Het is inderdaad heel lastig als tijdens het hebben van een paard de inkomsten ineens negatief uitpakken (een paard aanschaffen terwijl je er geen geld voor hebt vind ik een ander verhaal). Je bent dan al aan het dier gehecht (tenminste ikke wel ), hebt er een band mee en wilt het niet meer weg doen. Dan moet je inderdaad keuzes gaan maken.
Ik zou dan ook niet kiezen voor een hooitest, maar wel als het enigzins kan geld opzij leggen voor noodgevallen. Een verzekering is geen garantie dat je goedkoper uitbent. Je moet maandelijks een bedrag neertellen, en vaak ben je ook nog gebonden aan een eigen risico. Lullig als je daar net onder komt en je alsnog de volle mep moet betalen. Of dat hetgene wat je paard heeft nét is uitgesloten van die verzekering. Daar heb je dan elke maand voor betaald . Maar begrijp me goed hoor, ik veroordeel je niet. Maar het stond er zo stellig dat ik het even niet kon begrijpen/volgen.

Wij hebben behoorlijke pech met onze dieren. Ik kan je zeggen dat ik zowat meer dierenartskosten aan mijn konijnen kwijt ben dan aan mijn paarden. Terwijl ik ooit maximaal 6 konijnen had, niet eens 20 . Maar goed, we kunnen het nog betalen. Mijn dieren zijn alles voor mij, en als ik ooit krap zou komen te zitten, dan ga ik desnoods aan het droog brood om dierenartskosten voor mijn dieren te kunnen betalen. Menig mens zal me voor gek verklaren, maar dat geeft niet . Maar als je rekening moet houden met een man en/of kinderen dan wordt het alweer een ander verhaal. En als het écht niet meer te betalen is dan zou ik er iemand voor zoeken die er wel op dat vlak voor kan zorgen. Dat zou ik heel verdrietig vinden voor mezelf, maar mijn paarden medische zorg ontnemen terwijl hierdoor grote kans is op herstel daar zou ik geen vrede mee kunnen hebben.
Maar goed, dit is weer een andere richting dan waar het oorspronkelijk over ging .

Groetjes Jolanda

joop schreef op woensdag 14 juli 2010, 17:15:


Ik denk dat een dure verzekering niet echt in de buurt komt van wat een hectare weiland kost? Tenminste....niet hier geloof ik?? Of in de regio Utrecht/ Amsterdam waar nauwelijks fatsoenlijke grond te vinden is.

Misschien moeten we met zijn alle naar Frankrijk komen voor een aantal hectare's grond ??

Groetjes Jolanda

Ik krijg het niet voor elkaar om hem langer dan 1 seconde die inhalator tegen zijn neusgat aan te houden. Zolang er maar heel kort contact is (en hij uiteraard de vrijheid heeft om zelf te bepalen of hij bij me blijft of niet) vind hij het prima. Ik kan die inhalator tussen zijn benen houden, ter hoogte van zijn flanken, een meter van hem af...hij raakt hem overal aan en wordt er direct voor beloond met een grasbrokje.
Maar niet langer dan een seconde.

Nu heb ik geprobeerd om de voerbeloning iets langer uit te stellen op het moment dat hij de inhalator aanraakt met zijn neusgat, maar dan trekt hij al heel snel terug. Moet er dan al niks van hebben. Zelfs een beloning laat hij schieten. Ik zit daardoor dus een beetje op een dood punt. Ik heb nog niet met pufjes/geluidjes gewerkt omdat ik het heel rustig aan wil opbouwen. En aangezien hij zich nog niet goed op zijn gemak voelt met de inhalator alleen, ben ik bewust nog niet met de pufjes begonnen.

Misschien sla ik een klein stapje over? Of zie ik iets over het hoofd?
Bedankt voor je interesse Wil!

Groetjes Jolanda

Zo ziet hij er ongeveer uit. Het principe is precies hetzelfde, alleen heb ik een kunstoffen witte kapje, en is deze bruinkleurig.

&imgrefurl=http://www.asthmasociety.ie/inhaler/index.html&usg=__6EfHKiAxfyFkFonWS0RwEgqTOE8=&h=150&w=200&sz=15&hl=nl&start=4&um=1&itbs=1&tbnid=C_LxO5GG2zixdM:&tbnh=78&tbnw=104&prev=/images%3Fq%3Dinhalator%2Bvoor%2Bbaby%26um%3D1%26hl%3Dnl%26rlz%3D1T4ADRA_nlNL346NL346%26tbs%3Disch:1

Ik kan inderdaad wel grasbrokjes in de inhalator doen (in het bruine kapje). Dat heb ik in het begin gedaan, en daar eet hij ze gewoon uit zonder probleem. Het is voor hem makkelijker om met zijn mond het ding aan te raken, dan met zijn neusgat. Met zijn mond neemt ie natuurlijk ook de brokjes, dus hiermee raakt hij meestal de inhalator aan. Als ik mijn hand met brokjes dusdanig houdt dat zijn neusgat de inhalator aanraakt lukt dat ook. Maar dat contact blijft maar heel erg kort. Uiteindelijk moet het ding toch tegen zijn neus gebruikt worden, en niet tegen zijn mond.

