Tijd voor een update!! Noppes groeit wel zoooo kanonnehard dat ie al een halfwas hond is!
Het standaardtraject in de vroege ochtend: ga je mee?? Gaan we naar de paardjes!
Is er helemaal ingebakken. Catcher heeft ie zelf vanaf dag 1 tot z'n grote vriend gebombardeerd, zal het de kleur wezen soms?
Hij rent naar beneden, omhoog..... eerst krijgt Catcher een paar snelle neuslikken.
2 weken geleden moest ie daarvoor nog omhoog springen.... en nu is het al uitrekken.
Catcher is wel zo vriendelijk om voor 'm te buigen zodat ie erbij kan.
Meegemaakt dat de vriendschap en het wederzijds vertrouwen zo diepgaand is dat de pup op z'n rug gaat liggen en Catcher z'n buikje mag groomen
Vind het zelf echt ongelofelijk wat 'n vertrouwen die pup in dat paard heeft!
Maar ja... wie ben ik om zo'n vriendschap te dwarsbomen?
Oh, hij is ook vriendelijk tegen Chaser hoor... maar Catcher is z'n afgod!
De routine van waterbakken schoonmaken (Noppes jat de afwasborstels), vullen met vers water (Noppes lebbert gewoon uit de slang), naar boven lopen en de kruiwagen pakken (Noppes doet aan mestvaaltracen), mestschep, bezem (bezems zijn mónsters!) en harkje pakken.... Noppes vermaakt zich wel met Catcher, of graaft ergens een fikse kuil die ik dan later snel weer dichtgooi.... is al helemaal ingeburgerd. Zodra de kruiwagen volgeladen is moet ie naar de mestvaalt, Noppes speelt verkeersleider. Niks leukers als verse mest die gestort wordt!
Kun je heel fijn zover mogelijk verspreiden, prima voor de natuur toch?
Daarna lopen we altijd het hele terrein even over. Nop doet wat Nopjes in de natuur moéten doen.... en ik loop allerlei struikgewas uit te trekken. Kortom: we vermaken onszelf prima. Omdat ik in het begin met beloning gewerkt heb komt ie nu gelijk als ik hem roep. Tenzij die de natuur aan het bemesten is.... dan moet ik eventjes geduld hebben
) Noppes heeft de vreemde gewoonte om z'n hoopjes uitsluitend achter struikjes of achter bomen te deponeren en al zeker niét als ik toevallig KIJK.
Achter het huis heeft Noppes z'n schatkamer gebouwd. Van alles en nog wat aan interessant sloopmateriaal ligt daar opgeslagen voor barre tijden.
Barre tijden zijn in zijn geval gloeiende hitte. Op de noordzijde waait meestal wel een verkoelend briesje en er is schaduw. Zo af en toe, als ie niet kijkt... ruimen we wél wat kurk en eikenhout, stokken, volgestopte sokken etc.etc. op hoor... Alleen nodigt dát dan wel weer uit tot het nog meer meeslepen van alles wat zo'n hond interessant lijkt en dat is dus zowat het halve bos!
De kat is een interessant schepsel. Kun je leuk mee speluh toch????
Hmmmm... deze kat is wel een flink uitslaand schepsel, niet te beroerd om in een flits van een seconde drie meter te overbruggen en al gillend naar 'n hondeneus uit te halen. Nooit geweten dat zo'n kat minimaal conservatorium in hoge tonen gehad moet hebben! Inmiddels is Noppes Oostindisch doof voor de jammerplank en daagt 'm lekker uit. Gevolg is nu dat ook de kat vaak meegaat op wandeltocht en ieder struikje een potentiële overvalplaats geworden is.
Nou... ze zijn aan elkaar gewaagd. Noppes kan net zo snel achteruit... als de kat vooruit. Ik heb nog geen serieuze krassen kunnen ontdekken.
'n paar weken geleden heb ik Noppes meegenomen in de auto. Vond dat hij dit ook maar goed moest leren.
Nu is onze auto een pick-up, maar met een gesloten laadbak. Superhandig hondenvervoer! Omdat ik dagelijks de honden van onze buurman moest verzorgen, en dit nog geen 2 km. rijden is... leek me dit een prima trainingsrondje om mee te beginnen.
Ja... wat denken jullie nou?? Noppes is zo braaf... die blaft niet?? FOUT.
Noppes deed z'n bek open en hield nooit meer op. Leuk joh, zo'n auto!
Aha.... horen kon ie me kennelijk niet.... maar ik hem wél!
Potverdorie......
