Christel Provaas schreef :


Hmm, interessante informatie.
Ik heb niks met Friezen maar hier leren we weer van, al helemaal als je zelf een Fries wilt kopen.
Een ster van mij voor jou dus.

Groet, Pien

NK schreef op donderdag 1 juli 2010, 15:20:


Ben het bijna helemaal eens met wat je schrijft, behalve het bovenstaande.
Dit is namelijk helemaal niet mijn ervaring.

Elk paard dat voorheen met bit gereden werd snapt bitloos binnen 2 minuten.
Ben er nog geeneen tegengekomen die er langer over gedaan heeft, of dat nou een western of dressuurmatig gereden paard betreft.

Het is de rijder die verward kan zijn omdat bij de meeste mensen het idee overheerst om controle te moeten hebben/houden. Vandaar dat ze zoveel belang aan dat bit hechten.

Groet, Pien

Trudy schreef :


Als een sidepull (SP) schuift, zwabbert of draait omhet hoofd zit-ie te los.
Met name de bakstukken kunnen te lang zijn en de kinriemen te ruim gegespt. Over het algemeen kun je stellen dat een SP dusdanig aangegespt moet zitten dat het paard nog net kan gapen.

Groet, Pien

mirel schreef :>


Eerstens: Waar komt dit bericht vandaan? Van een paardenvoer / electrolytenfabrikant?
Want als je dat zo leest lijkt het welhaast alsof je je paard mishandelt als je geen electrolyten geeft.... Beetje overtrokken en bangmakerij vind ik (niet tegen jou gericht he).

Ik denk dat wanneer je 2-4 uurtjes per week met je paard door het bos klost, je je nooit zorgen hoeft te maken. Een en ander verandert wanneer je paard veel moet werken en al zeker op warme dagen waarbij het paard veel transpireert.

Mijn lespaarden krijgen inderdaad op warme werkdagen electrolyten toegediend ná het werk en op lange lesdagen ook nog de ochtend daarna. Maar we gebruiken het niet standaard, alleen als desbetreffende paard veel moet werken en dan bekijken we het nog per paard. Electrolyten kun je niet opbouwen, noch een vooraad aanleggen omdat ze meteen opgebruikt worden dus het is enkel nodig voor en na de werkuren. Wij geven dat door een hap voer dan, dus niet in het drinkwater omdat de anderen daar ook van drinken en ik zo niet kan zien of ze de electrolyten binnengekregen hebben. Het spul is te duur om te verspillen (Pavo, L'elyte). De paarden eten het gemakkelijk omdat er veel suiker inzit (oppassen dus!).

Indien je twijfelt of je paard electrolyten nodig heeft is het heel simpel: Je merkt dat het paard niet goed herstelt van lange inspanning, is moe en slomig (anders dan loom van de warmte), dof, ongeïnteresseerd en niet blij. Zoutblokken (mineralenblokken) voldoen dan niet meer om de dagelijkse mineralenvoorraad aan te vullen.

Als je paard vrolijk, alert, gezond en speels is, zijn electrolyten absoluut niet nodig.
Het is duur spul dus om het standaard te geven voegt het én niks toe en je bent een dief van je eigen portemonnee (voordat iedereen nu electrolyten meent te moeten gaan geven met dit warme weer....). Bovendien zit er veel suiker in.

Groet, Pien

e m kraak schreef op donderdag 8 juli 2010, 0:06:


Een aantal maanden geleden is Ophir, een van onze pensionpaarden, heel heel erg ziek geweest; op sterven na dood. Het begon met een koliek die binnen enkele uren overging in ataxie.

Leverwaarden waren sterk afwijkend (ik weet niet meer hoeveel, het is niet mijn paard), maar verder weinig te vinden. Wat ons allemaal heel erg opgevallen is, is de typische uiengeur die hij om zich heen had. Na een aantal dagen knapte hij wel op gelukkig, maar de uiengeur is nog een week gebleven.
Wij hebben nog even gedacht aan raaigraskramp of een vergiftiging, maar alleen hij had het, de rest van zijn groep was kerngezond.

Hij is nu weer helemaal beter maar we zijn er nooit achter gekomen wat er nou eigenlijk gebeurd was.
Soms kom je er gewoon niet achter....

Groet, Pien

Piet schreef ::

Ben jij nou alwéér jarig Piet? Ik heb het idee dat ik je niet lang geleden ook al gefeliciteerd heb.
Nou goed, dan nog maar eens: Heppie Bursdeej!

