Het is me gelukt om een foto bij mijn gegevens te plaatsen. Easy! Compliment voor het gebruiksgemak van dit forum!

De persoon op deze foto ben ik niet zelf. Liz komt hier net uit de trailer toen we haar opgehaald hadden. Je ziet duidelijk haar schraalheid. Maar ook hoe mooi ze is

Dank Piet! Wandelen kan ik!

Ik heb inmiddels mijn allereerste naast- het -paard-wandeling gemaakt. Een ervaren pony voorop laten lopen en Liz en ik er achter aan. Het was geweldig! Ze hield zich keurig, liep wel iets te hard maar hield me keurig in de gaten en zodra ik stopte, stopte zij ook en ging pas weer lopen als ik mijn eerste stappen had gezet. Ze is wat schrikkerig, maar ook hier weer een blik op mij en ze liep verder. 'Jij niet bang, ik ook niet bang'. De orangje vlaggetjes overal zijn overigens wel een uitdaging....... Ook bruggetjes vond ze wat moeilijk, maar ze loopt keurig mee. Zelfs een electrische boomzaag hebben we getrotseerd. Beton, kiezels, gravel, afgelegen weggetjes en woonwijk, alles hebben we gehad. Toen we weer binnen gehoorsafstand van de kudde kwamen, kreeg ze het moeilijk. De leider van de kudde stond luid te roepen, dus de laatste 10 minuten waren moeilijk. Ze wilde echt hard gaan lopen maar keek voortdurend naar me of het mocht. Niet dus.

Ik zal op zoek gaan naar heuvels. Vind het een uitstekend advies! Is echter nog niet gemakkelijk hier in ons vlakke landje. Maar in het bos is vast wel een heuveltje te vinden.... doen we die gewoon 10x.

Even een meedenkertje: Liz is heel voorwaarts en ik meet slechts 160 met korte beentjes. Ze loopt me dus al snel voorbij, ik loop in veulenpositie. Wanneer er druk op het halstertouw komt, draai ik een rondje zodat ze weer schuin achter me loopt. Ik heb niet het idee dat we een dominantie-iets aan het uitvechten zijn. Ze is in de kudde laagste in rang, en ook mij gehoorzaamt ze prima. Wanneer ik haar uit de kudde haal, is ze altijd heel nerveus en vermoed ik dat ze daarom hard loopt. Op de weg was dat stukken minder omdat er een pony voor haar liep, maar gewoon in stap met goed gebruik van de achterhand is ze al snel sneller dan ik. Een weidegenootje heeft haar 'op haar plek gezet' door met een leadrope te lopen en deze achterwaarts tegen haar boeg te slaan. Werkte prima, maar maakte haar bijzonder angstig. Ze is nu nog bang van de rope. Zodra ze het touw al ziet, rent ze weg en als ik met het touw in haar buurt kom, heft ze haar voorhand omhoog (steigeren is een groot woord). Ik wil niet dat mijn paard uit angst gehoorzaamt, maar uit respect. Ik kan heel goed streng zijn en als het moet zet ik haar op haar plaats. Maar heeft iemand wellicht een andere tip, met minder/geen druk?

Hihi.... ik ben inmiddels begonnen! Gewandeld (zie post over bespiering en beginnertje). En ook hoeven bijgewerkt

Weet je, wanneer we heel eerlijk naar onszelf kijken is het meestal geen paard-ding maar een mens-ding. Ik denk dat Liz er best aan toe was om dingen te gaan doen, maar ik zelf nog niet. Wanneer je het vertrouwen zelf niet uitstraalt, zie je een paard met weinig vertrouwen gespiegeld. Zo prachtig! Toch ben ik blij dat ik niet eerder dingen ben gaan doen, het zou niet gewerkt hebben en voor mij een bevestiging zijn geweest dat 'ik het niet kan'. Nu doe ik het stapje voor stapje en krijg ik keurig bevestigd dat we goed bezig zijn. Ik wilde graag een 'leerpaard'. Ik denk dat ik er eentje heb................

Weer wat meer te weten gekomen over Liz: ze heeft twee veulentjes gekregen in haar eenzame periode.

