Isabel van der Made schreef op donderdag 22 juli 2010, 21:09:


Helemaal niks geen black-out. Moedwillig en bewust. In die "open brief" op joetjoep verontschuldigde Pa zich zijn gedrag of "methode" dan ook geenszins; wel vond hij het uiteraard spijtig zoveel (mogelijke) klanten in 1 stomme demo van zich vervreemd te hebben.


Ik vind juffie Lagasse ook leuk, maar die heten allemaal geen Parelli.

Anita Cats schreef op vrijdag 23 juli 2010, 13:46:


Dat bewijs wil ik eest wel eens zien, liefst in de authentiek peer-reviewed vorm (dus niet een of ander popiejopie hippisch aftreksel). Gewoon om reden dat het volgens mij natuurkundig simpelweg onmogelijk is; of degeen die je dit wijsgemaakt heeft snapt er niets van; of je hebt het verkeerd begrepen; etc...


Nogmaals, of Wageningen heeft nieuwe natuurkundige wetten hiermee uitgevonden (eigenaardig dat het geen wereldnieuws was) of dit is, om wat voor oorzaak dan ook, onzin.


Hoe komen ze dan bij bovenstaande stellingen en fonkelnieuwe natuurkundige wetten?

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 23 juli 2010, 16:20:

[knip]>
[knip]

http://horse-today.de/gesundheit/verbluffende-ergebnisse-eines-satteldruckmess-projektes-der-movement-science-group-der-vmu/
Ik kan daar nergens het woord Wageningen vinden, maarja...
"maximale Krafteinwirkung". Dat gaat alleen maar om dynamische piekwaarden. Duh.
Uit Wageningen of waar dan ook vandaan verwacht ik niets anders. Uiteraard zijn er talloze vormen van belastingsgrafiek mogelijk nagelang de bewegingen van twee levende objecten ten opzichte van elkaar. Echter de cumulatieve belasting van het ene object dat het tweede draagt zal gelijk blijven. Beweren dat er sprake is van dubbele of driedubbele belasting is nonsens.
Gnädige Damen und PN-herrn, wir brauchen gar keine Satteldruckmessdecke dafür weil wir das alles einfach können berechnen! Nichts neues.

Anita Cats schreef op vrijdag 23 juli 2010, 16:40:


Tot zover correct!

De schommelingen worden veroorzaakt door de

Hier gaan we al weer... waar haal je ineens hogere belasting vandaan?
Als je piekbelasting bedoelt, zeg dat dan ook.


Dit hele gedoe draait om piekbelastingen. Gezien de eigen massa van een paard maal de versnellingen (wetten van Newton, dames! Reken g eens uit voor 500kg bij versnelling van 0 naar 30 km/u binnen 0,5 sec) moeten de piekbelastingen die de biologische constructie "paard" aankan enorm zijn. Daarmee kom je dus nergens op significante basis nmm.

Ik weet van 2 veel voorkomende blessures:
1) drukkingen. Vergelijkbaar met doorliggen. Heeft niets te maken met piekbelasting, alles met duurbelasting.
2) doorgezakte ruggen. Vanwege te jong berijden. Hebben we het al over gehad.


Ik zal de links lezen en pogen te begrijpen. Kom er op terug.

Tineke Nolet-Verdel schreef op vrijdag 23 juli 2010, 17:13:


