Nick Altena schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 19:19:
> Isapaardje schreef op zaterdag, 15 januari 2005, 18:47:
>
> Kijk Ingrid, das nou een van de dingen die ik nite begrijp..
> Wat noem jij schreeuwen?
Nou als je ervan uit gaat dat ik een heel rustig meisje ben (ahum) dan is het in mijn ogen al vrij snel schreeuwen. Noem het dan je stem verheffen.
Eh jeetje, ja eh, hoe maak ik dit nu duidelijk. ... moeilijk inderdaad in schrift en nee Nick je moet in de leesmodes voor mij, wat een onzin.
Even dan weer een gedachtenkronkel van mij hier op papier zetten
Vorige week maandag was die man 2 van zijn pony's aan het bekappen. Ik stond erbij te kijken hoe hij dat deed. Hij heeft toch het traditionele losgelaten, maar net als ik heeft hij het ook "geleerd" bij Smit en die bekapt, net als Bram en Klaas en anderen nu eenmaal wat anders dan hier op de site te lezen is. Dus in mijn ogen was hij goed bezig, in de ogen van hoefnatuurlijk kan het nog veel beter. Hoe dan ook, we stonden dus samen de balans op te maken. Tot hij mij ineens vroeg of het niet mogelijk zou zijn stiften in de schoenen te gaan draaien, want hij was in een situatie terecht gekomen dat een van zijn pony's een glijer maakte. Hij wil weer gaan trainen voor de marathons en had hier over zitten denken. Weet ik dus geen antwoord op, dus ik vraag dat hier netjes eigenlijk. Dat het af te raden is is mij inmiddels wel duidelijk ja.
Maar we gaan verder ... zit er eentje te vertellen in de kantine (we zijn allemaal paardenmensen) dat hij een arreslee op de kop heeft getikt en nog hoopt daarmee te kunnen rijden deze winter, waarop die Frans weer oude herinneringen terugkrijgt over hoe hij vroeger met een slee het ijs op ging met zijn pony's en vroeg zich weer af of dit wel onbeslagen kon en met de hoefschoenen, dus kwam weer "het op scherp" ter sprake.
Ik wil dan heel graag een oplossing weten, of beter, weten of hier een oplossing voor zou kunnen zijn. Dan denk ik aan de trainingen die ik meegemaakt heb en dat ik dat een bloedhoog tempo vond en aan de ongelukken die ik gezien heb op zulke wedstrijden (niet bij die man) van paarden die op een betonnen plaat die het begin vormt van de water bak gigantisch onderuit gingen en kan me dan zijn bezorgdheid wel voorstellen. Tenslotte is het allemaal nieuw voor ons de schoenen en de blote voeten op wedstrijden. Dus om hem (die geen internet heeft) een antwoord te kunnen geven, wil ik op onderzoek uit voor hem. Ik hoef niet tegen hem te schreeuwen, maar ken hem wel genoeg dat ik niet zomaar met een "het kan niet" aan moet komen (gaat hij zelf knutselen).
Ik ben niet goed in mensen "ompraten" hoor en denk dan al snel "oke dan niet, zoek het maar uit", dus als ik dan wat "harder" moet optreden en moet zeggen: "jeetje wat zijn jullie dom" is dat voor mijn gevoel al behoorlijk schreeuwen.
Groeten,
Ingrid (die nu echt eens gaat stoppen met deze ellenlange verhalen hoor, want ik heb er geen zin meer in.)