erg jammer dat ik er niet naartoe kan. Had hem toch graag eens gezien.

Ik denk dat ardennen de beste optie is voor je paard.
Het is niet de kou die in de winter bij artrosepaarden een rol speelt, maar de beperkte beweging door het meer opstallen (volgens mij dan)

Hier zag ik bij de paarden geen verergering bij kou. Alleen de hoeveelheid sneeuw die hier vorige winter lag was belastend voor mijn paarden. Dat weer wel. Ik weet niet hoe het met de sneeuwval daar is?

Maar goed... dat nog buiten beschouwing neig ik bij mijn dieren toch voor het nemen van risico's als de kwaliteit van het leven daarbij vooruit gaat.
Dus liever wat korter, maar aangenaam, dan lang vast willen houden en daarbij het paard dus idd in een gouden kooitje plaatsen

Maar ik kan het fout hebben.

De sneeuw zorgde hier voor overbelasting. Maar ik moet erbij zeggen dat de problemen bij Amber en Tommy al voorheen zeer ernstig waren en dat hier 3 maanden lang enorm veel sneeuw en ijs lag.
Toch zou ik het niet anders doen als ik het opnieuw moest doen.

Misschien, heel misschien, als ik ze in de stal had gezet, was de overbelasting minder geweest. Maar ja.... wat het stilstaan dan weer voor de gewrichten had gedaan...??? Dat blijft gissen.
Maar beiden paarden vonden het verschrikkelijk om binnen te staan. Amber vanwege haar paniek, Tommy omdat het gewoon geen binnenpony was.
Dus tja.... ik zou hun evengoed niet hebben opgesloten. Ze hebben iig hun vrijheid gehad en konden gewoon paard zijn.

Het afgeven van de zorg is moeilijk. Ik heb Billy elders onder gebracht omdat mijn wei gewoon niet geschikt was voor een IR pony, omdat hij anders de rest van de tijd met een grasmasker op moest lopen en omdat hij Tommy erg miste.
Hij staat nu bij een andere shet met IR op een kale wei of in het bos en begint, na maanden, lusteloosheid hier, eindelijk weer te spelen en te rennen. En de andere shet ook (was triest eenzaam beestje)
Hij is nu goed op gewicht en heeft weer lol. HIj kan ook super met de andere shet overweg.
Ik heb echt gehuild toen ik hem uit handen moest geven, maar ik ben nu blij dat ik het heb gedaan.
Omwille van het paardje (ook al mis ik hem nog steeds)'

Dus ja... het is moeilijk en ik vind het knap van je dat je die overweging maakt. Echt.
'''

joop schreef op zaterdag 24 juli 2010, 19:25:


Ach letje... ik ben heel erg snel geneigd te zeggen; kom maar hier met eentje. Best ruimte zat voor een aardig grasmaaiertje, die elders geen plek meer vindt.
Zit ik alleen met een paar problemen...

Mijn echtgenoot doet me wat... hij vindt (terecht eigenlijk) de kosten van twee paarden en nog een deel van de kosten van de uit huis geplaatste shet wel meer dan genoeg voor ons niet al te riant inkomen en hij weet dat ik mij hecht aan paarden met al het leed van dien als er weer gedokterd moet worden (en kosten van dien...)

Ik ben nu beter in staat om de paarden de aandacht te geven die ze nodig hebben, dan wanneer er meer paarden staan
(hoewel... een grasmaaierke heeft wellicht voldoende met wat knuffels en verzorging)

Ennuh....

Het stikt hier ook van de paarden op leeftijd en/of met gebreken waar een tehuis voor wordt gezocht.
Echt... ze gooien je er bijna mee dood.
Durf te beweren dat het merendeel van de paarden uit advertenties kneusjes zijn
Een groot deel wordt bepaald door de warmbloeddravers. Je betaalt gemiddeld tussen de vijf en achthonderd euro voor een gezonde, jonge warmbloeddraver. (althans.. waarvan ze zeggen dat ze gezond zijn)
Paardje op leeftijd/met gebreken/moeilijk te bereiden krijg je voor minder, soms zelfs voor niets.
Ik denk dat ik niet wil weten waar deze allemaal terecht komen.
Hoewel...
Ik weet het toch wel.

