Caatje schreef op woensdag, 19 januari 2005, 10:54:
> , denk niet dat een simpel papiertje dan voldoet ! Moet er niet
> aan denken wat er met ze kan gebeuren ......
Ja Caatje. Goede vraag. En een die mij zeer zeker bezighoudt. Bij iedere vakantie is dat zo ongeveer de grootste zorgenpost (vandaar dat ik bijna nooit meer op vakantie ga
).
Als mijn vriend achterblijft zal hij zeker voor alle beesten blijven zorgen. Maar als we beide overlijden. In dat rampenscenario moet ik erop vertrouwen dat mijn familie een oplossing voor ze allemaal zoekt, waarvan ze weten dat ik ermee zou kunnen leven (gekke woordkeuze in deze). En dat zal lastig zijn, want niemand van hen woont op een boerderij.
Het meest ideale zou zijn om iemand erfgenaam van ons huis te maken mits hij of zij alle beesten erbij neemt/houdt en tot hun dood goed verzorgt. Maar helaas... ik ben de enige boerentrien in de familie en dat huis is alleen maar 1 grote hypotheek! Hahahahaha!
En soms denk ik dat ik als mens mijn beperkingen dan maar moet accepteren. Als ik leef kan ik voor ze zorgen. Als ik er niet meer ben houdt het op. Dan moeten ze hun leven verder zonder mij doen. Maar ik hoop van harte dat het niet aan de orde komt en probeer zoveel mogelijk zonder enge vooruitzichten te leven. Om mijn oma nog es te citeren: Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. Ik ook.
Marjolijn
Warboel
