joop schreef op vrijdag 10 september 2010, 12:54:


Mja, dat vind ik wel een goede verklaring.
Het zijn ook eigenlijk altijd verder wel gezonde voeten en zo'n zweer is dan een eenmalig iets, nooit chronisch of verwaarloosde voeten ofzo.

Groet, Pien

jennet schreef :


Ik vraag me af hoeveel het paard er daadwerkelijk van mee krijgt in een slachthuis. We zijn er wel geweest om hoeven op te halen, gelukkig nooit paarden gezien maar wel schapen en koeien die heel rustig achter de hekken stonden te eten, geen angst verder.
Het gaat ook heel snel in zo'n slachthuis, zeker als je er zelf bij kunt blijven en met je paard gelijk naar binnen wordt geleid. Zelf heb ik er geen ervaring mee maar ik heb al veel verhalen meegekregen van euthanasie en doodsstrijd en hoe 'paardvriendelijk' het er in het slachthuis aantoe ging, dus spuiten is voor mij niet keuze één, behalve wanneer een paard dusdanig ziek en verzwakt is dat hij geen levenskracht meer heeft, ik verwacht dat een dier in zulke omstandigheden sneller opgeeft en accepteert wat er gaat gebeuren waardoor het spuitje sneller zal werken.

Paarden zijn niet zo bang van dood zoals wij mensen omdat wij het beladen en omgeven door emoties. Zo hielden wij aanvankelijk de dode oefenhoeven voor de bekapcursussen angstvallig weg bij de paarden, maar weet je; het interesseert ze geen biet en ze zijn er al helemaal niet bang van. Wel willen ze er graag aan ruiken. Dat heb ik liever niet vanwege eventuele ziektes, maar ze vinden het eerder interessant dan akelig. Ze lopen niet eens te snorken als er ergens een hoef ligt.

Tis weer wat de men ervan maakt.

groet, Pien

Frans Veldman schreef op maandag 13 september 2010, 19:50:


Hihi, schrijf ik dus precies hetzelfde
Groet, Pien

Wil schreef op maandag 13 september 2010, 20:43:



En daarom vind ik katten nou zo leuk....
Is eens wat anders dan die slome witte blafmuts die vandaag de hele dag d'r mandje amper uit wilde.... (tja, maandag vrije dag he).

Groet, Pien

Wil schreef :

Afgelopen zaterdag tijdens de bekapcursus, kwam onze buurman vertellen dat dieven die nacht een van de koeien doodgeschoten hadden. Notabene 30 meter van ons huis in de weide die bij onze boerderij hoort (maar die nu nog wordt gebruikt door de eigenaar).
Wat bleek later; de koe leefde nog; ze was met een slagpin gedood maar dat was dus niet gelukt . Ze lag aan het hek, klaar om op te laden maar de dieven zullen verstoord zijn en hebben haar toen laten liggen. Arm dier. De VA heeft haar 's ochtends dood gespoten.
Ze ligt nu nog steeds hier achter, Rendac is nog niet geweest. Beetje stinky nu.

Ik had die nacht erg onrustig geslapen en ik kan er met mijn hoofd niet bij dat ik niks gehoord hebt, het zijn heel schuchtere koeien die paniek maken als er een vreemde bij komt, en al helemaal midden in de nacht.
Zo'n slagpen doodt dus niet gelijk (blijkbaar). Ze was wel hersendood.

Groet, Pien

jennet schreef :

Nou, zo'n hoef ruikt behoorlijk naar paard hoor (mest onder de hoef). Net zoals ze ook aan je bekaphandschoenen willen snuffelen, of aan je schoenen waarmee je bij andere paarden bent geweest en over hun terrein hebt gelopen.


Ik moet er ook niet aan denken dat ik zou meegaan. Jack zou dat wel durven, die vindt dat je dat zelfs aan het paard verplicht bent.

Groet, Pien

Koen Theys schreef op maandag 13 september 2010, 9:20:


Jij kunt wel willen kiezen voor een bepaalde rijstijl, maar als de bijrijd dames andere ideeën daarover hebben weet ik niet in hoeverre jij daarin mee zou willen gaan natuurlijk.

Gaat het niet, zoals Coralie net ook schreef, om de basis, de manier waarop je wilt dat je paarden leren? Dan maakt het discipline niet veel uit.

Ik neem aan dat je weinig druk wilt, niet kopsjorren maar het paard de ruimte gevend om zichzelf te kunnen ontwikkelen, dmv grondwerkspelletjes de basis aanlerend, veel belonen, paard in zijn/haar waarde latend, geen bit, zweep, sporen, ijzers etcetera.

Hier rijden we paarden zowel 'western' als 'engels' in. Ik zet dat tussen haakjes omdat de basis universeel is. Pas wanneer het paard verder in zijn/haar opleiding is kun je een keuze maken en in een bepaalde richting verder gaan ontwikkelen. Daarbij ligt het er ook aan wat de sterke punten van zo'n paard zijn. Evy is meer van de dressuurmatige kant, ik van het (recreaieve)western. en toch liggen onze gedachten perfect op één lijn hierbij.
Dat kan, het hoeft mekaar niet te bijten en het geeft geen verwarring bij het paard.
Basis is basis.

groet, Pien

Merel Stoffers schreef ":


Voornamelijk de optoming.
(Dressuurtrutje versus luie westernrijder, laat het haar maar niet horen)

Hoewel ik ook wel moet toegeven dat ik na mijn vroegere westernwedstrijdverleden in mijn hart nu eigenlijk meer bosklosser geworden ben en Evy meer van de uitdagingen is. Heeft waarschijnlijk ook wel met leeftijd te maken. Hoewel we het trainen wel gewoon samen doen hoor, en alles overleggen/trainingsprogramma's maken.

Groet, Pien

Frans Veldman schreef :

Het zal best Frans. Ik weet wel dat iedereen zich kapot schrok (inclusief de DA) omdat het dier nog bleek te leven. 's Nachts is het gebeurd, en de volgende ochtend om 10.30 uur bleek ze niet dood dus moest ze alsnog uit haar lijden verlost.
Ik heb het niet gezien gelukkig (was bekaptheorie aan het geven maar Jack stond er met z'n neus bovenop natuurlijk).

Als ze dan volgens jou toch al dood zou zijn, waarom dan nog die injectie?

Groet, Pien

Merel Stoffers schreef :


Het zal niet helemaal 'afgemaakt' zijn omdat ze gestoord werden (denken we).
Normaalgesproken wordt de keel daarna doorgesneden maar dat was dus (nog?) niet gebeurd.
Koe lag aan de weg. Het is gemakkelijker een dode koe in stukken mee te nemen dan een levende die zich verzet.

Nou, leuk onderwerp he.
Groet, Pien

Wil schreef op maandag 13 september 2010, 23:39:


Zolang het hart nog klopt wordt het dier niet dood verklaard.
Groet, Pien