Mooi he... die drafsport

Of schrijf je het Eegon?
Even een vraag aan jou, maar wel hier op het forum omdat misschien meer mensen je antwoord graag weten.
In de discussie over parelli en dominantie, noemde je Schjelderup-Ebbe.
Ik heb inmiddels eea gelezen, zoals pikorde model van hem (onderzoek kippen) en aanverwanten en het interface model human-animal van mcBride.
Op zich allemaal wel boeiend en ik vroeg mij af of je meer links hebt betreffende rangorde specifiek tussen verschillende diersoorten, communicatie en interactie mens-dier, evt specifiek paard-mens.
Heb wel al een heleboel doorgeploegd op het net, maar kom steeds bij hetzelfde uit.
Ik vind het boeiende materie dus tips zijn welkom.

Dit is iig een goed begin Gelukkig.

Silja. Billy en Tommy droegen hier ook graasmaskers.
Geen van de paarden protesteerde bij het opzetten, noch werden ze kriegel of wat dan. Ze vonden zelfs manieren om toch te kroelen en het gedrag was volkomen normaal.
De spekjes slonken zienderogen en van extreem vreetgedrag tijdend de dagelijkse uurtjes apart op kaal weitje met hooi zonder masker was geen sprake.
Wel van het feit dat ze veel en veel liever in de wei liepen, ondanks masker.

Leuk is het niet, dat vond ik evengoed ook niet. Maar soms is het noodzakelijk kwaad en ik denk dat voor de meeste paarden (hier en voor zover ik lees op andere plaatsen) hele dagen weidegang met grasmasker de voorkeur heeft voor een paard boven een zandpaddock met hooi.
Bovendien eten ze in de twee uurtjes in de wei dat grote hoeveelheden gras en dat is minder bevordelijk dan de hele dag kleine beetjes, lijkt me.

Helaas is Tommy dus overleden omdat andere problemen hem noodlottig werden en afvallen niet hielp. En met silja ben ik moeten stoppen omdat ze schaafwondjes kreeg van het masker. Vervelend.
En Billy miste tommy heel erg en ik vreesde dat het masker voor hem niet voldoende was ivm IR symptomen. Billy staat nu bij een andere shet met IR symptomen in een bos.

Dus hier geen maskers meer, maar met reden. Ik heb dus wel de wei flink moeten verkleinen, helaas. Omdat silja gewoon te dik werd en de nieuwe ook.
Ook niet zo leuk, net zo min als een masker.
Maar je moet gewoon kiezen voor de beste optie ivm gezondheid van het paard.

Kynshiri schreef op donderdag 29 juli 2010, 9:48:


Misschien een tip... Tommy kon het ook gemakkelijk uit, totdat ik het riempje van het grasmasker, wat achter de oren van de pony zat, in een vlecht vastvlechtte.
Er zijn ook mensen die het plukje manen vlak achter de oren vlechten en dan daarin het masker met tyrip vastmaken
Werkt super....

tja, dat kan ook. maar om silja nu zo ver te gaan inpakken..
ze heeft geen eczeem.

Maar goed... het beperkten van de wei werpt stilaan vruchten af (het gaat langzaam maar er zit verbetering in) en het scheelt ook dat ze nu eindelijk bij een gezond paard in de wei staat, die ervoor zorgt dat er af en toe gerend wordt.
En ze regelt wel dat Silja dan ook de beentjes strekt

Sorry arabesk, maar ik vind dat je nu wel heel erg alles over een kam haalt.
Ik ben 50, ben bijna een levenlang bezig geweest met ijzerloze paarden, gekapt door gewone hoefsmeden en heb nooit of te nimmer te maken gehad met hoefproblemen/gevoelige hoeven.
Integendeel.
Ik kreeg daarmee pas te maken toen ik de draver vorig jaar kreeg en die van de ijzers werd gehaald en de volgende dag op 3 benen liep vanwege een hoefzweer. Met haar viel ik van de ene ellende in de andere, maar dat had ook te maken met heel wat meer lichamelijke problemen.
Ook momenteel worden mijn paarden door een gewone smid bekapt.
Een natuurlijke bekapper zit hier niet in de regio en iemand van swedish hoofscool laten komen is stervensduur en beperkt mogelijk omdat ze ver weg zitten.

Mijn bekapster/smid snijdt nooit iets weg aan de stralen, holt de zool niet uit, rond de hoefwand aan de voorkant af en bekapt de bevangen hoeven van Billy hetzelfde zoals omschreven in het boek van paard natuurlijk en op de site.

Wegsnijden van stralen, uithollen van hoeven, hielen hoog houden heb ik trouwens nooit bij een van de paarden die ik bezat/waar ik mee reed gezien.

