Ik heb ook zo'n voorbeeld Tineke.
Het gaat om de eigenares van een klein paardenbedrijf. Hartstikke traditioneel.
Dat er wat moest veranderen was duidelijk. Bijna al haar lespaarden hadden problemen, van kreupel tot narrig en bokken.
Ze is begonnen met een cursus bekappen te volgen en ijzers er van onder. Daarna heb ik haar les gegeven.
ALLE bitten eruit, alle hulpteugels en weet ik wat voor zooi nog meer weg.
Paarden lopen nu goed, op af en toe de ene Engelse volbloed na, maar die had ook de grootste problemen met zijn voeten. Elke lesklant rijdt nu zonder bit en maakt er geen punt van. De nieuwe weten niet eerder en voor de oude is het is helemaal normaal geworden.
Niewe pensionpaarden eigenaars krijgen een poosje de tijd om aan het idee blootsvoets te wennen, maar wil je niet wordt je gevraagd een ander pension te zoeken.
Ze had de gewoonte om elk jaar naar het pinkster concours-hippique in Axel te gaan kijken.
Nu ook. Precies een kwartier. Toen is ze weggelopen. Op de eerst volgende les zei ze: "hoe is het mogelijk dat ik dat vorig jaar allemaal niet gezien heb en dat ik zelf ook zo met mijn paarden omging. Wat een ellende voor die beesten!
Warboel