Ik vind inrijden voordat het skelet van je paard uitgegroeid is risicovol en dus te vroeg. Als je, bijv. vanwege economische motieven, daarvan afwijkt is het mij ook best want uiteindelijk is het jouw paard dat je naar de salami helpt. Zal me letterlijk lekkere worst wezen.
Het hangt dus van de grootte en geslacht van je paard af wanneer dat is. Voor ijslanders ligt dat ongeveer vanaf 5 jaar (en dat was traditioneel ijslands ook altijd de norm, vast wel uit praktijk ontstaan ooit), voor andere merken paarden weet ik het niet uit mijn hoofd maar dat is ongetwijfeld op te zoeken.
Samengevat, volgens mij dan, is de bewegingendynamiek zo pluriform en ingewikkeld dat hoe je vervolgens precies op je paard zit niet uitmaakt. Wat wel uitmaakt is of je je gedraagt als dood gewicht (vgl. rugzak) of met de bewegingen van je paard mee gaat; dat maakt echter denk ik vooral uit i.v.m. vermoeidheid, minder met "belasting". Maar ook doodgewicht-training kan training zijn.
Of dat meebewegen nu precies beter gaat in lichtzit, doorzit of onderstebovenzit hangt denk ik erg af wat je paard doet, hoe het beweegt, wat voor paard het is. Verlichte zit heeft op een ijsco mogelijk een heel ander effect dan op een Ankyknol.

e m kraak schreef op vrijdag 23 juli 2010, 17:07:


Een co-auteur, die mevr. Clayton, doet in USA al veel langer dit soort onderzoek.
Het is niet de manier van meten waar ik twijfels bij heb. Enige jaren terug heb ik o.a. haar metingen gebruikt als argument voor bitloos rijden.

Zoals ik al dacht dat de enige mogelijkheid zou kunnen zijn gaat het hier om piekwaarden.
Om daar in dit geval de conclusie aan te verbinden dat "This supports the general assumption that rising trot is less demanding for the horse than sitting trot" vind ik wat erg kort door de bocht, alsof er geen 10000 andere bewegingsvariabelen zijn dan een zo goed mogelijk gestandaardiseerd Ankydrafje (omdat ze ander geen "goede" meetresultaten kregen) - vanwege massa's ruis natuurlijk! En die massa's ruis zijn er vanwege de variabiliteit in beweging dus erg oppassen voor cirkelredenatie.
Anyhow. In praktijk, over bobbels en kuilen, zie ik als boshobbelaar niet wat ik hier aan heb nog afgezien van dat mijn virtuose gangenpaard alleen maar wil/kan draven bij doorzitten (en dan moet ik vooral mijn evenwicht niet verplaatsen!)


Dat diagram weet ik niks op te mopperen. Verder staat er niets in.


http://www3.interscience.wiley.com/journal/123230075/abstract?CRETRY=1&SRETRY=0
Lijkt me in dit verband interessant. Op grond van piekwaarden in kinematische data komen De Cocq (dezelfde) e.a. tot de conclusie: "there is no reason to believe that rising trot was less challenging for the back".
Het lijkt mij bij voorbaat logisch dat er een maximale flexwaarde is. Die wordt dus zowel bij lichtrijden als doorzitten bereikt. Dit lijkt me belangrijk te weten omdat "verlichting" door lagere piekwaarden, zoals in http://www.jbiomech.com/article/S0021-9290(09)00610-1/abstract gepoogd aan te tonen, alleen zin heeft wanneer daardoor die maximale flexwaarde niet bereikt zou worden.


Bij deze dan

Mijn voorlopige conclusie blijft dat lichtrijden versus doorzitten voor het paard als drager geen verschil maakt. Daar is het lichtrijden ook niet voor uitgevonden.

Nils Vellinga schreef op maandag 26 juli 2010, 18:22:


Lijkt wel of je vertegenwoordiger van dit produkt bent

Wat ik zou willen weten is of de max. freesdiepte (van die 4-tand kettingzaag dus) instelbaar is.
Zoja, dan kan het veilig zijn.

Spirithorses schreef op maandag 26 juli 2010, 18:26:


Ikke ni Piet ni maar wel met je eens, helaas.
Maar dan wel met de toevoeging dat timing voor clickeren net zo moeilijk of makkelijk is dan timing voor release leermomenten bij p+/r- methoden. Beloningsvenster maakt dus niks uit.

Wat uitmaakt is dat klikker, en dáárom noem ik het altijd kleuterklas, zo goed DUIDELIJK maakt of je timing goed gecorreleerd is aan je doelstelling.

