Zelfs in maneges,als ik wel eens op vakantie was,sloopte ik stiekum de bitten eruit.
Never ,never,nooit problemen gehad.
Behalve dan met de manege eigenaren,maar dan was t """kwaad""äl geschied
En ja ,ik denk dan dat er al een flinke miscommunicatie was tussen ruiter en paard.
Hier op stal zijn er ()3 meiden van de ene op de andere dag bitloos gegaan.
We zijn nu 3 weken verder.
NO PROBLEM!!

Isabel van der Made schreef op dinsdag 13 juli 2010, 14:42:


Steek onder water.
Begint ook een beetje vervelend te worden,maar goed .
De dood word als iets vreselijks gezien,omdat we ermee opgevoed worden.
Er zullen ook legio mensen zijn,die vinden of vonden ,dat ik nog door moest gaan met Vera,
Of dat ik me aan mn woord moest houden en geen ander paard meer te nemen.
Enz enz.,maar de dood is wat hoort bij t leven.
Ik had vera in een pddokkie kunnen houden op alleen superarm hooi en ja,dan had ze t wel wat langer "kunnen doen" Fijn voor Vera?
Dacht t niet!! De laatste weken heb ik haar letterlijk losgelaten.
Geen rampzalig gehinnek meer ,als ik dan kwam.
Misschien dan wel sneller gegaan,maar ze heeft nog even echt kunnen zijn.
,En vera en de lieverd van anja hadden t in de natuur allang niet meer gered,dus waar is dan t natuurlijke gebleven?
Ik ga ook geen enkel paard meer oplepelen.
Zit niet meer in mijn natuur.
trudy

e m kraak schreef op dinsdag 13 juli 2010, 15:38:


Ik zou nu niet kunnen zeggen :ik kies voor mens of de hond.
De mens heeft zo de neiging om te zeggen:NOU dat zou IK doen.
Kijk maar in de situatie ,als ie zich voordoet.
Misschien zou t ook nog zo zijn,dat men te schyterig is om uberhaupt wie of wat dan ook te redden.

Bij paard heb ik in de ogen gekeken.
Op is op.
Klaar is klaar ,en ze was ook zo weg!
trudy

Ik zou mij eerder schuldig voelen,als ik t idee zou hebben ,dat ik t juist te lang heb laten duren,simpel om t feit,dat ik misschien zo stronteigenwijs dacht t wel te kunnen redden.
Natuurlijk had ik verdriet,maar toen ik zag wat voor rust er op dat mooie koppie van vera kwam,toen ze de grootste en laatste pijnstiller had gekregen,kon ik alleen maar "blij"zijn,dat ik de beslissing had genomen.
Dat was ook de reden,dat ikzelf de foto zo mooi vond.
Werd totaal misbegrepen.
Mensen barsten van 'valse" emoties en als je puur vanuit je gevoel wat doet,wat niet allround is,oei!!
Maar oke,off topic.
Klaar.
trudy

Nou,dat is toch prachtig anja!
Toen je die 2 zag heb je gewoon gehandeld.
Als ik nog naar fotos kijk van merry,schrik ik nu eigenlijk nog meer dan toen ik haar weghaalde.
Een leven is een leven.
En je hebt je best gedaan.
Je bent ook nog een tydje geblockt geweest,dus genoeg gebeurd niet?
Groeten van trudy

Arabesk schreef op donderdag 15 juli 2010, 12:15:


Ja en niet te geloven?
Nog 2 erbij.
En 1 daarvan had ik t helemaal niet verwacht.!
Stille vennoot geweest en nu uit de kast.
We komen straks nog in de meerderheid!!

Nou,ben vanmiddag uit mn slof geschoten.pfff
Ik ging even alleen weg met anda en ben juist eerst een stuk gaan lopen.
Lekker weertje,hondje mee tralala.
Toen ik na een tyd op wilde stappen,schoot ze zo snel weg,dat ik net kon blijven zitten,maar voelde wel krak!!
De rit ging verder wel een tyd goed,totdat ze stil bleef staan,precies op een plek,waar veel autos langs kwamen.
Ik voelde al ,dat er wel iets ernstig aan de hand was met mn liezen,of in elk geval daar in de buurt en stapte niet af.
Ze was echt niet van de weg te krijgen op een rustige manier,dus heb ik haar uiteindelijk met mn vlakke hand een flinke pets gegeven en flink mn stem erbij.
Ik walg om t zo te doen,maar ben achteraf blij,dat ik t gedaan he,want toen ik bij t land terugkwam en eraf ging ,kon ik dus echt niet meer lopen en nog steeds niet.
Tjonge jonge.
Ik heb de pets niet uit kwaadheid gegeven,maar merkte wel,dat ik t onderhand ook wel een beetje zat was.
Nou ja ,anyway,die manier lukte dus wel feilloos en als ze weer stil wilde staan,hoefde ik alleen maar (wel)te brullen.
Nou stoicijnse lady ging daarna lekker ,zonder angst rustig mee teruglopend nar onze paradise.
Normaal loop ik t in 2 min en nu dus halfkruipend in een kwartier.
T is ook een apekop.
De kudde is nu zo hecht,dat geen van de 5 graag meegaat.
Goed teken,maar ja.
trudy

T gekke is ,dat ik onder t rijden geen last had.
Op mn brommertje ook nie
Maar als ik wil lopen willen mn beentjes niet meer zo goed.
Achteruit lopen gaat beter.
Ah flink oefenen en dan gaat t wel weer.
En ja,anda staakt weer.
T was tyd voor hooi,dus ze zag een medelandgenoot aankomen met de kruiwagen en dan gaat ze gewoon vierkant op slot.
Eigenlijk heb ik nu t halve jaar dat ik haar heb,haar maar wat haar tempo laten bepalen,maar na gisteren ga ik toch effe op een andere toer.
Dat wil niet zeggen,dat ik haar ga slaan,maar zeker meer brullenhahaha.