Ans Jondral schreef op maandag 13 september 2010, 22:13:


Hallo mensen! In welke tijd leven wij?

Vroeger was je dood als je stopte met ademen. Dan kwam de dokter met een spiegeltje voor je mond, en als dat niet meer besloeg dan was je dood.
Helaas kwam het wel eens voor dat je ademhaling te gering was om te ontdekken, of alleen maar tijdelijk was gestopt, en was je al dood verklaard terwijl je eigenlijk nog niet dood was.

Daarna was het de hartstilstand. Klopt het hart niet meer, dan ben je dood. Ook hier kleven nadelen aan. Vooral toen bleek dat je met een stroomstoot een stilstaand hart weer aan de gang kon krijgen. Was je dood en weer tot leven gewekt? Of was je eigenlijk gewoon nooit dood geweest?

Inmiddels, en dat is toch echt al een tijdje, is de concensus dat je dood bent als je hersenen het niet meer doen. Hier is geen vergissing mogelijk. Hersenen die volledig out zijn (en dus niet in coma, want dan doen je hersenen het nog wel, alleen ben je niet wakker), die komen niet meer tot leven.


Nee, de pin IS de dood. Dat het hart nog een tijd door blijft kloppen is irrelevant. Het hart is alleen maar een pomp, niks meer. Het hele zijn, je belevingen, je herinneringen, je voelen, alles eigenlijk, zit in je brein. Doet dat het niet meer, dan is de rest gewoon vlees bloed en botten. Ook al kan dat zootje door wat reflexen en automatismen nog een tijdje doorsudderen en een verder ontzield lichaam volstrekt zinloos van bloed blijven voorzien. Dat duurt doorgaans niet zo lang omdat het zonder aansturing van de hersenen toch al vrij snel spaak loopt.

Frans

Ans Jondral schreef op dinsdag 14 september 2010, 9:55:


Hersendood IS dood. Alle andere organen blijven nog even functioneren, de een wat langer dan de andere, het hart blijft nog even pompen, de nieren werken nog wat langer door, de lever blijft het ook nog een poosje doen, enzovoorts.
De hersenen zijn bepalend wanneer je dood bent, wat de andere organen doen (inclusief het hart) is totaal niet relevant.

Ook in het ziekenhuis zullen ze je als overleden aangeven op het moment dat je hersenen dood zijn. Ook al blijft je hart kloppen (wat in het ziekenhuis soms nog dagen kan duren, soms zelfs expres om organen te kunnen doneren), maar als overlijdensdatum en tijdstip wordt het moment aangehouden dat de hersenen zijn opgehouden met functioneren. Ook al stopt je hart pas de volgende dag.

Het hart is maar een pomp, gewoon een spier, niks meer. Behalve dat de werking lekker gemakkelijk van buitenaf is vast te stellen, wat bij nieren of lever veel moeilijker is, zie ik geen enkele reden om het hart als doodscriterium te nemen. Je kan het zo goed zeggen dat je pas dood bent als je nieren het niet meer doen. Allemaal onzin natuurlijk, want het gaat uiteindelijk om de hersenen. Die bepalen wat je bent, wie je bent, etc.

Je hoeft mij natuurlijk niet op mijn woord te geloven: Een en ander is ook terug te vinden op diverse medische pagina's op internet.

Frans

Spirithorses schreef op dinsdag 14 september 2010, 9:52:


Al jaren niet meer. We vonden het een regelrechte ramp. Het zal ook wel rasafhankelijk zijn, maar die &^%@^-krengen zijn niet te pakken, ontsnappen voortdurend, brengen zichzelf steeds weer in de problemen, etc.