Begrijp me goed... ik vind NB prima en ik ben overtuigd van de goede resultaten, maar dat wil niet zeggen dat iedere andere bekapper/smid prutswerk levert.
Ook daar zitten wel degelijk mensen tussen die zich verdiepen in het bewerken van blote voeten en die ook weten dat dat anders is dan ijzervoeten.

ps. ze komt elke zes weken, maar ook vaker indien nodig en wijst hoe je zelf evt kunt bijraspen.
Maar als dat niet gaat vanwege mijn rugproblemen komt ze gewoon een keer extra.

Piet schreef op donderdag 29 juli 2010, 19:41:


Wie weet? Geen idee eigenlijk, maar officieel is ze gewoon smid. Weet wel dat ze naar een aantal clinics is geweest over bekappen van paarden. Ze vertelde dat ook daar de nadruk werd gelegd op de werking van stralen, zool etc... ze weet wel hoe het allemaal werkt. Maar ook de smid die in nl mijn paarden bekapten haalden nooit stralen of zolen weg bij mijn weten.
De fjordenfokker waar ik reed, bekapte zelf.

Misschien heb ik dan geluk gehad med de mensen die de hoeven van mijn paarden deden? Ik weet dat ik nooit iemand heb gehad die ijzers adviseerde. Integendeel.

Arebesk... ik heb erover gedacht om die kursus te doen, maar ik heb te veel problemen met mijn rug, dus ik wil er toch niet zelf aan beginnen. Dan laat ik wel de bekapster af en toe extra komen indien nodig. Merk eigenlijk niets van standverschil of wat dan ook na het kappen. Volgens mij valt dat wel mee. Hier iig.

Ik overweeg een masseur voor mijn nieuwe paard omdat het erg vast lijkt te zitten aan een kant (chiropraktor zit hier niet)
De bedoeling; na laten kijken of het vast zit/problemen heeft en zo ja, waar. Laten masseren ed en tips verwerven om er zelf verder aan te werken dmv oefeningen e.d.

Goed idee of niet en zo ja (nee) waarom (niet)

Ik had idd mijn vraagtekens bij een masseur omdat ik wel weet dat ze de spieren los maken, maar niet de oorzaak kunnen wegnemen. Als spieren verkrampen, moet er uiteindelijk toch een reden voor zijn.

Maar ja... tot voor kort reed ik zelf het paard niet. Ze werd dressuur gereden en was daarover doorlopend in discussie met de berijdster/eigenares. lees: veel protest/hoofd omhoog/geen balans in galop etc.

Ook daarin kan natuurlijk een oorzaak voor stijfheid liggen.
Net als in het wegnemen van de ijzers en daardoor nog wat gevoelig lopen.

Ik heb vandaag dus toch maar een afspraak gemaakt, want ik zit met te veel vragen.
Ik merk dat ze stijf is in de schouders en nek en een zeer gevoelige schoft heeft.
Ik merk ook protest met zadelen en twijfel eraan of mijn barefoot bij haar, ondanks aanpassingen, wel goed ligt.
Hij schuift iig met opstappen als ik dat van de grond wil doen.
(doe ik dus maar niet)
Maar ik heb het idee dat ze hem ook niet prettig vind liggen, getuige oren in de nek bij opzadelen, in de lucht bijten en rare mondbewegingen. Stress dus.

Ik heb er pas een keer of drie mee gereden, en alleen stapritten met beetje draf (bijdraven omdat silja een snelle stap heeft en ik ga met haar met mijn man op stap) in de bossen van een uurtje, dus ik verwacht niet dat dit de reden is van haar stijfheid.
Ze was trouwens al stijf van te voren, met gevoelige schoft.

Beetje moeilijk te zeggen of de stijfheid de reden is van haar problemen met zadel of dat het er volledig los van staat.
Ik laat dus ook de ligging van het zadel maar eens gedegen controleren.

Wel balen, want ik heb het ding pas nieuw gekocht. Als hij niet goed ligt, heb ik dus weer een probleem. Zadel wat ik hiervoor probeerde, lag ook al niet goed.
Niets schijnt vanzelf te gaan...

De masseur... of eigenlijk een fysiotherapeut voor paarden, komt dinsdag en bekijkt dan het hele paard dmv palpatie en bekijken in beweging en zal dan ook het zadel en de ligging bekijken, masseren en adviezen geven.

Ben benieuwd (en beetje bezorgd...nou ja... misschien niet alleen een beetje )

ze doet het goed. Super hoor.