Spirithorses schreef op zaterdag 29 mei 2010, 20:21:


Ik hoop er eigenlijk op dat hij er met één keer behandelen vanaf is.
Dan maar drastisch.
Maar ik wil niet telkens opnieuw in de weer blijven met die dingen.
(Ook omdat ze op een plek zitten waar ik ze niet zomaar kan verzorgen. Momenteel vindt hij het niet erg dat ik er aan kom, omdat het hem geen pijn doet. Maar Puzzle een beetje kennende, zal hij zich niet meer laten aanraken, als dat wel het geval zal zijn.)

Op eigen houtje met die zalf aan de gang gaan, ga ik sowieso niet doen. Dat lijkt mij niet slim.
En ik stel mij ook tot op zekere hoogte vragen bij die zalf.
Die zalf is al jaren bekend.
Puzzle heeft zijn sarcoïden nu zo'n 2 jaar en toen hij die net had, kon ik al vanalles lezen over die zalf. En toch wordt dit niet gebruikt door de meeste DA's en klinieken?
Dan vraag ik mij af waarom?
Want voor zover ik weet, zijn ze er wel mee bekend.
Ook heb ik al meermaals gelezen dat je niet noodzakelijk met één keer behandelen alles definitief weg krijgt. Die Knottenbelt schreef zelf ergens dat er opnieuw behandeld kan worden met die zalf, als ze weer terugkomen. Dan blijf je toch ook bezig?

Puzzle gaat donderdag naar Gent en wordt dan waarschijnlijk vrijdag geopereerd.
Alhoewel ik wel hoop dat ik dat nog even kan overleggen en eventueel kan informeren naar andere opties.
(Wat een vaag gedoe is dat toch altijd in die kliniek. Je krijgt daar alleen maar vage antwoorden en niemand weet van iets. "Breng maar wanneer je kan" maar d'r is iets om half 2 en dan moest hij er zeker zijn, alleen heb ik geen idee wat ... En ik ben nu ook niet bepaald van plan iemand in mijn pony te laten snijden zonder dat ik iemand gesproken heb.
Zucht, wat heb ik toch een hekel aan die kliniek. )

groetjes
Ans

Ik zit er al 2 jaar tegenaan te kijken, maar het gaat dan toch gebeuren.

Vanmiddag heb ik Puzzle naar de universiteitskliniek gebracht. Alhoewel ik stiekem hoopte dat we er nog onder uit konden geraken, was het verdict redelijk duidelijk.
Die gezwellen moeten weg, liever nu dan morgen en om dat op een goede manier te doen, moet hij onder narcose.
Als ze daar zo'n duidelijke eisen stellen aan de manier waarop het moet gebeuren, lijkt het mij niet slim om daar eigenwijs tegenin te gaan. De mensen die hem behandelen zijn experts op dit vlak, heb ik mij laten vertellen.
Dus heb ik besloten maar een beetje vertrouwen te hebben.
Morgen wordt hij geopereerd.

Het ging mij wel aan het hart om mijn kleine Puzzletje daar zo achter te laten.
Zo zenuwachtig.
Op de trailer was hij braaf en best wel stoer, hoe hij er voetje voor voetje op ging.
Maar eens in die kliniek, had hij het een beetje gehad.
Alles was eng, eten of worteltjes wilde hij niet meer (nochtans is Puzzle een koekiemonster) en toen ik nog even ging zien als hij op stal stond, liet hij zich niet meer benaderen.
Tja, dat is Puzzle. Hij kan niet goed tegen veranderingen. Maar t'was lang geleden dat ik hem nog zo gezien heb. Misschien ook wel mijn schuld want veel meer dan zijn weide ziet hij doorgaans niet.
T'is toch wel moeilijk om je pony zo achter te laten.

Echt heel lief was wel, dat ik net nog een telefoontje kreeg van een vriend van mij, die laatstejaarstudent is en nu nachtdienst heeft. Hij wilde nog ff vertellen wat hij met Puzzle had uitgespookt en heeft beloofd extra goed voor hem te zorgen.
Hij was wel nog steeds wat zenuwachtig, zei hij.

Normaal moet het wel goed gaan morgen, werd mij verteld.
En er zou genoeg huid zijn om alles ruim weg te snijden en toch nog die wonden te sluiten.
Ook gingen ze nog huidstalen nemen bij hem op 3 plekken, voor een onderzoek dat ze gaan voeren naar sarcoïden. Die testen lopen dan over 2 jaar en elk half jaar worden er nieuwe stalen genomen.
Ze vroegen of ze Puzzle mochten gebruiken en ik heb mijn toestemming gegeven.
(Ook een beetje sociale verplichting aangezien een hele goede vriendin van mij hieraan meewerkt.)
k' Vind het wel een beetje sneu voor Puzzle. Maar ik houd me maar voor dat het voor een goed doel is.

Ach, t'zal wel loslopen.
Maar goed slapen ga ik toch niet doen.

groetjes
Ans