Gewoon afrasteringsdraad is niet genoeg. Dus het moeten van die netten zijn. Daar blijven de rammetjes dan weer met hun hoorns in hangen. Twee keer een ram-lan gehad die zichzelf had ingeknoopt in het net en daardoor was overleden. Toen weer een keer een schaap met een gebroken poot. Daarna een schaap dat levend werd opgegeten door maden, terwijl het een paar dagen daarvoor nog schoon was. Een ram gehad die mensen begon aan te vallen, kostte mijn zoontje een voortand. Daarna weer een ram die alle afrasteringen saboteerde zodat de hele kudde over de weg ging lopen. Toen we een keer weg moesten hadden we geen andere keus dan de betreffende ram maar noodgedwongen even in een paardenstal te parkeren. Bovendeel van de deur opgelaten. Toen we terugkwamen hing de ram met zijn horens over de onderdeur, zichzelf opgehangen.
Het waren niet onze eigen schapen, dus we hadden er ook niet alles over te zeggen, anders hadden we eea ook wel wat anders aangepakt.
Maar na het laatste voorval hadden we er schoon genoeg van en gezegd dat de schapen niet meer welkom waren.

De grotere rassen, zoals Texelaars, schijnen iets minder uit te breken. Maar die gaan dan weer op hun rug liggen, en gaan dan dood omdat ze niet meer zelfstandig om kunnen keren. Gesodemieter heb je dus altijd met dat wolvee.

Schapen zijn bio-industrie, en als je niet tegen idiote regels, administratief werk, overheidsbemoeizucht, etc. kan, dan begin er niet aan.
Omdat het niet onze eigen schapen waren viel het papierwerk voor ONS nog wel mee. Maar onderschat dat niet! Je zit met verplichte oormerken (in elk oor, eentje schijnt niet genoeg te zijn), iedere beweging van de schapen moet je documenteren, jaja, zelfs als je de schapen een paar huizen verderop brengt moet je documenten invullen, tijdens het "transport" bij je hebben, nog jaren bewaren, etc. je moet een administratief nummer aanvragen, en zit daarmee direct ook binnen de controle van het systeem. Zo moesten al die beesten ineens getest worden op BSE, terwijl ze niet voor de consumptie waren enzovoorts. Krijg je een verplichte dierenarts op de stoep die je niet kunt weigeren. Gek werden we ervan. Als je schapen neemt dan zit je tot over je oren in het hele bio-industrie-gebeuren, en dan moet je maar net willen he?

Na al die idyllische verhalen dus eens een ander geluid. Bezint eer ge begint. Geiten schijnen nog erger te zijn!

Frans

Ans Jondral schreef op dinsdag 14 september 2010, 10:33:


Zal best Ans,


En daar blijf ik het mee oneens.
Die pin is de slachting, de rest, het opensnijden van bloedvaten, buik, darmen, etc. is alleen maar de verwerking.

Het hart stopt inderdaad met kloppen als het bloed weg is, maar de spieren blijven nog leven, en af en toe stuiptrekken terwijl ze al los aan de haak hangen. Toch is het niet relevant dat er nog spieren zijn of een hart dat het nog doet. Als de hersenen dood zijn, is het beest dood.


Van electrocutie gaan de hersnen niet dood. Tenminste, technisch kan dat wel, maar het zal wel teveel stroom kosten of zo?

Frans

Jamina schreef op vrijdag 22 oktober 2010, 15:22:


Wellicht ten overvloedde, maar wij hebben onze veulens nooit wat anders gegeven dan hooi of gras. Ze zijn inmiddels 5 jaar, maar hebben nog nooit een dierenarts gezien en zijn kerngezond.

Mais is het allerslechtste dat je een paard kunt geven. Er zit niets interessants in, alleen maar bergen koolhydraten, die de darmflora vernietigen en uiteindelijk tot insulineresistentie en obesitas kunnen leiden. Mais is vergif voor paarden. Het is erger dan patat voor kinderen. Een dikmaker, maar er zit niks in dat je beslist nodig hebt voor de groei.

Het beste kun je een gewasonderzoekje laten doen, waarmee je controleert of het hooi/gras dat je voert geen ernstige tekorten of tevelen bevat. Dan weet je zeker dat het voedsel dat je geeft prima geschikt is om veulens mee op te laten groeien.