Pien

Ilma Meijer schreef op vrijdag 9 juli 2010, 0:49:


Op dit moment lopen onze paarden 's nachts op de weide en overdag zijn ze in de paddocks met wat hooi en véél schaduw. Vorige week dacht ik erover om wat laaghangende takken weg te snijden zodat de paarden onder de struiken konden gaan staan maar toen zag ik dat ze de struiken ook als vliegengordijn gebruiken door er achtermekaar doorheen te wandelen waardoor ze worden omsloten door de takken. Slimme beesten, kleine Aphra voorop en zo kunnen ze er dan weer een tijdje tegen. Geeft af en toe een krasje van de takken op hun rug, kont, maar dat geeft niks, ze hebben hun eigen methodetje gevonden.http://www.spirithorses.be/dagelijksedingen.html

Voor de rest bivakkeren ze allemaal toch graag in de schaduw van de inloopstallen nu.
We gaan vandaag weer naar de 35 graden, als het zo blijft gaan we vanaf komende week met de lessen tropenroosters draaien en niet meer overdag rijden.

Groet, Pien

Christel Provaas schreef op vrijdag 9 juli 2010, 11:52:


Aphra is het veulen van Spirit (Quarter) en BD (Arabisch Volbloed) dus 100 % Quarab.
Heerlijk dier, het coole van papa Spirit en het temperament van mama BD, perfecte combi, alleen wat klein, vrees ik. Spirit is maar 1.40 en BD 1.48 maar ze wordt wel iets steviger dan haar moeder.
Eindelijk mijn o zo gewenste Buckskin....

Is nu 1 jaar en vorig jaar bij ons geboren.

Groetjes, Pien

Christel Provaas schreef op vrijdag 9 juli 2010, 13:01:


Aphra gaat met haar vacht nog door allerlei kleurfases heen.
In de winter was zij juist wat bruiner dan nu en aan het einde van de winter had ze op haar voorhand een heel donkerbruine schijn met zelfs zwarte haren. Ik kan nog niet veel zeggen over haar uiteindelijke kleur, die is wel buckskin maar hoe donker de schakering wordt weet ik niet.

De Spiritkinderen worden allemaal iets donkerder na hun 2e levensjaar als de vachtkleur definitief is.
Aphra's halfbroer Iskander wordt meer Palomino, is nu nog isabelkleurig. Spirit zelf was ook lang licht, maar is nu goudkleuriger.

Maar Aphra is dus van donkerder naar lichter aan het gaan, met veel wit en zwart in haar manen. Zij heeft een bay moeder (donkerbruin).
Soms lijkt Aphra heel erg op een Fjord qua kleur. Hihi, in elk geval ook van postuur want het is een kleine dikke. Nooit één hap bijvoer gehad overigens, voor de mensen in het veulenbijvoertopic

Groet, Pien (die heel erg hoopt op een flink onweer vanavond, het heeft hier al wekenlang geen drup geregend. Nu 34 graden)....

Isabel van der Made schreef op vrijdag 9 juli 2010, 20:18:


Toch hoeft een ouder paard geen cushing te hebben om een lange vacht te ontwikkelen.
Onze 22 jarige Haflinger Stef heeft ook een te dikke vacht en hij is verder kerngezond.
We hebben hem de afgelopen jaren elk voorjaar geschoren, alleen dit jaar niet omdat hij goed leek te verharen. Daar heb ik nu een beetje spijt van, had ik hem maar wel geschoren.

Onze dierenarts begint elke keer weer over Cushing als hij Stef ziet, maar er is echt niks aan de hand; deze kerngezonde kerel werkt nog regelmatig en erg graag! (wordt wel ontzien vanwege zijn leeftijd.)

Groet, Pien

Isabel van der Made schreef op vrijdag 9 juli 2010, 20:34:


Nou, ik twijfel een beetje of ik niks ga verstoren dan.
Vanaf augustus/september begint de nieuwe wintervachtaanmaak alweer.

Maar volgend jaar gaat het scheerpapparaat er weer gewoon op in april.

Groet, Pien

Nils Vellinga schreef op vrijdag 9 juli 2010, 20:37:


Ach, wat maakt het uit, tis alleen de moeite van het scheren elk voorjaar.
Ik ben dat natuurlijk pas gaan doen nadat ik zag dat zijn vacht verstoord was.
Het is ook niet zo dat Stef's wintervacht elk jaar hardnekkiger wordt.


Nou, dat is dus ook mijn overweging.

Groetjes, Pien

Isabel van der Made schreef op vrijdag 9 juli 2010, 20:54:


Hihi, zie je, Als je het gewoon op je eigenwijze manier doet draait zo'n DA heus wel bij.
Goed voorbeeld dit !

Groetjes, Pien

Spirithorses schreef :

Hahaha, scheerpapparaat.
Neem nog een wijntje Pien.

(nee hoor, heb de Tropical Oasis ontdekt, waan me in Frankrijk)
Lekka lekka