e m kraak schreef op dinsdag 22 juni 2010, 17:49:


Eigenlijk is daar niet zo gek veel van bekend. Ehm, kan ook een gat in mijn kennis zijn
Ik weet wel dat de hoefwand bij een bevangen paard nog niet helemáál tot het uiterste puntje vast gegroeid hoeft te zijn aan het hoefbeen als de zool omhoog begint te trekken.
Dus misschien is een vervorming van het uiterste puntje van het hoefbeen niet zo verschrikkelijk erg en kijken we straks naar een prima lopende pony?

Ik ben geen Koen maar,
Dit zijn vaak de "çhronisch" bevangen voeten.
Als die hielen niet verlaagd worden en voor de rest zeer regelmatig goed bekapt wordt blijft de pony nu en dan bevangen. De pony lijkt beter te lopen, wordt genezen verklaard en van et najaar is het weer ellende. Op een gegeven moment geven mensen het dan op en wordt het dier afgemaakt.
Hoe lang het duurt en of de hoedenrand verdwenen is weet ik niet, omdat er zelden achteraf nog r foto's gemaakt worden als het paard weer goed loopt en de zool hol is. (misschien is de aangroei dan weg? Want een hoefbeen dat niet goed vast zit zal de zool niet hol trekken denk ik?)
Integenstelling tot wanneer er een stuk van de punt van het hoefbeen weg is. Dat heb ik wel van zeer nabij kunnen volgen. Uiteindelijk bleek er teveel hoefbeenverlies om het paard nog normaal te kunnen laten lopen en is afgemaakt.
Dat paard had ijzers en was jarenlang af en aan bevangen geweest.
Waarom er nu bij het ene paard vervormingen optreden maar dus bot aan groeit en bij het andere blijkbaar gaten in het hoefbeen vallen omdat er bot verdwijnt heeft misschien met een zwakkere botstructuur te maken of een andere belasting, maar dat is speculeren.
Iemand?

Marlies Sanders schreef op dinsdag 22 juni 2010, 22:49:


Hoe is dat afgelopen toen Marlies?

hahaaha, ik ep um en dat als Ollander he?
Neem me niet kwalijk Cedric, slip of the finger!

Ik heb ook zo'n voorbeeld Tineke.
Het gaat om de eigenares van een klein paardenbedrijf. Hartstikke traditioneel.
Dat er wat moest veranderen was duidelijk. Bijna al haar lespaarden hadden problemen, van kreupel tot narrig en bokken.
Ze is begonnen met een cursus bekappen te volgen en ijzers er van onder. Daarna heb ik haar les gegeven.
ALLE bitten eruit, alle hulpteugels en weet ik wat voor zooi nog meer weg.
Paarden lopen nu goed, op af en toe de ene Engelse volbloed na, maar die had ook de grootste problemen met zijn voeten. Elke lesklant rijdt nu zonder bit en maakt er geen punt van. De nieuwe weten niet eerder en voor de oude is het is helemaal normaal geworden.
Niewe pensionpaarden eigenaars krijgen een poosje de tijd om aan het idee blootsvoets te wennen, maar wil je niet wordt je gevraagd een ander pension te zoeken.

Ze had de gewoonte om elk jaar naar het pinkster concours-hippique in Axel te gaan kijken.
Nu ook. Precies een kwartier. Toen is ze weggelopen. Op de eerst volgende les zei ze: "hoe is het mogelijk dat ik dat vorig jaar allemaal niet gezien heb en dat ik zelf ook zo met mijn paarden omging. Wat een ellende voor die beesten!

Blij dat ik 20 plus ben