei.
Ik vond het altijd een vreselijk gezicht.
Inmiddels heeft ze alweer zo'n anderhalf jaar geen bloedneus meer gehad, dus het gaat nu goed.

Hebben jullie dan ook een verminderde speekselaanmaak geconstateerd bij jullie paarden/pony's? En/of moeilijker hooi eten?

Patricia van Baarlen schreef op vrijdag 1 oktober 2010, 20:46:


Ik heb nu 4 jaar een groot net van hooinet.nl en hij gaat nog steeds mee.

Wat kan zoiets toch snel gaan...
Mooi te lezen dat en hoe hij afscheid heeft genomen.
Heel veel sterkte met het verwerken van zo'n groot verlies.

joop schreef op maandag 4 oktober 2010, 9:26:


Heel toevallig zat ik net een artikel te lezen over maagzweren. Daar staat dit over het voeren van granen:

"Hoge giften aan granen vormen een belangrijke risicofactor. Ze bevatten veel gemakkelijk verteerbare koolhydraten die afgebroken kunnen worden in de maag, waardoor vluchtige vetzuren ontstaan. Vooral als dit voer plakt op de wand van de maag, kan daar ter plaatse gemakkelijk een zweer ontstaan."

Ik zou dus per direct stoppen met het voeren van gerst aan je veulen. Een kilo in zo'n klein maagje kan echt funest zijn.

Ik vind het altijd heel bijzonder om dit soort consulten te lezen.

Bedankt voor het delen Stephanie!

Weet je zeker dat het de lymfeklieren zijn en niet de speekselklieren?