Ik zal gewoon door blijven gaan met het aantikken van de inhalator. Dat gaat inmiddels al best makkelijk. Alleen de eerste keren blijven weer even zoeken. En dan weet hij weer wat de bedoeling is, en doet hij het heel goed.

Het is best een afstandelijke pony. Hij kan me compleet negeren als ik iets van hem vraag, terwijl hij in de verte naar iets staat te staren. Maar aan de andere kant komt hij weleens zomaar bij me staan. Iets anders dan een voerbeloning lijkt me daardoor ook wel erg moeilijk. Ik heb er bijna een jaar over gedaan om hem te benaderen zonder dat ie spanning opbouwt of zijn kont naar me toedraait. Niet iedereen kan hem gemakkelijk benaderen, nu nog steeds niet. Dat zal liggen in zijn verleden waarin hij mishandeld is. Maar het is wel een ontzettende goeierd. Ik kan er kindjes op laten rijden van 8 jaar en hij zal geen stap verkeerd zetten. Zolang hij maar in zijn vertrouwde omgeving is. Hij heeft echt 2 kanten.

Bedankt Wil voor het meedenken!

Groetjes Jolanda

Coralie schreef op woensdag 14 juli 2010, 21:35:


Ik heb het 2 keer meegemaakt dat het zichzelf niet oploste, en 2 keer dat het zichzelf wel oploste. Toen het de eerste keer mis ging kwam mijn paard in ademnood. De DA is met spoed gekomen en had niet heel veel later er moeten zijn. De tweede keer duurde het erg lang en kwam hij er gewoon niet uit. Drie keer is er een pijp in geweest, die zoveel schade aan had gericht dat het een bloedbad was daarbinnen. Omdat het niet lukte moest hij naar de kliniek waarop we de schade goed konden zien tijdens de endoscopie. Zijn slokdarm was over een lengte van zeker 30 cm compleet verlamd. Hij kon niet meer slikken of iets anders. Gelukkig bleek een dag later bij de endoscopie dat hij het weer deed. Waarschijnlijk heeft het lichaam even gezegd dat het genoeg was. Maar zonder endoscopie hadden we dit nooit geweten, en de endoscopie moet toch echt in een kliniek worden gedaan. De oorzaak van de slokdarmverstoppingen is helaas nooit gevonden. Ik vermoed dat het grotendeels kwam door het eten van brokken, die hij toen nog kreeg. Sindsdien heeft hij nog 2 slokdarmverstoppingen gehad door het eten van hooi, en die zijn zelf opgelost. Misschien dat de soort voeding ook een rol speelt?
Als je ingrijpt weet je natuurlijk nooit of een verstopping zich uiteindelijk wel zelf had op kunnen lossen of toch niet, maar hij stond er die twee keer vreselijk bij.

Ik denk dat het ook afhangt van de leeftijd van je paard en of hij eens 1 keer iets heeft, of altijd aan het sukkelen is. Als mijn 20 jarige ooit koliek zou krijgen dan ga ik er denk ik wel voor. Gewoon omdat hij nog erg fit is, en verder (op de slokdarmverstoppingen na) nog nooit wat gemankeerd heeft. Maar dat ligt ook aan de mate van de koliek.
Het is toch allemaal niet zo simpel he?

Groetjes Jolanda

Ik zit dit jaar met een hooiprobleempje en ik hoop dat iemand me kan adviseren.

Wij hooien normaal gesproken elk jaar 1 keer van onze eigen paardenwei. Dit jaar (toen iedereen al vroeg ging hooien) hebben wij het laten staan, omdat het gras toch al een tijd geen water had gehad, en wij niet het risico wilden lopen dat we met hooi zitten wat een hoog fructaangehalte bevat (i.v.m. onze IR pony). We wilden wachten totdat er weer wat regen kwam (hebben helaas niet zo'n sproeikanon), maar dat is niet meer gekomen tot afgelopen week.

Inmiddels staat dat gras er nog, maar lijkt op sterven na dood, helemaal verdroogt aan de stengel. De aren zijn bijna allemaal uitgebloeid en er is afgelopen week ineens erg veel water gevallen. Zou het nu nog steeds veel fructaan bevatten? Bevat dit verdroogde hooi nog voldoende voedingswaarde? Is daar zo iets over te zeggen, of kan dat alleen met een hooitest?

Ik ben trouwens van plan om dit jaar ook duits kruidenhooi in te kopen. Zo hebben ze toch ruwvoer vanuit een andere omgeving (andere kruiden en grassen) en hier zit hopelijk nog minder weinig stof in dan in ons eigen hooi, wat voor onze hoestende pony beter is. Als dit hooi bevalt (heeft iemand hier ervaringen mee?), dan kunnen we de weide anders gaan indelen zodat er een PP ontstaat.
Mocht het niet bevallen, dan zal ik toch ons eigen hooi willen/moeten gaan voeren. Vandaar dat ik hoop dat we dat alsnog kunnen gaan hooien.

Groetjes Jolanda