Karin, ik denk dat je de spijker op de kop slaat! Ik vermoedde al dat dit het was, maar was benieuwd of anderen er ook zo over dachten. Meestal krijg ik antwoorden in de trant van dominantie en leiderschap.

Ik had al gemerkt dat als ik harder ga lopen, Liz nog harder gaat lopen. Lichaamstaal.......Het omdraaien en dus gaan slenteren is vreemd genoeg niet in mijn hoofd opgekomen. Dit moet 'm zijn hoor, ik loop inderdaad harder dan ik zonder paard zou doen, dus ik geef Liz waarschijnlijk met mijn lichaam toch het signaal 'hard lopen'.
Ik vond het wel goed voor mijn lijn............

Vanavond start hier de Avond 4-daagse.... ik denk dat ik mijn paard maar meeneem...... tussen die sjokkende meute kinderen lekker langzaam lopen........

Clickeren a la Piet?

Hoi, ik ben gisteren lekker bezig geweest. Liz is inderdaad heel snel bang bij onduidelijkheid dus ik moet zorgvuldig vooraf bedenken hoe ik dingen aanpak.

Gisteren wederom een stukje met haar gewandeld. Zonder andere paarden erbij, maar wel binnen gehoorsafstand. Op de wei lukte het slenteren een beetje, ze slenterde mee, druk op het halstertouw (100 gr! hihi) leverde iets vertraging op. Zodra ik op de weg ben, gaat ze gewoon snel en kan ik nu de gevolgen zien van mijn eerdere methode: zodra ik iets druk op het halstertouw geef, draait ze keurig een rondje. Dat had ik in eerste instantie gedaan om te vertragen. Dus we circelen wat af En Liz doet dus keurig zelf wat ze geleerd heeft. De gewenste vertraging geeft het echter niet.........

Dus wat ik Liz nu geleerd heb: op de weg betekent lichte druk op het halstertouw dat ik een rondje moet draaien. Les 1 voor mij; mijn paard is heel gehoorzaam en leert heel snel.

De vorige eigenaar heeft flink wat 'knopjes' op Liz gezet. Ik heb haar gevraagd me een overzichtje te sturen van alle cues, hulpen etc.. zodat ik hier mee verder kan gaan.
Als ze paardvriendelijk zijn........

Dat draaien was dus wel een verzoek van mij: ik gaf druk op het halstertouw. Ze doet het dus keurig. Ik heb haar zelf een verkeerde cue aangeleerd. Ze heeft dus zelfs geleerd dat in de wei de druk 'vertragen' betekent en op de weg 'draaien'.

Maar goed, er kan geherprogrammeerd worden. 't is allemaal niet makkelijk.... ik lees en denk me suf. Maar goed, mijn paard is heel happy en ik heb elke dag bijzonder veel plezier en daar gaat het om.

En ik ben heel blij met al jullie backup en support! Ik print zelfs stukjes uit en sta er mee in de hand op de wei. Je gaat toch terug naar af als 40-plusser..........................

Zit ik toch helemaal op het goeie forum.......... Piet is dan de uitzondering die de regel bevestigd.

De man op je avatar is zeker je vader, Piet?

bevestigT....

Jeetje, jij bent heel wakker!

Ja, het is een kunst de goede adviezen van de minder goede/slechte te onderscheiden.......

Ik dacht dat ik op dit forum wel betrouwbare info kon krijgen, maar dan heb je zo'n Piet-geval die er al direct een puzzeltje van maakt

Mijn dierenarts vond het op zich niet alarmerend. Teken van een tekort, paarden in de 'vrije natuur' lossen het ook zo op. Let maar eens op, je paard zal niet een willekeurig likje zand nemen, maar op een bepaalde plek likken aan zand. Daar zit dan iets in het zand wat je paard wil hebben. Dat vond ik wel een goeie en een geruststellende gedachte. Paard natuurlijk he.....

Wanneer het een voortdurend iets blijft en/of erger wordt, kan een bloedtest uitsluitsel geven om welk tekort het precies gaat.