Als je helemaal paranoide bent, dan kun je ook nog eens een keer een bloedonderzoekje laten doen, zodat je kan zien dat alle belangrijke stoffen inderdaad aanwezig zijn in het veulen.

Zomaar wat gaan bijvoeren is een slecht idee, bijna elk bijvoer heeft zijn specifieke nadelen, en tevelen zijn net zo slecht als tekorten, dus je als je "blind" wat gaat bijvoeren dan doe je meer kwaad dan goed.

Je afvragen of een veulen van gras en hooi kan opgroeien is net zoiets als je afvragen of kerkuilen van "alleen maar muizen" kunnen opgroeien. Ze zijn er voor gemaakt om daar mee op te groeien, dus je mag er normaal van uitgaan dat het geen problemen oplevert.

Verder, realiseer je dat veulens altijd "mager" ogen. Ze zijn al snel bijna net zo groot als volwassen paarden, dus de leek verwacht ook het normale postuur. Maar een jong paard dat er niet scharminkelig uitziet is te dik. Net zo als een jongen van 14 die het postuur heeft van een vent van 30. Dat hoort niet zo, en als het wel zo is dan klopt er iets niet. Je kan zo'n jongen bergen patat gaan voeren zodat ie minder slungelig wordt en meer gaat lijken op een vent van 30, maar of dat nou gezond is... Maar dat is wel wat er veelal uit onwetendheid met veulens wordt gedaan.

Helaas worden de meeste veulens dus te vet gemest, en zijn we gewend geraakt aan gevulde veulens. Dat neemt niet weg dat het ongezond is en dat de botten te snel worden belast met teveel gewicht. Er zijn steeds meer aanwijzingen dat bijvoorbeeld OCD ontstaat door overvoeding in de veulentijd.

Frans

Patricia van Baarlen schreef op woensdag 27 oktober 2010, 20:43:


Klopt. Maar dat is voornamelijk gunstig voor wat betreft de psyche van het dier.
Ik denk dat ze in natuurlijke omstandigheden vooral lang gezoogd worden omdat ze veelal in voedselschaarste opgroeien, onderaan de rangorde staan en minder lang mogen eten, het gebit nog niet in staat is om de houtachtige gewassen goed te kunnen verwerken, enzovoorts. In onze situatie geldt dat er een overvloed aan voedsel is, dat bovendien met een nog niet volledig gebit ook prima te verwerken is, en dat er dus geen reden is om aan te nemen dat het veulen er niet van kan leven.


Het skelet groeit vanaf die periode dermate langzaam dat er geen noemenswaardige hoeveelheid extra calcium nodig is. Eiwittekort zou theoretisch kunnen (komt zelden voor, maar het kan), maar dat heeft geen ernstige consequenties. De groei gaat dan wat minder snel (maar gaat dan gewoon op een ander moment wat langer door). Het zijn de genen die bepalen hoe groot een veulen wordt, voeding heeft daar nauwelijks invloed op. In gebieden met voedselschaarste onstaan er geen dwergen, zo werkt dat niet. (De kinderen die de hongerwinter hebben meegemaakt zijn ook niet gemuteerd in dwergen, maar ondanks de ondervoeding uitgegroeid tot normale volwassenen). Er zijn stemmen die beweren dat het zelfs goed is om de groei van veulens wat af te remmen, omdat dit in de natuur ook zo gebeurt, en de onbelemmerde groei op standje maximaal van veulens alleen maar tot lichamelijke problemen leidt. Het veulen is dus "ontworpen" om langzamer te groeien, maar tegelijkertijd om er van te profiteren wanneer hij ineens in een voedseloverschot terecht komt, wat in de natuur nooit lang duurt. Maar wij laten een veulen in een voortdurend voedseloverschot opgroeien, wat onnatuurlijk is en niet noodzakelijkerwijs het beste is voor het veulen. Je kan het ook vergelijken met gras, dat je met kunstmest flink hard kan laten groeien, maar dat betekent niet dat als het gras minder voeding krijgt en minder snel groeit, dit ook slecht is voor het gras.
Je hoeft met dit idee niets te doen, maar het stelt je misschien gerust als je beseft dat je veulen niet perse op maximale snelheid hoeft te groeien. Groot wordt ie echt wel. Wel is het belangrijk dat er geen ernstige gebreken of tevelen aan bepaalde mineralen zijn. Maar die uiten zich dan ook in de volwassen paarden. Met andere woorden: als de volwassen paarden gezond blijven bij het voedsel dat ze krijgen, dan is het erg onwaarschijnlijk dat het veulen wat tekort komt als hij hetzelfde voedsel krijgt.