Tsja...toen kreeg ik een beetje laten we zeggen onorthodox idee
En ik heb 'n flinke stamp op de rem gegeven.....
Noppes hield het niet en kukelde achterover. (haha!).
Nou... ik schat dat ik toch zeker wel een dertig keer geremd heb op die 2 km.
En toen werd het eventjes stil.... Inmiddels aangekomen, Noppes mocht eruit.
En daar was natuurlijk de beloning. Vreemde honden, ander terrein... de wereld gaat open voor zo'n puppie hoor!
Goed... gedaan wat ik moest doen. Noppes weer in de laadbak getild.
En rijden maar weer. Eerst was hij stil... en toen begon het geblaf weer.
Aha.... gelijk bovenop de rem. Het werd stil! Ja, hij heeft het nog een paar maal geprobeerd. Maar al flink minder. De volgende dag heb ik welgeteld 1 blaf gehoord, gevolgd door 'n stamp op de rem. Daarna bleef het stil. Bij thuiskomst natuurlijk gelijk uit de bak gehaald en 'm flink beloond voor het goede gedrag.
Zo.... hij is daarna nog meer keren meegeweest, ik heb 'm niet meer gehoord.
De ultieme test was vorige week, rondje
DA voor z'n herhalingsentingen.
En die
DA zit wél 15 km. verderop.
We hebben 'm helemaal niet gehoord. We kunnen zien dat ie op z'n gat zit, door de achterruit naar buiten kijkend. Noppes is autoproof!
Oh ja... flink gegroeid is hij ook wel! Op die weegschaal van 9.2 nu al naar 16 kilo!
En dat in ruim vijf weken tijd?? Noppes groeit als de bekende kool....
Dwars door het huis doordenderen is leuk.... maar niet als hij de 50 kilo gaat halen en flinke baggerpoten overal achter gaat laten.
Noppes moest dus leren om geen gebruik te maken van de vier grote gaten in huis... zijnde: 1 voordeur en 3 grote schuifpuien die met dit weer allemaal wagenwijd openstaan. Als de zwaluwen zo door het huis kunnen vliegen.... kan er ook wel een pup doorheen toch?
Aangezien Noppes iedereen in de gaten wil houden en bij de mensen wil zijn... geeft dat problemen als er meer dan 1 persoon is. In vijf weken tijd was de training 1:1 en alle aandacht was gericht op slechts 1 persoon, ik dus.
Toen Jules terug kwam had ie het moeilijk... want hoe hou je in vredesnaam 2 personen in de gaten? De 1 gaat de kipjes voeren... en de andere zit aan de andere kant van het huis?
Nou.... dan ren je dus dwars door het huis! Die gaten zijn er toch niets voor niets?
Natuurlijk had ie al een keertje geleerd dat ie niet zomaar binnen mocht komen... aan beide zijden zijn flinke terrassen, dus daar konden we Noppes altijd vinden.
Ik ben begonnen, ja, in de gloeiende hitte, om de schuifpuien bijna dicht te doen, zodat hij er nét niet doorkon..... Voordeur gesloten. Toen aan de andere kant van het huis gaan roepen... En dát.... was best wel ff nadenken voor hem. Totdat ie doorkreeg dat hij aan beide zijden rond het huis kon rennen. Je zou denken: dat snapt zo'n hond gelijk... maar dat is dus niet zo. Net zoals paarden het soms niet begrijpen dat ze om moeten lopen, doet 'n hond dat dus ook niet!
En Noppes rende de allereerste keer helemaal rond het huis. Braaaaaf!!! Goed zo Noppes! Knappe hoooooooond!!! (Koekje).
Paar maal getraind.... en later het commando OMLOPEN eraan verbonden.
Plus een rondraaiende opgestoken wijsvinger, zoals je een lasso ronddraait.
Je zág 'm denken..... (dat mens is gestoord!).
Maar....... het kwartje is gevallen!
Noppes loopt aan 2 zijden het huis rond op mijn geroep en het ronddraaiende wijsvingertje + commando. Vandaag had ik zowel de voordeur als alle puien open... (hihi.... gemeen he??? Echt de ultieme test!!)
En dát was echt heel erg leuk om te zien gebeuren: ik roep aan de voor hem verkeerde kant.... hij zet 1 poot binnen en je zag 'm denken: oh nee... moet niet zo, mag niet.... omlopen! Trekt de poot terug en komt met 'n noodvaart rond het huis aanrennen. Geweldig!! Echt kicken!
Ik heb 'm maar 'n klein beetje halfdood geknuffeld
Wil.
Zeepaardje: embryo dat het verder verdomde.
Warboel
