Anja S schreef op maandag 19 juli 2010, 14:22:


Hier zeggen ze altijd: Zo begint het.........
Tja.. wordt dit jaar 50

Wil schreef op maandag 19 juli 2010, 15:21:


Ach.... wat is nu twee????
Toen onze daisy was bevallen (jaja van onze alesko) renden hier 5 spoken rond.
De eerste zes weken gingen goed, maar daarna....

Bezoek zat verbijsterd op de stoel als ze wakker waren en de tent afbraken.... want ja... ze hadden de lompigheid van papa en de hyperactieve adhd van mama.
Denk dat ik redelijk wat keren tegen een hartaanval heb gezeten.

Alles ging omver, alles werd gesloopt; behang van de muren (waren gelukkig net verhuisd en hadden nog niet opnieuw behangen), onbewaakte schoenen, planten, noem maar op...
Als je er eentje achterna zat, zorgden de andere vier dat niets meer veilig was...

En jaaaaaaa. blaffen en in tenen bijten konden ze ook al erg snel

Was toch blij toen ze nieuwe baasjes vonden.
Op Sem na dan...
Die woont nog bij paps en mams
(we wilden echt een beeb van paps zelf houden en hij was gewoon de coolste.)

Gapen is idd vaak verwerken (oversprongsgedrag)., maar ik ga met anja mee. Ik vind 40 min voor een beginner wel erg veel.

Een paard kan zich max 15-20 min volledig concentreren. Meer zou ik, zeker in een begin situatie, niet verlangen.
Te veel kan ertoe leiden dat je paard straks eerder zijn interesse verliest en dat zou jammer zijn.
Hou het leuk en hou het kort.
Rond altijd af met iets makkelijks (althans... dat doe ik)

Meer tips kunnen altijd worden gegeven door de ervaren clickeraars op deze site.
Die zijn hier ook.
Ik ben ook maar gewoon iemand die probeert te leren en bij te leren.

Oh ja... tip van anja om begin en einde duidelijk te maken, vind ik ook een goeie.
Ik ben daar zelf zeer duidelijk in.
Als ik mijn voerbuideltje omhang en mijn paard roep, begint de training.
Aan het eind zeg ik 'klaar' en gaat het voerbuideltje af en worden evt atributen aan de kant gelegd. Dan hang ik evengoed nog en tijd bij de paarden rond, maar dat weten ze dat er niets meer te halen is.
Toch zie je soms in het begin dat ze nog eens een oefening uit zichzelf willen doen met die blik *goed he... krijg ik nu iets*
*Heel knap, maar uh nee... geen beloning dit keer.*


Omdat ik begin en eind duidelijk aangeef, leidt het niet tot frustraties. Het is duidelijk... voerbuideltje=clickertraining
Baasje wat zonder buideltje in de wei rondspookt=niets moeten, af en toe lekker krabbeltje halen en tollereren dat ze rare dingen uithaalt zoals stuiteren met skippybal in de wei/voetballen/spelen met plastic/hollen/ons beetje plagen *maar dan plagen we terug *

Anja S schreef op woensdag 21 juli 2010, 9:38:


Ja goed, kan ook. Zelf ben ik liever overduidelijk naar de paarden toe. Voor mij werkt dat gewoon perfect. Mijn man doet dat ook niet. Hij heeft geen voerbuidel en heeft snoepjes in zijn zak. Hij geeft wel een duidelijk klaar teken en op zich is zijn merrie nooit vervelend naar hem toe.
Maar toch denkt ze af en toe dat het geen kwaad kan om eens een oefening te proberen
Het levert geen echte problemen op, maar dat zou het bv bij amber wel hebben gedaan.
Vandaar ook echt mijn keuze om hierin het advies van hartman op te volgen en het op deze wijze te doen.
Op zich is het geen enkele moeite en ik vind het zelf zo erg prettig werken. Vanaf het begin is er dan die duidelijkheid.
Maar goed... ik denk dat iedereen daar zijn eigen keuze in moet maken.

Geldt voor meer dingen op gebied van clickeren. Het is altijd een kwestie van goed de verschillende meningen van trainers bekijken, experimenteren en voor jezelf bepalen wat voor jou het prettigste werkt. Denk ik dan...