Jacqueline v d Berg schreef op zondag 27 juni 2010, 15:55:


overdag bedoel ik dus dat laatste

Anja S schreef op dinsdag 20 juli 2010, 20:50:


Eén op zeven mensen heeft een in meer of mindere mate een persoonlijkheidsstoornis van psychpatische aard naar het schijnt. Deze mensen lopen gewoon "los" rond in "ons" midden, zijn getrouwd, hebben kinderen en noem maar op.
Ze vallen niet eens echt op maar als je aan de partner en kinderen vraagt hoe het is om te leven met zo'n papa (of mama) ......
Het is aangeboren of / en erin gekweekt of geslagen, wie zal het zeggen.
Deze mensen hebben als kind al een paar kwinkjes los.
Zitten al eens in hoge functies als volwassene, weten goed hoe machtsspelletjes te spelen en iedereen voor hun karretje te spannen. Kunnen als geen ander manipuleren en lijken super sociaal te zijn. Lijken....

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 21 juli 2010, 16:12:


Nee, door persoonlijke ervaringen is dat informatie die me is toegespeeld geweest of informatie die ik door op zoek te zijn zelf ben tegengekomen.
Daarom schrijf ik ook "naar het schijnt". Ik weet de bron niet meer. Het gaat wel degelijk om een onderzoek en om statistische gegevens.
Er is ook een documentaire aan gewijd geweest maar dat is lang geleden en ik weet ook niet meer welke.

Tineke Nolet-Verdel schreef op woensdag 21 juli 2010, 17:03:


Volgens de DSM IV gaat het om en kleiner cijfer: 3 procent van de mannen en 1 procent van de vrouwen.
Maar hier gaat het om mensen die gediognistoceerd zijn.
Veel mensen met een antisociale stoornis (of mensen met een narcistische stoornis) zijn nooit onderzocht geweest en hebben geen diagnose. Zij zullen ook ontkennen dat er met hen iets mis is, dat is één van die vele trekjes; anderen hebben immers schuld aan hetgeen er bij hen verkeerd gaat en aan hetgeen zij misdoen. Ze doen niet anders dan vingerwijzen, zijzelf zijn perfect.
Soms lijdt het tot excessen (blijkt je buurman een seriemoordenaar of verkrachter te zijn en het was toch zo een aangename, vriendelijke en behulpzame man) meestal gaat het om mannen die hun directe omgeving terroriseren, leegzuigen. In het openbaar zijn ze de meest sociale mens in de wijde omtrek en zijn ze zelfs graag gezien.
Door hun manipulatieve talenten en hun charisma zitten ze al wel eens in hoge functies...

Anja S schreef op woensdag 21 juli 2010, 17:47:


Dat charismatische en overderven sociale is ook een bewuste zet. Ze willen immers bevestiging van buitenaf hoe goed ze wel niet zijn, ze willen bewondering en complimenten - die ze vervolgens ook geloven en voor waar aannemen. Ze weigeren hun donkere kanten onder ogen te zien en als ze die onder ogen zien, verzinnen ze er wel een reden voor die buiten henzelf ligt. Ze kunnen er niets aan doen dat ze brandstichten, verkrachten, mishandelen of moorden. Ze leggen de verantwoordelijkheid bij iemand anders, die hen heeft kwaad gemaakt of gefrustreerd heeft.
En ja het ìs heel griezelig.
Ze zijn geslepen en worden zelden betrapt juist omdat zij de laatsten zijn van wie dergelijke praktijken wordt verwacht.
Hun slachtoffers weten ze vaak te isoleren, ze draaien heel hun verhaal om. Ze schilderen hun slachtoffer als "ziek persoon" af en deze wordt door de maatschappij met een scheef oog bekeken. Heel moeilijk o hieruit te geraken.
Ook stalkers doen dat: ze draaien de rollen om en doen alsof zij gestalkt worden door hun slachtoffer.... Ze worden geloofd....