Piet schreef op vrijdag 30 juli 2010, 10:36:


Het heeft een paar jaar geduurd maar nu zit je dan woordelijk op mijn stelling! (zoek maar terug naar toen ik deze knuppel in het kippenhok knalde)

Nu nog even doortrekken naar dat ieder bekappen een sluitpost op totaalbeheer is en feitelijk om een dieper nadenken vraagt.
Daar bedoel ik mee dat als je een paard moet bekappen er iets mis is, want wat niet stuk is behoeft geen reparatie. Dat kan genetisch zijn of iets in de houderij (omgeving). Pas als je op een plek zowel paarden meemaakt waar je nooit iets aan hoeft te doen weet je dat de hoefmankementen bij de anderen genetisch moeten zijn.

Geen hoef, geen paard! Da's een héél oude en heb ik voor de verandering eens niet zelf bedacht. Maar het klopt wel en op grond hiervan durf ik best de stelling aan dat een groot deel van de hedendaagse "elitefokkerij" de salami in kan. Onkunde, onwetendheid enerzijds en kwaadaardigheid (van wetenden) anderzijds alom.

koop dus geen paard wat beijzerd is of duidelijk zojuist bekapt. Dat lijkt me een veilige beginstelling om aan deze ellende iets te doen (Dezelfde flaters zie je op stamboekkeuringen, waar jury's zo debiel blijken te zijn dat er hoge cijfers voor een bekapt/beijzerd plaatje gegeven worden en puike hoeven zo uit de wei getrokken geen waardering krijgen).

Ik heb hier een merrie lopen die sinds 1992 (toen ze hier geboren werd) niet bekapt is. Het kan!
Mijn nu niet meer zo "nieuwe" (aangekochte) hengst Dyggur heb ik sinds 2005 niet meer aan de hoeven hoeven kloten. Het kan!
Mijn "Bleika-familie" echter heeft, duidelijk vererfbaar, geen goede hoeven. Niets dramatisch in de zin van pijn of lijden of kreupel, maar goede hoeven zijn het niet en eenzelfde beeld krijg in uit de konik begrazingsgroepen wat de vraag doet stellen (tenminste bij mij): hoe "goed" moeten hoeven zijn om natuurlijke selectie te overleven? Want er zijn heel verschillende hoef"afwijkingen" mogelijk en die leveren uiteraard geen zwartwitplaatje op maar statistisch een natuurlijke verdeling.
Een paard uitzoeken, met als eerste in lijn liggend kenmerk "goede hoeven" kan daarentegen zeer wel een zwartwit plaatje zijn.

joop schreef op vrijdag 30 juli 2010, 12:48:


Die probleemloze "wilde" beesten geven slechts een duidelijke hint dat die hoefsgewijze problemen een selectieprobleem zijn. Genetisch dus.
Wijdverbreide misvatting in de geleide fokkerij is dat dat fokken "veredelt". Niets is minder waar, want het versmalt slechts per definitie de genpool!
Het is de selectie achteraf die werkzaam is. Dat is in natuurlijke selectie ook zo.
Aan die selectie achteraf door mensen mankeert het fundamenteel zodra een opportuun wenselijk kenmerk, of dat nu een kleurtje is, of hoog kunnen springen, of heel hard kunnen lopen, of... voorgetrokken wordt op algemene gezondheid.

Ik heb het daarom niet op stamboeken. Goed(e paarden) fokken lukt alleen op grootschalige basis (denk aan een fokpopulatie van minstens 1000, dus 500 merries en 500 hengsten), extensief en met een bestemming voor het grote percentage uitval. Bijvoorbeeld op IJsland hadden ze dat voor elkaar: die ijslandse ponies werden massaal voor het vlees gefokt en het topje van die ijsberg, de "gaedingur", de uitzonderlijke rijpaarden, werden aangehouden. Dát werkt!