Dan zou ik een bloedonderzoekje overwegen. Je slaapt geruster als je weet dat het allemaal prima is met de calcium-waarden enzo.

Frans

Met alleen een kreet "paarden kunnen prima buiten staan" ben je er denk ik niet. De mensen snappen al dat jij denkt dat je paarden buiten kunnen staan, want anders stonden ze daar niet.
Wat mensen ongerust maakt is natuurlijk het feit dat ze geleerd hebben dat paarden op stal horen te staan... en om die ongerustheid weg te nemen zul je moeten uitleggen waarom de paarden WEL buiten kunnen staan.


In de onderkop staat het eigenlijk al heel simpel. Het argument dat er op een staldeur een slot moet omdat het paard anders zo weer buiten staat vind ik zelf nog een van de beste argumenten die er op de hele PN-site te vinden zijn. Hij is simpel, voor iedere leek zonder voorkennis te begrijpen, en er valt voor de verstokte stal-adepten weinig tegenin te brengen. De meeste mensen zullen deze onderkop sowieso wel lezen.

Wie meer inhoudelijke argumenten wil kan verder lezen, maar het hoeft niet. Ook zonder dat doet een puntsgewijze opsomming wonderen. Het geeft direct aan dat de paarden niet buiten staan uit laksheid, luiheid, bezuiniging, maar dat er over nagedacht is.


Is in dit geval prima.


Dat denk ik niet. Het komt maar zeer zelden voor dat ik thuis iets in de browser ga intikken wat ik onderweg heb gezien. Ik lees ter plekke, maar als ik thuiskom ben ik de URL vergeten, ligt mijn aandacht allang bij wat anders, of, omdat het toch niet zo belangrijk is, heb ik gewoon geen zin om een URL in te gaan tikken. Ik klik liever dan dat ik tik.

Mensen die zich zo druk maken over die paarden dat ze de dierenbescherming willen bellen zullen waarschijnlijk WEL de hele tekst lezen. Ook prima. De tekst is speciaal zo opgezet dat het voor leken duidelijk is waarom er voor deze paarden wat anders geldt dan dat ze vroeger als penny-meisje, of van het manege-maatje, hebben gehoord. Dan is er geen conflict meer, de manege heeft gelijk, en jij hebt gelijk, want het gaat immers over een totaal andere manier van houden die niet meer vergelijkbaar is.

Je kunt inderdaad niet in 1 affiche iemand overtuigen. Dus neem je gewoon de schijnbare tegenstrijdigheid weg. Hier is over nagedacht, dit zijn paarden waarvoor de manege-theorie niet geldt omdat ze anders worden gehouden. Het zal dus wel goed zijn, en de dierenbescherming zou je waarschijnlijk uitlachen.

Het feit dat we over geschoren paarden spreken past prima in deze lijn: De tegenstrijdigheid valt weg, want de paarden op de manege kunnen niet buiten staan omdat ze zijn geschoren, maar deze paarden zijn speciaal niet geschoren zodat ze WEL buiten kunnen staan. Dat verklaart dan alles.

Dat is dus wat de affiche probeert te bewerkstelligen. Wegnemen van de ongerustheid door de tegenstrijdigheid in informatie te elimineren.

Frans