Iemand die ik via via tegenkwam gebruikt dit vaak voor haar paarden in nieuwe situaties. Ik weet dat mensen het hier ook gebruiken en heb geprobeerd terug te zoeken, maar vond zo snel geen bruikbare informatie.
Dus wat zijn de ervaringen en met name, hoeveel dagen vantevoren moet je dat geven?

Als reguliere arts ben ik natuurlijk nogal evidence based opgevoed. En hoewel ik daar volledig achter sta, weet ik sinds mijn eigen onderzoek ook hoe je resultaten statistisch kunt manipuleren tot er dat uitkomt wat je wilt. Dus ook evidence based is maar betrekkelijk.

Het is natuurlijk een feit dat er geen evidence based is voor homeopathie, maar voor mij is dat niet echt een reden om het niet te gebruiken. Of het nu werkt omdat het werkt, of omdat ik er in geloof maakt me op sommige vlakken eigenlijk vrij weinig uit. Als ik water in een flesje doe, weet ik echter zelf wat erin zit en is er helemaal geen placebo-effect meer .
Mijn buurman is toevallig regulier arts EN homeopaat dus ik ben er wel een beetje mee bekend en hij heeft me de afgelopen jaren toch wel al goede, voor mij werkende, middeltjes geadviseerd. Er was nu iemand die me dit adviseerde en ik vond het wel interessant om me erin te verdiepen.

Ik wist vantevoren dat er op deze vraag wel wat discussie zou ontstaan, maar goed, ik lees er graag ervaringen en dingen over. Zijn er bijvoorbeeld ook mensen die het geprobeerd hebben, vantevoren kritisch of niet, die er geen heil in zagen achteraf?

Ik heb het allemaal af en toe op een afstandje gevolgd, in de schaarse tijd die ik niet heerlijk bij mijn paardjes in de zon heb doorgebracht...
Wat een zonde weer. Zo jammer dat er steeds weer mensen met echt wel interessante verhalen van het toneel verdwijnen, ongeacht wie deze ruzie nu begonnen is... Ik mis de mensen die al verdwenen zijn en ik ga de mensen missen die zullen verdwijnen.

Ik heb zeker in mijn beginjaren als eigenaresse van Zafir echt wel heel veel aan dit forum en de mensen hier gehad. En nu ik tegen de problemen met Ziggy aanloop heb ik er ook nog steeds wat aan, maar het is vaak goed zoeken tussen de berichten! En er wordt zoveel energie in dit soort topics gestoken, dat de mensen vergeten te reageren op 'echte' topics.

Ik ga me er verder niet in mengen en totaal niet over uitspreken, maar ik vond dat ik als trouwe pn bezoeker (en ook ik ga toch al wat jaartjes mee...) toch wel iets moest zeggen.

Wat erg Lena, heel veel sterkte...

Ik weet overigens niet hoe het bij paarden zit, maar bij mensen gaat het toedienen van een NSAID niet binnen een half uur nierfalen en shock veroorzaken in zo'n situatie... Het zal in ieder geval op korte termijn zeker niet de oorzaak zijn van een fatale afloop.

Godzijdank had je een cap op...
Gelukkig dat het allemaal goed is afgelopen!!

Na lang nadenken over wat nu de beste optie was, heb ik besloten vandaag mijn kleine ponietje te laten schieten om hem te castreren. En het was echt de beste optie :).
Hij weigerde sinds een week of 2 het halster helemaal, terwijl het daarvoor eigenlijk heel goed ging. Ik weet dat de fout meer bij mij ligt dus ben ik op zoek gegaan naar andere trainingsopties. Inmiddels heb ik die gevonden en komt Evy me helpen met vooral het trainen van mezelf .
Maar aangezien we besloten hebben gewoon weer helemaal van voor af aan te beginnen en de tijd qua castreren wel begon te dringen, heb ik dan toch de optie schieten genomen.

Toen de veearts de wei in liep met zijn pistool bleef hij al super rustig staan verder eten, ik had verwacht dat de aanblik van de veearts genoeg zou zijn voor een sprintje. Het eerste pijltje leverde twee bokjes op en verder niets. Maar helaas was 1 pijltje niet genoeg, dus een tweede erin. Ook daar reageerde hij amper op! Toen besloot onze andere pony hem in zijn billen te bijten en daarop rende hij de stal in.
Toch bleek ook 2 pijltjes nog niet genoeg te zijn om mijn knul te kalmeren en pas na het 3e pijltje wassie rustig genoeg om in alle rust zijn halster aan te doen en hem een infuusje te geven.
Wel grappig want we hebben mijn arabje bij hem in de stal gezet voor de rust en een beetje als 'buffer' zodat Ziggy niet plots om kon draaien en ons tegen de wand kon drukken. En Zafir heeft het SUPER gedaan als begeleiding, de coolheid zelve die meteen precies wist wat de bedoeling was! En dan te bedenken dat ik hem 5 jaar geleden als toch redelijk onhandelbaar paard kreeg... En echt een engeltje dat beest .

Nou in ieder geval is het castreren zelf daarna goed gegaan. Buiten de veearts stonden we wel allemaal te trillen op onze benen van de spanning en was ik heeeeeeeel blij toen alles afgelopen was. Net stond ie alweer rustig hooi te knabbelen.

Hij zal morgen wel een beetje kwaad zijn en pijn hebben, maar dat mag ook he. We gaan vanaf morgen weer rustig verder waar we gebleven waren, gewoon bij het begin.

Ow en als mensen zich afvragen waarom ik zijn halster nu niet heb omgelaten. De eerste keer dattie werd geschoten (geen goede ervaring) werd ie wakker met een halster om. Ik vond het een slecht idee om hem nu bij deze toch waarschijnlijk ook mindere ervaring, weer wakker te laten worden met een halster om.

Hij was gisteren niet eens boos, kon hem gewoon aaien en poetsen enz en hij is geen een keer weg gelopen. Hij had wel vrij veel pijn dus ik hoop dat het vandaag beter gaat!

Hij is inderdaad zomaar op mijn pad gekomen en ik heb de laatste maanden, door mijn eigen situatie, regelmatig de handdoek in de ring willen gooien. Maar ja, waar komt ie dan terecht... Hij heeft er ook niet voor gekozen om op mijn pad te komen natuurlijk. Dus ik wil echt proberen die verantwoordelijk vol te houden tot er echt geen andere uitweg meer zou zijn.

Nils Vellinga schreef op vrijdag 11 juni 2010, 13:58:

Wow wat krijgen jullie paardjes weinig in vergelijking met de onze...
Die van ons lopen nu van 8 tot minstens 18 (meestal later) op de wei en kunnen dan ook hooi eten.
En verder krijgen ze eigenlijk 10 kg hooi per dag per paard er nog bij, maar dat eten ze niet altijd op. In een hooidispenser overigens, dus we hoeven maar 1 maal per dag te vullen. In de winter kregen ze 15-20 kg hooi per dag per paard.
Arm hooi kopen?

Ja echt klote dit... Het is weer gewoon afwachten, er is verder weinig aan te doen blijkbaar. Ik vind het zooo raar dat dit 2 keer bij een paard gebeurd dat verder helemaal niks hoeft te doen behalve eten (oke, ze is dus ook wel te dik...).
Maar zou zoiets echt van overgewicht kunnen komen???
De eerste keer zei de veearts namelijk dat het vooral bij sportpaarden voorkomt, die dus echt veel moeten werken.
Naja afwachten dus...

En natuuuuurlijk ben ik al weidemaatje ook heel trots op Kootje en Joyce !