Peter Donck schreef op vrijdag 30 juli 2010, 12:24:


Been there. T-shirts sold out
Heb er wel redelijk uitgebreide fotodocumentatie van overgehouden. Heb er een paar jaar terug ook iets van op PN gezet meen ik me te herinneren. Met een soort quizje eraan van wat eraan mankeert.


Ik heb er een stel. Kom maar kijken. Er zijn er niet veel die uitnodiging voor audientie krijgen hoor

Piet schreef op vrijdag 30 juli 2010, 16:57:

[knip]


Ik heb het afgelopen jaar nauweljks of niet op mijn hengst gereden... en nog zijn zijn hoeven gewoon goed. Daar ligt het dus ook al niet aan.
Echt goede hoeven zijn zwart (een goed paard heeft überhaupt geen wit!), blijven ook wanneer nat kei- en knoerthard (kom je met een renetje echt niet door!), groeien relatief langzaam maar slijten ook niet erg.

Nogmaals, ik denk dat de eerste inhoudelijk grote slag die gemaakt kan worden een genetische is vooral nu het aanbod zoveel groter is dan de vraag. Oftewel, neem als je een paard gaat kopen iemand mee die echt verstand van hoeven ed. (dus ook "tandjes" en de rest) heeft en laat alles wat schattig en aaibaar en knolliebollieknuffel is en fantastische kampioensafstammingspaperassen heeft maar lekker staan zolang het niet ook technisch goed is.
Waarbij ik toe moet geven dat zo iemand vinden vandaag de dag geen sinecure is. De gemiddelde DA haalt die lat niet naar mijn ervaring. En laat ik maar meteen toevoegen dat ik mezelf er evenmin onfeilbaar in acht want een beoordeling is en blijft een momentopname, maar heel veel valt vrij makkelijk door de mand. Alleen, er wordt veelal niet aan de juiste zaken aandacht besteed.

Voorbeeld van wat ik bij voorbaat al verzinnen kan m.b.t. door de mand vallen:
Ik kan me zo indenken dat de eerste truuk van verkoper die weet dat je dit soort eisen stelt het droog opstallen van te verkopen knollie is en de dag voor verkoop netjes schoon boenen en de wei in ermee zodat het lijkt dat die hoeven prachtig zijn en knollie zich ook nog eens schitterend actief toont....
Krab met zakmesje maar een stukkie hoefzool schoon, dan zie je de stro/urine-verkleuring altijd wanneer recentelijk opgestald geweest en kun je bedanken voor de eer.


Natuurlijk! De scholing waar Frans mee begonnen is heb ik altijd, vanaf dag 1 volledig gesteund. En me er de opvolgende jaren in toenemende mate over verwonderd dat het zo moeilijk gevonden schijnt te worden... nageltjes knippen...

Piet schreef op vrijdag 30 juli 2010, 17:16:


Misschien denk ik wat verder terug, Piet.
Ik denk aan de tijd van de eerste bekapperslijst op PN/HN. Die was in eerste instantie bedoeld om elkaar te helpen en zo doende een netwerk te genereren. Toppie!
Dat pakte al snel heel anders uit toen Jan, Piet en Klaas zich als "professioneel" bekappers gingen presenteren. Op dat moment reeds heb ik Frans gevraagd mij ASAP van die lijst af te halen omdat ik met die onzin, die nonprofessie, niets te maken wil hebben.
Dat er desondanks een markt voor is, is een ander verhaal. Maar ik vind al die tijd al dat wanneer je te armoedig bent om een slaaf ervoor te onderhouden, de enige optie voor "natuurlijk bekappen" blijft het zelf te doen.

Het maakt niet uit, zolang je maar tot inzicht gekomen bent da'k gelijk had
Wel wat jammer is dat het hoevenhulpnetwerk nooit van de grond gekomen is.

Piet schreef op vrijdag 30 juli 2010, 17:17:


Iets terugvinden op PN is een ellende... ben ik niet voldoende gemotiveerd voor